#rodzinnewyzwanie2024
#wyzwanieabecadlozpiecaspadlo2024
"Generał i panna" Daphne du Maurier
To było świetne!!
Nadrabiając czytanie klasyki sięgnęłam po nienajbardziej znaną powieść Daphne du Maurier. To mój pierwszy tytuł tej autorki i z pewnością nie ostatni bowiem urzekł mnie jej pomysł na fabułę i wykonanie też. Świetnie wyważona historia. Historia trochę awanturnicza, trochę romans, a wszystko to w pięknych realiach historycznych.
I niech nie zwiedzie Was ten romans, bo jest on tu przedstawiony w wybitnie ciekawej formie.

#rodzinnewyzwanie2024
#wyzwanieabecadlozpiecaspadlo2024
"Generał i panna" Daphne du Maurier
To było świetne!!
Nadrabiając czytanie klasyki sięgnęłam po nienajbardziej znaną powieść Daphne du Maurier. To mój pierwszy tytuł tej autorki i z pewnością nie ostatni bowiem urzekł mnie jej pomysł na fabułę i wykonanie też. Świetnie wyważona historia. Historia trochę awanturnicza,...

książka zasmuca i przygnębia. pozostawia za sobą posmak goryczy. czasem aż ciężko się czytało o nieszczęściach, które spływały na głównych bohaterów zewsząd. jednak, bardzo wartościowa lektura, mocno chwytająca za serce

książka zasmuca i przygnębia. pozostawia za sobą posmak goryczy. czasem aż ciężko się czytało o nieszczęściach, które spływały na głównych bohaterów zewsząd. jednak, bardzo wartościowa lektura, mocno chwytająca za serce

Dawno nie trafiłam na tak męczącą książkę.
Uwaga będą półspoilery!
Dla mnie ten rzekomo wielki romans skończył się już na początku książki (po wypadku). Nie mówiąc o tym, że kiepsko opisano jego przyczyny (nie widziałam co bohaterowie w sobie widzą). Ponadto dawno nie trafiłam na tak antypatycznego głównego bohatera. Nic mnie nie poruszyło w tej historii. Zarówno romans jak i wojna w tle zostały opisane w sposób zupełnie nie angażujący. Wytrwałam do końca tylko dlatego, że słuchałam tego w postaci audiobooka podczas gruntowych porządków w mieszkaniu. Jedyną dobrą rzeczą w tej książce była główna bohaterka. Miałam wrażenie jakby autorka całą wenę wlała w jej opis i zabrakło jej tej weny na opis pozastałych bohaterów i wojny.

Dawno nie trafiłam na tak męczącą książkę.
Uwaga będą półspoilery!
Dla mnie ten rzekomo wielki romans skończył się już na początku książki (po wypadku). Nie mówiąc o tym, że kiepsko opisano jego przyczyny (nie widziałam co bohaterowie w sobie widzą). Ponadto dawno nie trafiłam na tak antypatycznego głównego bohatera. Nic mnie nie poruszyło w tej historii. Zarówno romans jak...

Nie ma tutaj mrocznych zagadek i napięcia, ale na pewno jest niesamowity klimat. Autorka świetnie, z emocjami i wieloma ciekawymi informacjami opisała wojenne czasy z perspektywy cywili, którzy zostali w swoich domach i muszą zadbać o plony i samych siebie. Oczywiście osią jest romans, co moim zdaniem było najsłabszą częścią tej książki. Mimo to dostajemy ciekawych, łamiących stereotypy bohaterów, którym się kibicuje lub wręcz nie, świetny klimat i ciekawą historię osadzoną w prawdziwej, tej „większej”, państwowej. Dla mnie chociaż brakło mroku - ta książka była naprawdę ciekawa. I chociaż sinusoida tego romansu jest męcząca, to wciąż książka zasługuje na uwagę

Nie ma tutaj mrocznych zagadek i napięcia, ale na pewno jest niesamowity klimat. Autorka świetnie, z emocjami i wieloma ciekawymi informacjami opisała wojenne czasy z perspektywy cywili, którzy zostali w swoich domach i muszą zadbać o plony i samych siebie. Oczywiście osią jest romans, co moim zdaniem było najsłabszą częścią tej książki. Mimo to dostajemy ciekawych,...

Wymęczyłam się okrutnie słuchając, chociaż początek był interesujący. No, może do połowy jeszcze było względnie, potem już same nudy. Ile razy chciałam przerwać słuchanie i już do niego nie wrócić to tylko ja wiem, ale dałam szansę.
Niestety to tylko utwierdziło mnie w przekonaniu że książki tej autorki nie są dla mnie, ponieważ żadna mnie nie porwała.

Wymęczyłam się okrutnie słuchając, chociaż początek był interesujący. No, może do połowy jeszcze było względnie, potem już same nudy. Ile razy chciałam przerwać słuchanie i już do niego nie wrócić to tylko ja wiem, ale dałam szansę.
Niestety to tylko utwierdziło mnie w przekonaniu że książki tej autorki nie są dla mnie, ponieważ żadna mnie nie porwała.

Powieść Daphne du Maurier,, Generał i panna '' określiłabym książką spod znaku płaszcza i szpady, choć nazywana jest romansem. Nie lubię współczesnych romansideł, ale te historyczne /kostiumowe owszem. Tym razem autorka przeniosła nas do siedemnastoletniej Anglii nękanej wojną domową pomiędzy rojalistami a zwolennikami parlamentu. W takich okolicznościach nawiązał się romans pomiędzy pułkownikiem w służbie króla -Richardem Grenville'm i Honor Harris.
To smutna książka, główna bohaterka wiele przeżyła, los ciężko ją doświadczył a jej relacje z Richardem były dosyć skomplikowane. Ciekawe,że każda powieść Daphne du Maurier jest inna, ta różnorodność mi się podoba . W przypadku,, Generała i panny'' brakuje mi jednak tej specyficznej u Maurier atmosfery tajemniczości, leku, niepewności, lekkiej grozy. Książka jest w porządku, ale za mało tu Daphne w Daphne.

Powieść Daphne du Maurier,, Generał i panna '' określiłabym książką spod znaku płaszcza i szpady, choć nazywana jest romansem. Nie lubię współczesnych romansideł, ale te historyczne /kostiumowe owszem. Tym razem autorka przeniosła nas do siedemnastoletniej Anglii nękanej wojną domową pomiędzy rojalistami a zwolennikami parlamentu. W takich okolicznościach nawiązał się...

"Generał i panna" to na ten moment moja najmniej ulubiona powieść Daphne du Maurier, choć sam warsztat pisarki nadal mnie zachwyca.
Główna bohaterka bardzo mi się podobała i te fragmenty, które dotyczą niej samej mnie wciągały np. miesięczne wydarzenia w Menabilly. Jej postać była ciekawa, dobrze napisana i na pewno zapadnie mi w pamięć. Natomiast rozczarowałam się, bo nie był to jeden z najpiękniejszych romansów. Główni bohaterowie bardzo źle na siebie oddziaływali, głównie on na nią, a ich relacja była toksyczna. Generała nie polubiłam, bo nie jest to postać, do której da się czuć jakąkolwiek sympatię, współczucie. Jeżeli to chciała osiągnąć autorka to udało jej się to doskonale.
Doskonale też du Maurier udało się oddać kornwalijski klimat oraz wojnę domową w XVII-wiecznej Anglii i jak w jej czasie wyglądała codzienność dworskiej społeczności. Za to uwielbiam jej książki i chętnie sięgnę po kolejne.

"Generał i panna" to na ten moment moja najmniej ulubiona powieść Daphne du Maurier, choć sam warsztat pisarki nadal mnie zachwyca.
Główna bohaterka bardzo mi się podobała i te fragmenty, które dotyczą niej samej mnie wciągały np. miesięczne wydarzenia w Menabilly. Jej postać była ciekawa, dobrze napisana i na pewno zapadnie mi w pamięć. Natomiast rozczarowałam się, bo nie...

Wcześniej przeczytane książki napisane przez Daphne du Maurier ("Rebeka" Oberża na pustkowiu" Moja kuzynka Rachela") bardzo mi się podobały. "Generał i panna" jest zdecydowanie najsłabszą z wyżej wymienionych. Z pewnością nie należy do jednych z najpiękniejszych romansów w historii literatury. Jeżeli jest to fabularyzowana historia autentycznych postaci to ta historia mnie nie wciągnęła, a generał i panna wręcz wzbudzali moją antypatię. Rozczarowanie

Wcześniej przeczytane książki napisane przez Daphne du Maurier ("Rebeka" Oberża na pustkowiu" Moja kuzynka Rachela") bardzo mi się podobały. "Generał i panna" jest zdecydowanie najsłabszą z wyżej wymienionych. Z pewnością nie należy do jednych z najpiękniejszych romansów w historii literatury. Jeżeli jest to fabularyzowana historia autentycznych postaci to ta historia mnie...

Jest to zdecydowanie najgorsza powieść Daphne du Maurier, jaką przeczytałam. A należę do fanek autorki i sięgając po tę książkę byłam nastawiona jak zwykle na coś świetnego. Moje największe rozczarowanie wynika z tego, że powieść na okładce reklamowana jest jako "jeden z najpiękniejszych romansów w historii literatury". Dostałam tu jednak jeden z najbardziej toksycznych romansów. Nie rozumiem jak można określić jako piękną relację między bohaterami. Główny bohater jest postacią odrażającą, wulgarną, odnosi się z pogardą do innych ludzi, w tym do swojej " ukochanej" , jest złośliwy i cyniczny. Nie widzę w nim ani jednej pozytywnej cechy i nawet jedna scena nie wskazywała na to, żeby darzył główną bohaterkę jakimkolwiek cieplejszym uczuciem. Nie ma tu mowy o żadnej miłości ze strony tego mężczyzny. Główna bohaterka była w
jakiś sposób w niego wpatrzona i to potrafię zrozumieć w tym sensie, że można zakochać się w kimś, kto jest dla nas niedobry. Tak było w tym przypadku. Ale nie należy nazywać tego pięknym romansem. Nic takiego tutaj nie ma. Zabrakło tu również klimatu XVII-wiecznej Kornwalii. Czyta się tę powieść dość płynnie, a postacie drugoplanowe są nakreślone o wiele lepiej niż para głównych bohaterów. Czegoś jednak tej książce brakuje. Ciężko mi uwierzyć, że napisała tę powieść autorka świetnej "Rebeki" czy też "Mojej kuzynki Racheli". Książka jest przepięknie wydana, ale wnętrze już takie nie jest. Najlepiej przekonać się jednak samemu, ponieważ na portalu średnią ocen ma dość wysoką.

Jest to zdecydowanie najgorsza powieść Daphne du Maurier, jaką przeczytałam. A należę do fanek autorki i sięgając po tę książkę byłam nastawiona jak zwykle na coś świetnego. Moje największe rozczarowanie wynika z tego, że powieść na okładce reklamowana jest jako "jeden z najpiękniejszych romansów w historii literatury". Dostałam tu jednak jeden z najbardziej toksycznych...

Zdjęcie profilowe zuziawydro
📚🌟 Recenzja książki "Generał i Panna" 🌟📖

Daphne du Maurier, mistrzyni literatury gotyckiej i twórczyni niezwykłych, intrygujących postaci, znowu udowadnia swoje niekwestionowane umiejętności w powieści "Generał i Panna".

Autorka mistrzowsko kreuje napięcie między postaciami, dając czytelnikowi wgląd w ich złożone emocje i wewnętrzne konflikty.

Jednym z największych atutów tej książki jest zdolność autorki do budowania atmosfery. Czytelnik zostaje zanurzony w świat luksusowych rejsów oceanicznych, malowniczych krajobrazów i tajemniczych, opuszczonych posiadłości. Sposób, w jaki Du Maurier opisuje otoczenie, czyni je praktycznie postacią sama w sobie, nadając książce dodatkową warstwę głębi i tajemniczości.

Podsumowując, "Generał i Panna" to fascynująca opowieść o miłości, tajemnicach i poświęceniu, która przyciąga czytelnika swoją intrygującą fabułą i bogatym, mistycznym środowiskiem. Daphne du Maurier w swoim typowym stylu wciąga czytelnika w wir emocji i niepewności, sprawiając, że trudno się oderwać od lektury. To lektura zdecydowanie warta uwagi dla fanów literatury gotyckiej i romansu z nutą tajemnicy.

Recenzja pochodzi z mojego ig @zuziawydro

Zdjęcie profilowe zuziawydro
📚🌟 Recenzja książki "Generał i Panna" 🌟📖

Daphne du Maurier, mistrzyni literatury gotyckiej i twórczyni niezwykłych, intrygujących postaci, znowu udowadnia swoje niekwestionowane umiejętności w powieści "Generał i Panna".

Autorka mistrzowsko kreuje napięcie między postaciami, dając czytelnikowi wgląd w ich złożone emocje i wewnętrzne...