Cóż za miła niespodzianka! Uwielbiam gry "Dragon Age", jednak dwie pierwsze książki Gaidera solidnie mnie rozczarowały. Dlatego też po "Rozłam" sięgnąłem bez entuzjazmu. Licząc jedynie na poszerzenie mojej wiedzy o Thedas zająłem się lekturą niejako z obowiązku, czekając na pojawienie się na rynku "Inkwizycji". Jednak szybko okazało się, że "Rozłam" jest inny. Nowi bohaterowie, inne miejsce akcji – to były tylko pierwsze z całej serii zaskoczeń. Książka szybko mnie wciągnęła. Okazało się, że w końcu Gaider napisał coś, co skutecznie przywołało ducha "Dragon Age". Fabuła przywodziła mi na myśl historię z drugiej gry. Dwójkę uwielbiam (nawet bardziej niż "Początek") właśnie ze względu na fabułę (po sama rozgrywa oczywiście była słabsza niż w jedynce), wielowymiarowych bohaterów, unikanie czarno-białych podziałów i tragiczne okoliczności, w których wydaje się, że nie ma właściwych dróg postępowania. Rhys z miejsca stał się jedną z moich ulubionych postać świata Dragon Age. A "Rozłam" jest jak na razie jedynym pozagrowym tworem w serii DA, po który naprawdę cieszę się, że sięgnąłem. Ciekawe czy kolejne książki – które napisali już inni ludzie – utrzymają ten poziom. Oby.

Cóż za miła niespodzianka! Uwielbiam gry "Dragon Age", jednak dwie pierwsze książki Gaidera solidnie mnie rozczarowały. Dlatego też po "Rozłam" sięgnąłem bez entuzjazmu. Licząc jedynie na poszerzenie mojej wiedzy o Thedas zająłem się lekturą niejako z obowiązku, czekając na pojawienie się na rynku "Inkwizycji". Jednak szybko okazało się, że "Rozłam" jest inny. Nowi...