LaVyrle Spencer to ponoć wielka gwiazda literatury kobiecej, przynajmniej tak o niej mówią. Jej powieści wciąż goszczą na listach przebojów książkowych. Chociaż muszę przyznać, że nigdy o takiej osobie jak LaVyrle i jej twórczości nie słyszałam. Tym większe było moje zaskoczenie, że szukając w Internecie coś na jej temat natknęłam się na bardzo mało stron w języku polskim, właściwie nie ma tego wcale. To może usprawiedliwić fakt, że nie znam tej o to autorki.

Książka "Na jedną kartę" opisuje życie dwojga ludzi i ich walce przeciw sobie, co w rezultacie doprowadza ich do zaznania smaku miłości. Agatha i Scott- główni bohaterzy, można powiedzieć, że się nienawidzą. Agatha jest osobą dobrze wychowaną, a co najważniejsze abstynentką. Byłoby to nieistotne, gdyby nie fakt, że Scott jest właścicielem baru, naprzeciwko którego kobieta ma salon z kapeluszami, jako że jest jedyną w mieście modystką. Jej zakład podupada z tego powodu, że klientki nie chcą przebywać w towarzystwie pijaków, a jeszcze bardziej boją się tego, że wśród nich odnajdą swoich mężów i synów. To zbyt bolesne. Ona walczy przeciwko niemu, on walczy przeciwko niej. Wkrótce uświadamiają sobie, że takie postępowanie do niczego nie prowadzi, ale nie mogą przestać. Nie Agatha, która jest do czegoś zobowiązana- walczy z alkoholizmem. Jak się później dowiadujemy ma swoje własne powody.

"Na jedną kartę" jest opowieścią o nienawiści przeradzającej się w przyjaźń i przyjaźni, która za sprawą osieroconego chłopca, zmienia się w coś dużo wspanialszego- w miłość.
Aczkolwiek nie wzruszyła mnie, jest opowieścią, w sumie która mogłaby zdarzyć się każdemu. Pokazuje, że jeden człowiek może zdziałać cuda. To opowieść o rodzinie, rodzinie, która dopiero zaczyna istnieć. I o tym, że nie wszystko jest zawsze dobre albo złe. Czasem prawda leży pośrodku. Nie da się z góry założyć, czy coś jest właściwe, nie doświadczywszy tego ani razu.

Książka liczy ponad 450 stron i zastanawiam się, czy to sama można by było ująć, gdyby było mniej słów i zdań. Bo tu każde działanie ma swój skutek. Jednak nie wiem, czy to troszkę nie za dużo, bo czasem ma się wrażenie, że to nie ma zupełnie wpływu na rozwój akcji, ale są to pojedyncze kwestie. Czy zatem jest sens skracać powieść o te 50 stron? Chyba nie...

LaVyrle Spencer to ponoć wielka gwiazda literatury kobiecej, przynajmniej tak o niej mówią. Jej powieści wciąż goszczą na listach przebojów książkowych. Chociaż muszę przyznać, że nigdy o takiej osobie jak LaVyrle i jej twórczości nie słyszałam. Tym większe było moje zaskoczenie, że szukając w Internecie coś na jej temat natknęłam się na bardzo mało stron w języku polskim,...