Reporterka Dużego Formatu „Gazety Wyborczej”. Laureatka nagrody Grand Press 2011 za reportaż Jolanta i ogień (DF). Dwukrotnie nominowana do tej nagrody kolejno w 2012 i 2013 roku. Studio Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia nominowało ją dwukrotnie do nagrody Melchiorów w kategorii Inspiracja Roku. W 2014 otrzymała wyróżnienie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za reportaż Zakochaj się w Warszawie. Współautorka bestsellerowej biografii Violetty Villas – Villas. Nic przecież nie mam do ukrycia (Świat Książki, 2011). Autorka zbioru reportaży Życie to za mało (Zwierciadło, 2014) i książki Rozpoznani o bezimiennych do niedawna uczestnikach Powstania Warszawskiego, rozpoznanych na kadrach powstańczej kroniki filmowej (Agora, 2014). Finalistka Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego (2015).https://www.izamichalewicz.pl/
"Zbrodnie prawie doskonałe...", jak sama nazwa mówi, opowiada o zbrodniach - o ich wykonaniu, motywach, długotrwałych i ciężkich śledztwach mających na celu ustalenie ich wykonawcy.
Mimo, że większość historii zbrodni, jakie pojawiają się w książce znam, to dowiedziałam się kilku nowych faktów. Autorka, po przeprowadzeniu dokładnej analizy, starannie opowiada o każdym z tych strasznych czynów.
W książce wplątana jest również historia powstania Archiwum X, co również jest bardzo ciekawe, zwłaszcza dla osób, które interesują się tematyką kryminalną.
Ciekawa książka na temat spraw przedawnionych, które zajmowowały się komórki Archiwum X, czyli jednostki do spraw niewykrytych. Wśród przedstawionych spraw są zarówno te popularne jak te związane z "hakowym" z Zakopanego, studentami w Górach Stołowych czy studentki religioznastwa z Krakowa, ale również sprawy o których wcześniej nie słyszałem np. wątek byłego premiera Jaroszewicza. Sprawy zostały opisany dość szczegółowo, więc znacznie więcej informacji można było się o nich dowiedzieć niż w znanych podcastach true crime. Polecam.