Najnowsze artykuły
- ArtykułyBieszczady i tropy. Niedźwiedzia? Nie – Aleksandra FredryRemigiusz Koziński2
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać247
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jerzy Broszkiewicz
Źródło: By nn - Tygodnik Powszechny, 30 maja 1948 r., Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=86396733
27
6,8/10
Pisze książki: fantasy, science fiction, klasyka, literatura młodzieżowa, literatura piękna, powieść historyczna, biografia, autobiografia, pamiętnik, publicystyka literacka, eseje, literatura dziecięca, opowiadania, powieści dla dzieci, utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia), czasopisma, teatr
Urodzony: 06.06.1922Zmarły: 04.10.1993
Polski prozaik, dramatopisarz, eseista i publicysta oraz autor fantastyki naukowej. W roku 1940, po ukończeniu szkoły średniej i szkoły muzycznej, wstąpił do Akademii Muzycznej we Lwowie. W czasie okupacji niemieckiej Lwowa (1941–1944) był karmicielem wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Rudolfa Weigla. W 1944 roku przeniósł się do Krakowa. W roku 1945 rzucił studia muzyczne i zajął się wyłącznie pracą literacką.
W latach 1945–1947 współpracował z redakcją tygodnika „Odrodzenie” i czasopisma „Teatr”, zaś w latach 1947–1948 redagował czasopismo „Ruch Muzyczny”, później „Muzyka”. Długoletni kierownik literacki Teatru Ludowego w Nowej Hucie. W 1953 wstąpił do PZPR, w tym samym roku został członkiem redakcji „Przeglądu Kulturalnego”. W 1955 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem 10-lecia Polski Ludowej. Jego twórczość literacka była bardzo różnorodna. Debiutował w 1945 r. w tygodniku „Odrodzenie” opowiadaniem „Monika”. Jego debiutem książkowym była powieść o getcie „Oczekiwanie”, za którą otrzymał Nagrodę Ziemi Krakowskiej. Kolejną książką była powieść o Fryderyku Chopinie „Kształt miłości”, za którą otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia, zaś w 1971 powieść „Długo i szczęśliwie” została laureatką nagrody CRZZ. W 1982 otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia za całokształt twórczości literackiej. Autor wielu powieści dla młodzieży pisanych w latach 60. i 70., z których wiele zalicza się do powieści fantastycznonaukowych. Oprócz tego pisał również dramaty (spod jego pióra wyszło ponad 20 sztuk teatralnych, telewizyjnych i radiowych),zbiory felietonów, scenariusze telewizyjne i filmowe oraz publikacje o muzyce. Niektóre z jego sztuk realizowano w całej niemal Europie, a także w Meksyku, Nowej Zelandii i USA. Ogółem utwory przełożono na dziewiętnaście języków, a łączny nakład jego powieści przekroczył liczbę miliona egzemplarzy.
W latach 1945–1947 współpracował z redakcją tygodnika „Odrodzenie” i czasopisma „Teatr”, zaś w latach 1947–1948 redagował czasopismo „Ruch Muzyczny”, później „Muzyka”. Długoletni kierownik literacki Teatru Ludowego w Nowej Hucie. W 1953 wstąpił do PZPR, w tym samym roku został członkiem redakcji „Przeglądu Kulturalnego”. W 1955 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem 10-lecia Polski Ludowej. Jego twórczość literacka była bardzo różnorodna. Debiutował w 1945 r. w tygodniku „Odrodzenie” opowiadaniem „Monika”. Jego debiutem książkowym była powieść o getcie „Oczekiwanie”, za którą otrzymał Nagrodę Ziemi Krakowskiej. Kolejną książką była powieść o Fryderyku Chopinie „Kształt miłości”, za którą otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia, zaś w 1971 powieść „Długo i szczęśliwie” została laureatką nagrody CRZZ. W 1982 otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia za całokształt twórczości literackiej. Autor wielu powieści dla młodzieży pisanych w latach 60. i 70., z których wiele zalicza się do powieści fantastycznonaukowych. Oprócz tego pisał również dramaty (spod jego pióra wyszło ponad 20 sztuk teatralnych, telewizyjnych i radiowych),zbiory felietonów, scenariusze telewizyjne i filmowe oraz publikacje o muzyce. Niektóre z jego sztuk realizowano w całej niemal Europie, a także w Meksyku, Nowej Zelandii i USA. Ogółem utwory przełożono na dziewiętnaście języków, a łączny nakład jego powieści przekroczył liczbę miliona egzemplarzy.
6,8/10średnia ocena książek autora
1 545 przeczytało książki autora
579 chce przeczytać książki autora
11fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Oko Centaura. Ilustracje: Jan Młodożeniec
Jerzy Broszkiewicz
7,5 z 27 ocen
58 czytelników 4 opinie
2022
Dziesięć rozdziałów. Tom I: Długo i szczęśliwie
Jerzy Broszkiewicz
6,0 z 3 ocen
10 czytelników 0 opinii
1974
Dziesięć rozdziałów. Tom II: Nie cudzołóż, nie kradnij
Jerzy Broszkiewicz
7,0 z 1 ocen
7 czytelników 0 opinii
1974
Powiązane treści
Publicystyka
55
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Bo nie sztuką być odważnym, kiedy jest się odważnym. Sztuką być odważnym, dopiero wtedy, gdy koło serca zaczyna coś łoskotać, a po łopatkach...
Bo nie sztuką być odważnym, kiedy jest się odważnym. Sztuką być odważnym, dopiero wtedy, gdy koło serca zaczyna coś łoskotać, a po łopatkach chodzą zimne mrówki.
6 osób to lubi
Po prostu jesień: dużo piękna, trochę smutku.
3 osoby to lubiąDziesięć minut może czasem ciągnąć się jak guma do żucia - na przykład wtedy, kiedy grozi wywołanie do tablicy z tego przedmiotu, o którym p...
Dziesięć minut może czasem ciągnąć się jak guma do żucia - na przykład wtedy, kiedy grozi wywołanie do tablicy z tego przedmiotu, o którym poprzedniego dnia, podczas przygotowywania lekcji, akurat się zapomniało.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Doktor Twardowski t. I Jerzy Broszkiewicz
6,6
Niezwykle intrygująca książka. Zainteresuje środowisko naukowe, psychologów a nawet psychiatrów. Tragikomiczne perypetie dwóch naukowców dotkniętych schorzeniami o których tak naprawdę dowiemy się pod koniec, finał niespodziewany. Książka jest nietypowa, autor mało znany ale czyta się w narastającym napięciu. Polecam lekarzom i naukowcom. Więcej pisać się nie da bo zdradziłbym frapującą fabułę. Przeczytałem 2 razy.
Doktor Twardowski t. I Jerzy Broszkiewicz
6,6
Zdecydowanie jedna z najbardziej irytujących książek, jakie kiedykolwiek przeczytałem. Dobrnięcie do końca wynurzeń J.B. wymagało ode mnie nieziemskiej cierpliwości i samozaparcia. Może to wina bohaterów, z którymi nie sposób się utożsamić, może to wina ślamazarnej akcji, wreszcie, może to wina dziwacznego stylu pisania!
Broszkiewicz pisze z perspektywy głównego bohatera, safandułowatego, zarozumiałego, choć niezbyt docenianego historyka, którego po prostu nie da się lubić. Oczyma tegoż obserwuje innego historyka, dla odmiany utracjusza, hedonistę i nad wyraz chwiejnego moralnie Grzegorza, młodzika z manią wielkości. Autor pisze w sposób dziwaczny, okraszając tekst iście bizantyjskimi metaforami, hurtową ilością wykrzykników (w co drugim zdaniu),sypie jak z rękawa trudnymi do zrozumienia dziś aluzjami (być może w czasach wydania było inaczej). Odradzam szczerze, oczekiwałem zapomnianego klasyka, a dostałem rozwlekłą opowieść o niczym.