Wydostanie się z Labiryntu miało wszystko zakończyć. Jednak okazuje się, że Streferzy nie będą mieli nawet chwili na odpoczynek.. bo poczucie bezpieczeństwa było fałszywe. A przed nimi jeszcze gorsze zadanie. Muszą przedostać się przez Pogorzeliska, żeby dotrzeć do Bezpiecznej Przystani – mimo że nawet nie mają gwarancji, że to miejsce istnieje. Po drodze czeka ich wiele niebezpieczeństw – w tym Poparzeńcy, ludzie chorzy na Pożogę.


Druga część trzyma w napięciu tak samo, jak pierwszy tom, jest równie intrygująca i wciągająca. Denerwowała mnie jedynie postać Brendy i cała sytuacja z nią związana, od samego początku jej nie lubiłam. Kilka razy akcja poszła też nie w tym kierunku, jakim bym chciała, by się potoczyła.. ale mimo to z wielkim zaciekawieniem śledziłam ich losy. Zakończenie znowu wywraca wszystko do góry nogami. Autor idealnie potrafi budować napięcie.
Mam tylko nadzieję, że nie zginie żadna z moich ulubionych postaci, no i od razu zabieram się za kolejny tom.

Wydostanie się z Labiryntu miało wszystko zakończyć. Jednak okazuje się, że Streferzy nie będą mieli nawet chwili na odpoczynek.. bo poczucie bezpieczeństwa było fałszywe. A przed nimi jeszcze gorsze zadanie. Muszą przedostać się przez Pogorzeliska, żeby dotrzeć do Bezpiecznej Przystani – mimo że nawet nie mają gwarancji, że to miejsce istnieje. Po drodze czeka ich wiele...