To książka o życiu i karierze wielkiej gwiazdy polskiej sceny. Villas była jak malowany ptak, nie pasowała do szarzyzny czasów PRL-u. W latach 60- 80 stała się jedną z muzycznych ikon, towarem eksportowym. Często krytykowana w Polsce za styl i ekstrawagancję, za granicą przyjmowana była entuzjastycznie zarówno przez publiczność, jak i recenzentów. Zachwycano się jej głosem. Pisano, że jest białym krukiem wokalistyki. Śpiewała, grała w filmach i musicalach. Występowała w paryskiej Olimpii i nowojorskim Carnegie Hall, przez kilka sezonów była gwiazdą rewii Casino de Paris w Las Vegas.

Autorzy mówią o swej książce, że to biografia reporterska. Szukają w niej odpowiedzi na pytanie, jak to możliwe, aby Villas, artystka jedyna w swoim rodzaju, wokalny geniusz w skali światowej, obdarzony absolutnym słuchem i sopranem koloraturowym o czterech oktawach, wielka, choć kontrowersyjna osobowość, nie tylko nie robiła kariery na miarę swoich możliwości, ale spędzała starość niemal w ubóstwie, wyobcowana, w atmosferze skandalu i niezdrowej sensacji.

Przez wszystkie lata swojego życia, kochała wymyślać. Mity, jakie tworzyła, nigdy przez nikogo nieweryfikowalne, krążą po świecie, prasy, telewizji i Internatu do dnia dzisiejszego. Po stokroć klonowane i wygodne dla niej samej, jak jej długie rękawiczki, zakładane przed występem.

Violetta marząca o sławie, gdy otarła się o wielki świat nie umiała być bogata. Jak w bajce o mrówce i koniku polnym: będzie zima to będzie, a na razie jest lato. W ten sposób myślała o swojej przyszłości. Ta niefrasobliwość zaważy na całym życiu gwiazdy i stanie się jedną z przyczyn jej późniejszej, dotkliwej w skutkach biedy.

Violettę Villas trafnie ujmuje w swych słowach Janusz Ekiert:
Po sławie jaką odniosła w Las Vegas diametralnie się zmieniła. Cała była zrobiona. Nowy biust, włosy, dupa, noga. Mentalnie się zmieniła. Miała gest, mówiła z obcym akcentem. Typowa amerykanka. Zaczęła sztucznie i intensywnie zmieniać swoją postać. Włosy- najpierw naturalne, gęste, a potem na scenie, już doczepiane, żeby były dłuższe i jeszcze gęstniejesz. Doklejała sobie coraz dłuższe rzęsy, chociaż naturalne miała równie piękne. Poza tym w pewnym momencie utonąłem w morzu nieprawdy, którym się otaczała i nie wiedziałem już, co jest prawdą, a co wykwitem jej wyobraźni. Po prostu bardzo dużo zmyślała.
Zawsze była w pewnym sensie sobą: dziewczyną, która żyła w swojej wyobraźni, jak w bajce i widziała siebie jako królewnę. A gdy zderzała się z rzeczywistością, następowały zgrzyty. Bo ona tę bajkę chciała przenieść w rzeczywistość i sprzedawać ją ludziom. Na przykład przerysowania z Las Vegas próbowała wtłoczyć do szarego PRL-u. Wydawało jej się, że Amerykanie są dyktatorami wszelkich mód i że należy to powtarzać. Żadnych rad nie słuchała. Widziała w sobie wielką artystkę. Komponowała piosenki, pisała teksty, śpiewała, ubierała się. Wszystko robiła sama. Obłędnie kochała przede wszystkim siebie. A tymczasem dobre piosenki pisali dla niej inni. Gdyby zrozumiała, że musi sobie narzucić pewną dyscyplinę artystyczną, to uzyskałaby niebywałe efekty. Ale ona chciała pozbyć się dyscypliny, bo się w niej wychowała.

Jak widać całe życie Czesławy Cieślak vel Violetty Villas opierało się na koloryzowaniu swojego życia w taki sposób by jak najwięcej zyskać. Jak sami wiemy, fakty są wygodne, które można wykorzystać, przekolorować, i nie wygodne, które należy zataić, zmienić. Dobrze wiedziała o tym jak wykorzystać fakty na swoją korzyść. Co też czyniła.

Słynna niesłowność i kilkugodzinne spóźnienia sprawią, że Villas przestanie być traktowana poważnie. I tym samym zaproszenia na koncerty będą już coraz rzadsze. Violetta nie wyciągnie z tego żadnych wniosków. W swoim umyśle społecznie „niewidoma”, nie zauważy, że jedyną przyczyną tej izolacji stanie się ona sama. Zamknie się więc w swojej samotni z poczuciem krzywdy.

Kalendarium:
Czesława Cieślak ur. 10 czerwca 1938 r. w Heusy (walońska prowincja Liege)- zmarła 5 grudnia 2011 roku.
Czesława Cieślak i Piotr Gospodarek ślub cywilny- 21 luty 1955 roku.
Krzysztof Gospodarek – syn- urodzony 8 stycznia 1956 roku.
Czesława Gospodarek i Ted Kowalczyk (Tadeusz Kowalczyk) ślub cywilny- 6 stycznia 1988 roku.

To książka o życiu i karierze wielkiej gwiazdy polskiej sceny. Villas była jak malowany ptak, nie pasowała do szarzyzny czasów PRL-u. W latach 60- 80 stała się jedną z muzycznych ikon, towarem eksportowym. Często krytykowana w Polsce za styl i ekstrawagancję, za granicą przyjmowana była entuzjastycznie zarówno przez publiczność, jak i recenzentów. Zachwycano się jej głosem....