Słowa „magia” używa się do określenia najróżniejszych rzeczy i zjawisk, od piękna natury po najbardziej fantastyczne sytuacje i zjawiska. Pojęcie to z czasem zaczęło tracić na swojej mocy, bowiem powszechne stosowanie go w najróżniejszych celach poniekąd odebrało mu elitarność. Teraz jednak mówimy o prawdziwej magii – o mocy żywiołów, pór roku, faz księżyca oraz o czarownicach, które tę magię praktykują. Czym jest wicca? Co niesie z sobą praktyka czarodziejska? Czy każdy może być czarownicą? Ten temat w swojej książce podjęła Cate Tiernan.

Morgan jest zwyczajną dziewczyną ze zwyczajnej rodziny. Nigdy się niczym nie wyróżniała – nie jest ani specjalnie piękna, ani specjalnie utalentowana. Dlatego też w momencie, gdy poznaje nowego ucznia, Cala, ma świadomość, że to chłopak poza jej zasięgiem, a uczucie, którym zaczyna go darzyć, jest bolesnym przypomnieniem o jej niedoskonałościach. Wszystkie dziewczęta zaczynają interesować się nowym chłopakiem, a wśród nich jest także przyjaciółka Morgan – Bree, która najwyraźniej nie spocznie, póki nie zdobędzie przystojniaka. Kiedy pewnego dnia Cal proponuje grupie ludzi spotkanie w lesie, a później namawia ich na stworzenie kręgu magicznego, wiele osób z miejsca się zgadza. To właśnie ta noc odmieni wszystko w ich życiu…

Cate Tiernan jest cenioną pisarką powieści, w których magia gra pierwsze skrzypce. Od dawna jestem zakochana w jej serii Ukochany Nieśmiertelny, która zachwyciła mnie kreacją bohaterów i oryginalnością. Później przyszedł czas na Płonący Stos – ten niestety całkowicie nie odpowiadał moim preferencjom czytelniczym. Kiedy więc usłyszałam o pierwszym tomie Księgi Cieni, byłam zaintrygowana i jednocześnie niepewna… ale postanowiłam zaryzykować.

Opowieść poznajemy z punkt uwidzenia Morgan, co wydaje się być dobrym rozwiązaniem. W zasadzie cała historia jest skupiona wokół poznawania jej tożsamości i przede wszystkim wokół uczuć bohaterki i zmian, jakie w niej zachodzą. Powieść podzielona jest na trzy części (księgi), które odpowiadają kolejnym etapom życia dziewczyny: Krąg, Iskra Księżyca i Znak (na marginesie dodam, że wszystkich części jest piętnaście). Tytułowa Księga Cieni nie wzięła się znikąd – to magiczna księga używana w wiccanizmie, w której czarownica spisuje swoje doświadczenia (przypomina to pamiętnik). Powieść silnie związana jest z religią wicca – czytając książkę miałam wrażenie, że autorka poza fikcją literacką starała się także zawrzeć informacje o praktykach czarodziejskich, jednocześnie pomagając czytelnikowi odnaleźć się w pogańskich rytuałach (osobliwy podręcznik dla początkujących).

Cała recenzja na:
www.bookgeek.pl/2012/07/01/recenzja-ksiega-cieni-krag-iskra-ksiezyca-znak

Słowa „magia” używa się do określenia najróżniejszych rzeczy i zjawisk, od piękna natury po najbardziej fantastyczne sytuacje i zjawiska. Pojęcie to z czasem zaczęło tracić na swojej mocy, bowiem powszechne stosowanie go w najróżniejszych celach poniekąd odebrało mu elitarność. Teraz jednak mówimy o prawdziwej magii – o mocy żywiołów, pór roku, faz księżyca oraz o...