Zaskakująco dobra literatura. Historia tytułowej bohaterki i jej pięciu synów rozgrywa się na tle zmieniających się pór roku i związanych z nimi prac polowych. Deledda ukazuje surowość krajobrazu wsi położonej w północnych Włoszech w dolinie Padu oraz złożone relacje między ludźmi różniącymi się pochodzeniem i stanem posiadania. Ciekawie odmalowana jest także obyczajowość włoskiej wsi pierwszej połowy XX wieku.

Zaskakująco dobra literatura. Historia tytułowej bohaterki i jej pięciu synów rozgrywa się na tle zmieniających się pór roku i związanych z nimi prac polowych. Deledda ukazuje surowość krajobrazu wsi położonej w północnych Włoszech w dolinie Padu oraz złożone relacje między ludźmi różniącymi się pochodzeniem i stanem posiadania. Ciekawie odmalowana jest także obyczajowość...

Codzienne trudy ciężko pracującej, takiej sobe rodziny. Polenta, kawa, zbiór winogron, uprawa ziemi. Sprawy sercowe. Odfajkowanie modlitw. Tylko jedna osoba bardziej religijna. Czasy Mussoliniego - ale tylko w tle. "Annalena Bilsini" - to nie "sardynka". Nie powiem, nawet ładnie napisane. Właściwie nie mam wiele do napisania na temat tej powieści. Wszystko chyba jest zawarte we wstępie. Weryzm i dekadentyzm ? Może trochę. Ideały chrześcijańskie ? Tak sobie. Humanitaryzm ? Nie specjalnie. O czym więc ta opowieść ? O życiu, po prostu ... o życiu. Mało ciekawym, a ciężkim życiu jakie wiedzie wielu z nas. I jako taka ta powieść może się podobać. Na deser mamy też dwa opowiadania sardyńskie.

Codzienne trudy ciężko pracującej, takiej sobe rodziny. Polenta, kawa, zbiór winogron, uprawa ziemi. Sprawy sercowe. Odfajkowanie modlitw. Tylko jedna osoba bardziej religijna. Czasy Mussoliniego - ale tylko w tle. "Annalena Bilsini" - to nie "sardynka". Nie powiem, nawet ładnie napisane. Właściwie nie mam wiele do napisania na temat tej powieści. Wszystko chyba jest...

Z przyjemnością wielką wczytałam się w XX wieczny świat Sardynii. Wyspy, na którą pewnie kiedyś polecę – taki jest plan. Ale wyspa jest niejako przy okazji.
Szanowna pani Grazia, noblistka, jest urokliwa, w sposób prosty i oszczędny. W „Annylenie Balsini” – mikropowieści, potrafiła zawrzeć pełen obraz życia w latach 20-tych na terenach rolnych włoskiej wyspy. Rodzina wielopokoleniowa mieszka wśród pól uprawnych, walczy z biedą, walczy o przetrwanie. Wszyscy się podporządkowują naturalnemu biegowi przyrody, pracy, konieczności przeżycia i wzbogacenia się, żeby kolejne pokolenia miały lepiej.
Każdy z bohaterów ma swoje przywary, swoje historie i swoje namiętności. W każdym coś się kotłuje, mieli. Wszystkie te cechy są nakreślone w sposób zwyczajny, bez ironii, oceny. Także życie i zdarzenia są bardzo realne.
Ucieszyła mnie ta opowieść.

Z przyjemnością wielką wczytałam się w XX wieczny świat Sardynii. Wyspy, na którą pewnie kiedyś polecę – taki jest plan. Ale wyspa jest niejako przy okazji.
Szanowna pani Grazia, noblistka, jest urokliwa, w sposób prosty i oszczędny. W „Annylenie Balsini” – mikropowieści, potrafiła zawrzeć pełen obraz życia w latach 20-tych na terenach rolnych włoskiej wyspy. Rodzina...

Poruszające powiastki, dające spojrzenie na dawną kulturę Sardynii.

Poruszające powiastki, dające spojrzenie na dawną kulturę Sardynii.