"Wybaczcie, ale tej książce mówię TAK"

Moje dotychczasowe wrażenia z lektury książek autorstwa Frederica Moccii były pozytywne, choć pozycje te nie trafiły na listę ulubionych. Niemniej jednak przyjemnością było dla mnie kolejne spotkanie z twórczością tego autora, gdyż w dzisiejszych czasach, jeśli chodzi o literaturę młodzieżową, spotykamy się głównie z pisarzami amerykańskimi. Miłą odmianą jest inna narodowość, szczególnie że Frederico przelewa trochę kultury, nastawienia, mentalności Włochów. Co bardzo mi odpowiada.

Nie czytałam poprzednich części tej serii, lecz bez problemu wczułam się w akcję. Szczerze mówiąc, fajnie byłoby znać poprzednie perypetie bohaterów, ale nie jest to konieczne. Niki i Alex to przesympatyczna para o niebywałym podejściu do życia, do związku i wielu innych rzeczy. Są oni pełni optymizmu i nadziei, choć to nie wystarcza, aby odegnać wątpliwości. Na szczęście Niki ma Olly, Ericę i Dilettę. Tylko czy to wystarczy?

Bohaterzy wywarli na mnie mocne wrażenie. Nie są oni marionetkami, szmacianymi kukiełkami w rękach, czy też właściwie w piórze, pisarza. Zdają się żyć własnym życiem, podejmować samodzielne decyzje, a momentami przeciwstawiać się temu, co zaplanował Frederico Moccia. Są do bólu realni, a jednocześnie słodko książkowi. Gdy raz się ich pozna, nigdy nie ma się dość żartów w gronie czterech przyjaciółek, sporów i żartów między dwoma połówkami, nieoczekiwanych zwrotów akcji, zapierających dech oświadczeniom... Czytamy, czytamy i tak aż do końca.

Fabuła "Wybacz, ale chcę się z Tobą ożenić" jest absolutnym sukcesem. Nie ma ani strony nudy! Akcja spowalnia lub nabiera tempa w odpowiednich momentach, nie możemy narzekać na zbyt dużą ilość informacji lub przynudzające, ciągnące się opisy. Wszystko jest proporcjonalne, logiczne, dopasowane. Zdane na szóstkę z plusem! Tylko czy czytelnicy są skłonni wybaczyć perfekcję? Ja nie mam większych wątpliwości, mogłabym nawet wejść w związek małżeński z tą pozycją literacką! ;)

Okładka jest barwna, ciekawa, optymistyczna. Przywodzi na myśl nadchodzącą wiosnę, marzenia, wolność. Wypukła czcionka, jaką nadrukowany został tytuł również uatrakcyjnia wizualny odbiór dzieła pana Moccii. Za to również należy się plus dla grafików. Z kolei tłumaczenie i zarazem korekta... Nie ma literówek, nie ma błędów. Pełny komfort dla moich oczu!

Ogólne wrażenia z lektury? Droga biblioteczko, wybacz mi, ale to tej książce powiem TAK!

"Wybaczcie, ale tej książce mówię TAK"

Moje dotychczasowe wrażenia z lektury książek autorstwa Frederica Moccii były pozytywne, choć pozycje te nie trafiły na listę ulubionych. Niemniej jednak przyjemnością było dla mnie kolejne spotkanie z twórczością tego autora, gdyż w dzisiejszych czasach, jeśli chodzi o literaturę młodzieżową, spotykamy się głównie z pisarzami...