Opowieść o prawdzie. I o marzeniach. Jak wielką mają siłę, o tym, że potrafią przywrócić chęć do życia. Autor, ustami jednego z bohaterów, zadaje pytanie – co się wydarzy, jeżeli nasze plany będą opierać się na nierealnych przesłankach. Co się stanie, jeżeli ktoś oszuka nas w dobrej wierze? Historia oszczędna w słowach. A jednak ciężko się od niej oderwać. Trochę historii z czasów wojny domowej w Hiszpanii. Sporo widoków z samotnego cypla, ze szczytu latarni morskiej. Lecz przede wszystkim relacje między latarnikiem a jego niespodziewanym gościem – młodym karabinierem walczącym po stronie republikanów. Nastrój budują ilustracje. Bazują na trzech kolorach: białym, czarnym i szaro-niebieskim. Zacna lektura – polecam.

Opowieść o prawdzie. I o marzeniach. Jak wielką mają siłę, o tym, że potrafią przywrócić chęć do życia. Autor, ustami jednego z bohaterów, zadaje pytanie – co się wydarzy, jeżeli nasze plany będą opierać się na nierealnych przesłankach. Co się stanie, jeżeli ktoś oszuka nas w dobrej wierze? Historia oszczędna w słowach. A jednak ciężko się od niej oderwać. Trochę historii z...

Uznany scenarzysta i rysownik aka Paco Roca serwuje powtórkę z powieści Melville'a. Pierwszy błąd autora rzuca się w oczy na starcie: dosłownie powiela nazwy oraz historię, która natchnęła go podczas ,,produkowania'' Latarnika. Przez co traci na znaczeniu cały kontekst zarysowanej tragedii młodzieńca uciekającego przed faszystami czy rozbitą wewnętrznie Hiszpanię, gdzie trwa niepotrzebna wojna domowa. Rzucanie tekstami o kapitanie Nemo, Moby Dickach czy syrenach z Homera, to jawna taniocha i nawiązywanie dla samej uciechy piszącego, i tak wątłej, niezbyt angażującej opowieści nad rozterkami morza w aferze mew. Szalbierska zgrywa z klasyki literatury wrzucona w dzisiejszy trend popkultury, gdzie wyśmiewamy podróżników. Dawne ideały czy ludzi oceanu. Niby unosi się ,,duch'' wagabundy z buntowniczym nastawieniem do zgorzkniałej rzeczywistości, ale historia jest potraktowana skrótowo, mało elastycznie i nieoryginalnie. Jak na pierwszy kontakt z twórcą, który jest uznany w świecie komiksowym - wyszło przeciętnie i niemal odtwórczo. Wszystko wydaje się suche, matowe i zaplanowane, jak widownia w sitcomach. Zwroty akcji, jak z Polsatu, a zakończenie ratuje od, w zasadzie czego?, jutro zapomnę o Latarniku. Jeśli Paco Roca pisze opowieści w takim stylu, no to się nie polubimy.

Uznany scenarzysta i rysownik aka Paco Roca serwuje powtórkę z powieści Melville'a. Pierwszy błąd autora rzuca się w oczy na starcie: dosłownie powiela nazwy oraz historię, która natchnęła go podczas ,,produkowania'' Latarnika. Przez co traci na znaczeniu cały kontekst zarysowanej tragedii młodzieńca uciekającego przed faszystami czy rozbitą wewnętrznie Hiszpanię, gdzie...

Niezły, choć fabuła miejscami razi naiwnością.
Grafika jak zwykle, wysoki poziom.

Niezły, choć fabuła miejscami razi naiwnością.
Grafika jak zwykle, wysoki poziom.

Jaki ten komiks jest dobry! Przemyślana fabuła gdzie każdy element ma znaczenie i każdy wątek uzyska rozwinięcie. Roca umie w komiksową narrację. Komiksowa robota z wyższej półki. Dodatkowo morski klimacik, który uwielbiam. Nie mam uwag.

Jaki ten komiks jest dobry! Przemyślana fabuła gdzie każdy element ma znaczenie i każdy wątek uzyska rozwinięcie. Roca umie w komiksową narrację. Komiksowa robota z wyższej półki. Dodatkowo morski klimacik, który uwielbiam. Nie mam uwag.

Niezła nowelka z nieco banalnym przesłaniem, więc fakt, że czytanie zajmuje pół godziny, działa na korzyść

Niezła nowelka z nieco banalnym przesłaniem, więc fakt, że czytanie zajmuje pół godziny, działa na korzyść