'Rebeka' to jedna z najpopularniejszych powieści angielskiej pisarki D. du Maurier.

Jako, że książka powstała w pierwszej połowie XX wieku, w lekturze przedstawiony jest świat współcześnie nam odległy - z ogromnymi posiadłościami, służbą na każde zawołanie, dużą dozą kurtuazji oraz pielęgnowaniem tradycji i obyczajów.
Osobiście, z wielką chęcią czytam o dawnych angielskich zwyczajach - lubię zagłębiać się w ten nastrój, melancholię czy nutę romantyzmu.
'Rebeka' miała być połączeniem właśnie tej 'nastrojowści' tamtych czasów oraz kryminału, który należy do moich ulubionych gatunków literatury.

Powieść została mi przedstawiona jako thriller/kryminał - jako pozycja przepełniona domysłami, spekulacjami; gdzie główna postać nie będzie wiedziała komu ufać lub nie, gdzie będzie miała mnóstwo wątpliwości, gdzie będzie chciała sama rozwikłać zagadkę.
Także, miałam spore oczekiwania względem całości, zważywszy na zachwalające oceny i opinię.

No i się zawiodłam, bo dostałam romans połączony z dramatem.
Czytając, miałam wrażenie, że zagłębiam się w pamiętnik młodej kobiety, która przeżywa swoją pierwszą miłość. Owszem, jakościowo to dobrze napisany pamiętnik - jednak dalej jest tylko pamiętnikiem.

Fabuła książki wieje nudą. Przez 3/4 książki NIC SIĘ NIE DZIEJE.
To znaczy, jeśli ktoś lubi nieustannie czytać: o tym jak głównej bohaterce coś się wydaje, o jej wyobrażeniach życia w ciele innej osoby, o jej wątpliwościach co do uczuć ukochanego mężczyzny, o jej rozterkach na temat wszystkiego co się wokół niej dzieje, o jej problemach ze służbą, o jej zachwycie przyrodą - to okey, będzie zadowolony.
Jednak ja potrzebowałam akcji, której w efekcie praktycznie nie dostałam.

Sama bohaterka to tak irytujące dziewczę, że aż się dziwię, że dotrwałam do końca powieści. Ilość razy, kiedy z powodu jej infantylnego zachowania przewracałam oczami, była tak duża, że aż się dziwię, że nie musiałam inwestować w krople do oczu.
Rozumiem brak doświadczenia życiowego czy ogłady oraz niskie poczucie własnej wartości. Jednak nie rozumiem braku jakiejkolwiek zmiany - po kilku miesiącach bycia 'panią na włościach' zachowuje się tak, jakby ledwo przyjechała do Manderley. Ufność osobie, której nie lubiła i się jej bała, to zachowanie godne co najwyżej 3latka, a nie - mimo wszystko - dorosłej kobiety.
Dodatkowo, WSZYSTKIE jej problemy mogła rozwiązać zwykłą rozmową z mężem, naprawdę. Zamiast tego wybierała swoje własne domysły i przekonania oraz zgadzała się na wszystko, choć jednym słowem mogła wiele zmienić.

I choć pozostała 1/4 książki ma w sobie 'to coś', na co czekałam od samego początku, to i tak punkt kulminacyjny przyszedł zdecydowanie zbyt wcześnie. Zero wątpliwości, zero zgadywania, zero zastanawiania się 'o co chodzi'.

Nie jestem w stanie nazwać 'Rebeki' dobrą książką.
Być może w tamtych czasach, z ówczesną mentalnością ludzi oraz mało rozwiniętym przemysłem kryminalnym (bądź co bądź, dzisiaj co drugi serial to 'zabili go i uciekł, więc trzeba go złapać'),'Rebeka' mogła uchodzić za ekscytującą lekturę - zatem w żaden sposób nie kłócę się o zasadność nagród dla tej powieści.
Może, gdybym od razu wiedziała, że ta powieść jest przede wszystkim romansem i dramatem, to jestem pewna, że byłabym pod wrażeniem całości, gdyż odpowiednio bym się nastawiła i wiedziała czego oczekiwać od lektury. Tymczasem, zmęczyłam się czytając - ilość czasu, który poświęciłam na lekturę był nieadekwatny względem tego, co dostałam w zamian (spokojnie mogę powiedzieć, iż nabawiłam się przestoju czytelniczego).
I choć jakościowo trzyma poziom, to jest to zbyt mało bym mogła ocenić tę książkę lepiej.

'Rebeka' to jedna z najpopularniejszych powieści angielskiej pisarki D. du Maurier.

Jako, że książka powstała w pierwszej połowie XX wieku, w lekturze przedstawiony jest świat współcześnie nam odległy - z ogromnymi posiadłościami, służbą na każde zawołanie, dużą dozą kurtuazji oraz pielęgnowaniem tradycji i obyczajów.
Osobiście, z wielką chęcią czytam o dawnych...

Czasami w Twoje rece wpada niespodziewanie ksiazka, o ktorej wczesniejnie slyszales. Zaczynasz czytac, wciagasz sie i nie mozesz przestac a po odwroceniu ostatniej strony myslisz sobie "Ale jazda!" i "Chce wiecej!".
Wlasnie taka jest "Rebeka". Zaczyna sie troche jak romansidlo, by szybko przeistoczyc sie w studium nad syndromem "tej drugiej osoby" (tutaj bardzo polecam wszystkim, ktorzy wchodza w zwiazek z osoba, ktora wczesniej byla z kims w dlugiej relacji). Potem czytelnika czeka niesamowity zwrot akcji i skubanie wargi przy czytaniu do samego konca.
Teraz rozumiem dlaczego King i Hitchcock zainspirowali sie "Rebeka".

Czasami w Twoje rece wpada niespodziewanie ksiazka, o ktorej wczesniejnie slyszales. Zaczynasz czytac, wciagasz sie i nie mozesz przestac a po odwroceniu ostatniej strony myslisz sobie "Ale jazda!" i "Chce wiecej!".
Wlasnie taka jest "Rebeka". Zaczyna sie troche jak romansidlo, by szybko przeistoczyc sie w studium nad syndromem "tej drugiej osoby" (tutaj bardzo polecam...

To będzie zabarwiona emocjonalnie opinia, jako że dawno żadna książka mnie tak nie sfrustrowała.
Główna bohaterka jest jedną z najbardziej irytujących narratorek, na jakie w życiu się natknęłam. Droga przez jej myśli - choć prędka (trzeba przyznać książkę szybko się czyta) - była wypełniona mękami. Jestem zaskoczona, że nie rozbolały mnie oczy od ich przewracania. Frank był jedynym bohaterem, do którego odczuwałam jakikolwiek pozytywny sentyment, reszta wyprowadzała mnie z równowagi. Rozumiem, że taki był zamysł autorki; nie zamierzam dyskutować z jej kunsztem. Lektura jednak budziła we mnie więcej tych negatywnych emocji, które nie opuściły mnie od teraz. Najlepiej, jakby wszyscy pod koniec spłonęli - zniknęłyby ich wszystkie denerwujące problemy...

To będzie zabarwiona emocjonalnie opinia, jako że dawno żadna książka mnie tak nie sfrustrowała.
Główna bohaterka jest jedną z najbardziej irytujących narratorek, na jakie w życiu się natknęłam. Droga przez jej myśli - choć prędka (trzeba przyznać książkę szybko się czyta) - była wypełniona mękami. Jestem zaskoczona, że nie rozbolały mnie oczy od ich przewracania. Frank był...

Rewelacyjna powieść z niepowtarzalnym klimatem. Powieść zaciekawia od pierwszej strony mimo że główna bohaterka nie budzi sympatii a raczej politowanie... Niezwykłe w książce jest to, że wyraziste postacie są bohaterami negatywnymi. Pozycja obowiązkowa dla czytelników ceniących klasykę.

Rewelacyjna powieść z niepowtarzalnym klimatem. Powieść zaciekawia od pierwszej strony mimo że główna bohaterka nie budzi sympatii a raczej politowanie... Niezwykłe w książce jest to, że wyraziste postacie są bohaterami negatywnymi. Pozycja obowiązkowa dla czytelników ceniących klasykę.

Książkę przeczytałam w tydzień, historia bardzo wciągnęła. Zakończenie mnie nie zaskoczyło - wiadomo było że uśmieszek Favella nie był na darmo :).
Ciekawe jak z filmem.....

Książkę przeczytałam w tydzień, historia bardzo wciągnęła. Zakończenie mnie nie zaskoczyło - wiadomo było że uśmieszek Favella nie był na darmo :).
Ciekawe jak z filmem.....

Świetne opisy przyrody i gotyckich budynków.

Jednak jest jedna rzecz którą albo się pokocha albo znienawidzi w tej książce - główna bohaterka. Głupiutka, naiwna, młoda, po prostu niedoświadczona. I raczej zaliczę się do osób z drugiej grupy, mimo to jakaś sympatia do niej wystąpiła to po chwili od razu znikała.

Kolejną rzeczą którą może źle ocenię to sposób w jaki małżeństwo państwa De winter zostało przedstawione. Praktycznie żadnych interakcji, rozmów. Choć może to mieć związek z czasami w których książka została wydana.

Książka na pewno warta przeczytania chociażby dla tytułowej Rebeki, której tajemnicę odkryjemy. Warto przebrnąć przez nią chociażby dla tego.

Świetne opisy przyrody i gotyckich budynków.

Jednak jest jedna rzecz którą albo się pokocha albo znienawidzi w tej książce - główna bohaterka. Głupiutka, naiwna, młoda, po prostu niedoświadczona. I raczej zaliczę się do osób z drugiej grupy, mimo to jakaś sympatia do niej wystąpiła to po chwili od razu znikała.

Kolejną rzeczą którą może źle ocenię to sposób w jaki...

Główna bohaterka bezosobowa, nijaka i berna. Fabuła przewidywalna. Przeczytałam ponad połowę, dalej nie mam siły.

Główna bohaterka bezosobowa, nijaka i berna. Fabuła przewidywalna. Przeczytałam ponad połowę, dalej nie mam siły.

✨Rebeka✨

🌷 Czy jest jakaś książka, która wzbudza zachwyty u innych, ale u Was niekoniecznie?
Ja tak mam z „Rebeką”.

Moje pierwsze spotkanie z tą powieścią zaliczyłam na @netflixpl. Bardzo podobał mi się film i może wyjdę teraz na ignorantkę, ale nie miałam pojęcia o książce. Później na bookstagramie wybuchła bomba i widziałam tę powieść dosłownie wszędzie! Włączyłam audiobooka i....no cóż. Początek mnie nie zachwycił.

Nie mogłam się zupełnie wgryźć w tę historię. Te pierwsze pare rozdziałów wspominam okropnie. Czułam się tak, jakbym spacerowała w basenie pełnym smoły. Wszechobecna melancholia, smutek i do tego infantylność głównej bohaterki...ugh! To było dla mnie naprawdę straszne przeżycie. Od razu jednak podkreślę, że nie miało to nic wspólnego z lektorką. Jej głos był głównym czynnikiem, który sprawiał, że dalej chciało mi się tego słuchać ❤️.

Na szczęście, w miarę zagłębiania się w historię, główna bohaterka dojrzewała i zmieniała się. Przestała skupiać się na swoich dopowiedzianych wersjach wydarzeń i dosłownie otrząsnęła się ze swojej dziecinności.

Cała historia również nabierała tempa i rozkręcała się, z każdą kolejną minutą. Tajemnice skrywane przez bohaterów zaczęły wychodzić na wierzch, a konsekwencje ich decyzji zaczęły dawać o sobie znać. Podobało mi się to i zdecydowanie druga połowa książki uratowała całość.

Mimo wszystko jednak, nie jest to książka, która mnie zachwyciła. Doceniam całokształt i uważam, że ogólnie jest naprawdę bardzo dobra, ale po prostu nie dla mnie. Żałuje tylko, że nie poznaliśmy imienia młodej pani de Winter. Czasem można było odnieść wrażenie, że to tytułowa Rebeka jest tutaj główną postacią. Może tak właśnie było?

Oceniam na 7/10⭐️.

✨Rebeka✨

🌷 Czy jest jakaś książka, która wzbudza zachwyty u innych, ale u Was niekoniecznie?
Ja tak mam z „Rebeką”.

Moje pierwsze spotkanie z tą powieścią zaliczyłam na @netflixpl. Bardzo podobał mi się film i może wyjdę teraz na ignorantkę, ale nie miałam pojęcia o książce. Później na bookstagramie wybuchła bomba i widziałam tę powieść dosłownie wszędzie! Włączyłam...

Fantastycznie napisana książka!! Potrzebuję takich książek jak powietrza! Przeczytałam ją błyskawicznie, a przy małym dziecku jest to nie lada wyczyn. Tak bardzo była wciągająca i wbrew opiniom wcale nie "trąci myszką"!

Opisy przyrody, bezbłędnie oddają stan wewnętrzny i uczucia bohaterów. Nie wiem jak mogą się nie podobać, skoro nie było ich aż tak dużo, ale de gustibus non disputandum est. Szczególnie zapamiętałam upalną, parną pogodę i oczekiwanie na burzę w szczytowym momencie utworu. To było bardzo dobrze przemyślane i doskonale współgrało z fabułą. Nie było to ani męczące, ani rozwleczone.

Uwielbiam taką literaturę, która zostaje w naszych głowach na długo. Książka z tej półki co Jane Eyre i Wichrowe Wzgórza.

Niestety nie można tego powiedzieć o filmie z 2020 roku z Lily James. Chyba już bardziej się nie dało zepsuć tego filmu. Po połowie musiałam wyłączyć, bo szkoda mi było czasu. Podejmę się natomiast obejrzenia ekranizacji Alfreda Hitchcock'a z 1940 roku, która otrzymała nagrodę Oscara.

Fantastycznie napisana książka!! Potrzebuję takich książek jak powietrza! Przeczytałam ją błyskawicznie, a przy małym dziecku jest to nie lada wyczyn. Tak bardzo była wciągająca i wbrew opiniom wcale nie "trąci myszką"!

Opisy przyrody, bezbłędnie oddają stan wewnętrzny i uczucia bohaterów. Nie wiem jak mogą się nie podobać, skoro nie było ich aż tak dużo, ale de gustibus...

Naprawdę, nie sądziłam, że historia aż tak mocno mnie pochłonie. Początek był trudny, trzeba było przebrnąć przez ogrom opisów przyrody, lecz im dalej, tym akcja nabierała tempa.
"Rebeka" to tajemnicza oraz klimatyczna powieść kryminalna z nutką romansu w tle, w której subtelnie budowane jest napięcie. Nie zostały wykonane żadne skomplikowane zabiegi fabularne, a mimo to z każdą przeczytaną stroną wzrastał nastrój niepokoju. Wraz z główną bohaterką, powoli odkrywamy mroczną historię oraz dowiadujemy się jak zmarła poprzednia żona Maxima de Wintera. Przy tym doświadczamy różne przykrości i jesteśmy świadkami znęcania się psychicznego nad nową panią de Winter.
Cudowna, klimatyczna, trzymająca w napięciu- jestem pod ogromnym wrażeniem!
Teraz nie dziwię się, że sam Stephen King zachwycił się tym tytułem!

Naprawdę, nie sądziłam, że historia aż tak mocno mnie pochłonie. Początek był trudny, trzeba było przebrnąć przez ogrom opisów przyrody, lecz im dalej, tym akcja nabierała tempa.
"Rebeka" to tajemnicza oraz klimatyczna powieść kryminalna z nutką romansu w tle, w której subtelnie budowane jest napięcie. Nie zostały wykonane żadne skomplikowane zabiegi fabularne, a mimo to z...