Słowo wstępu

Na początek wyrażę swoje niezadowolenie donośnie tłumaczenia tytułu. W oryginale tytuł brzmi "My name is Memory", co każda osoba znająca język angielski w minimalnym stopniu przetłumaczy na "Moje imię to Pamięć". Innymi słowy - nie ma to nic wspólnego z "Nigdy i na zawsze". Oczywiście, jak to zwykle bywa oryginalny tytuł o wiele lepiej oddaje naturę i charakter powieści, w chwili, gdy polski pasuje jak wół do karety.

Krótkie streszczenie

Książka zbudowana jest z przeplatających się ze sobą dwutorowych historii, które pod koniec łączą się w jedną. Bohaterką jednej opowieść jest licealistka (a później studentka)Lucy mieszkająca w Wirginii i mająca dość poważne kłopoty sercowe. Druga historia to opowieść o Danielu - nieumarłej duszy pamiętającej swoje poszczególne wcielenia odradzającej się w nowych ciałach. W każdym życiu stara się znaleźć dziewczynę, którą zabił w pierwszym życiu w VI wieku naszej ery. Poznajemy kilkanaście żyć Daniela w różnych miastach świata i w różnym okresie czasu. O dziwo znacznie ciekawsza jest opowieść o współczesnej dziewczynie, niż o odwiecznej, zrozpaczonej duszy. Opowieści o nich obojgu splatają się ze sobą na krótką chwilę, gdy Daniel w kolejnym wcieleniu zaczyna chodzić do szkoły Lucy. Później... Później zaczyna robić się ciekawie!

Plusy i minusy

Pierwszym wielkim minusem tej powieści jest to, że będzie mieć kontynuacje, co jest właściwie ukrywane przed czytelnikiem, aż do ostatnich dziesięciu stron. Osobiście nie znoszę być w ten sposób zaskakiwana i czułabym się znacznie lepiej gdyby na odwrocie książki znalazło by się zdanie typu "O to pierwsza z cyklu książka opowiadająca o losach Lucy i Daniela!" lub coś w ten deseń.
Drugim minusem jest to, że spodziewałam się czegoś doroślejszego. Z początku (gdy nie znalazłam "Nigdy i na zawsze" w dziale "książki młodzieżowe" i przez pierwsze 30 stron) pomyślałam, że to powieść dla troszkę starszych czytelniczek, niż te, które znają autorkę z jej bestsellerowej serii "Stowarzyszenie Wędrujących Jeansów". Niestety pomyliłam się przez czułam lekkie rozgoryczenie.
Trzeci minus za styl - miejscami było tak nudnawo, że tylko przebiegałam wzrokiem po linijkach tekstu. I mało dialogów, a każdy wie, że to właśnie dialogi dynamizują akcję.
Duży plus należy się natomiast za pomysł. Nie czytałam i nie słyszałam o książce o podobnej tematyce! A już na pewno nie ujętej w ten sposób. A chyba każdy nie lubi powtarzających się motywów i schematów.
Drugi plus - brak romantycznego trójkąta! Zabierając się za tę książkę szczerze się tego obawiałam. Wydaje mi się, że każda nowo-wydana książka zawiera miłosny trójkąt.
Trzeci plus - obie główne postacie wzbudziły we mnie niebywałą sympatię i przez całą książkę bardzo im kibicowałam, co nie zdarzyło się od dawna. Mimo lekkiego wyidealizowania zarówno Lucy jak i Daniel wzbudzają w czytelniku wielkie pokłady czułości!

Rekomendacje

I tu pojawia się problem. Nie jestem przekonana o tym, że fankom w.w. "Stowarzyszenia..." i ta książka przypadnie do gustu. Jeśli lubią nikłą dozę fantasty - raczej tak. Ale tym mocno stąpającym po świecie raczej odradzam sięgnięcia po tę książkę.
Natknęłam się w sieci na przyrównanie "Nigdy i na zawsze" do książek autorstwa włoskiego pisarza Federico Moccia. Moim skromnym zdaniem - wielki błąd. Ta książka nie ma nic wspólnego z powieściami Włocha. Jest tak bardzo odmienna od innych znanych mi paranormal romance, że trudno mi ją polecić. Ale i tak zachęcam do przeczytania każdego, kto jest spragniony nowości!

Słowo wstępu

Na początek wyrażę swoje niezadowolenie donośnie tłumaczenia tytułu. W oryginale tytuł brzmi "My name is Memory", co każda osoba znająca język angielski w minimalnym stopniu przetłumaczy na "Moje imię to Pamięć". Innymi słowy - nie ma to nic wspólnego z "Nigdy i na zawsze". Oczywiście, jak to zwykle bywa oryginalny tytuł o wiele lepiej oddaje naturę i charakter...