Artur Barciś, który użyczał głosu do tego audiobooka powiedział, że uwielbia książki, które są inne niż wszystkie. "Rico, Oskar i głębocienie" to rzeczywiście książka inne niż wszystkie, co do tego nie mam wątpliwości. Na początku trochę mi nie bardzo podchodziło, że pamiętnik chłopca czyta starszy gość. Wydawało mi się, że lepiej brzmiałby głos dzieciaka, ale Artur Barciś świetnie wczuł się w rolę, i po jakimś czasie w ogóle nie zwracałam na to uwagę, a pod koniec książki doszłam nawet do wniosku że to, jak dotąd najlepszy lektor audiobooka, jakiego dane było mi usłyszeć.

Ta historia ma formę pamiętnika chłopca upośledzonego umysłowo. Jego powolne myślenie jest pełne analiz obserwowanego życia. I tu też na początku nie bardzo zainteresowałam się jego spostrzeżeniami, bo mnie osobiście nie interesują sąsiedzi, a Rico opowiada o każdym napotkanym mieszkańcu kamienicy. Poznajemy kim są, jacy są, jak mieszkają, bo Rico uwielbia się wpraszać do mieszkań i lustrować czym się otaczają, co tylko powiększa zasób jego wiedzy o nich. Ha! Ja tu jeszcze dodam, że niejedna plotkarka chciałaby dysponować taką wiedzą, jak Rico. Tak poznajemy jego kamienicę i okolicę, to czym na co dzień chłopiec się otacza. I wtedy zrozumiałam, że powinnam bardziej wczuć się w tego chłopca. Mylą mu się kierunki, nie rozróżnia lewej strony od prawej, ma problem z orientacją w terenie, a takie oswajanie rzeczywistości jest dla niego bardzo ważne, żeby poczuć się bezpiecznie. To poznawanie nie przychodzi mu tak wcale łatwo. To otwarty chłopak na nowe znajomości, ale trafia też na osoby niewrażliwe na jego upośledzenie i bywa, że go zbywają albo wyśmiewają. Mimo to nie traci ochoty na poznawanie nowych osób i tak trafia na Oskara. To kolejny sympatyczny "dziwoląg". Chodzący mały geniusz, który nie ma przyjaciół, matka nie żyje, a ojciec nie interesuje się nim. Dla bezpieczeństwa nosi na wszelki wypadek kask na głowie. W związku z tym, że może robić sobie co chce, zabawia się w detektywa i chce wytropić dziecięcego porywacza Mistera 2000, aż w końcu sam staje się jego ofiarą i zostaje uprowadzony. Oprócz policji sprawą zajmie się Rico. Bo przecież przyjaciela nie można tak zostawić bez pomocy. Robi wszystko, żeby kontynuować dochodzenie Oskara.

Ale najbardziej rozwalił mnie sam Mister 2000, który porywając dzieci żąda śmiesznie niskiego okupu w wysokości dwóch tysięcy euro. Okazuje się, że nie robi tego dla pieniędzy, ale dla osobistej idei. Otóż chce dać nauczkę rodzicom, którzy nie pilnują swoich dzieci, nie interesują się nimi, i w ten sposób zwrócić ich uwagę na zaniedbanie jakiego dopuszczają się, a przy okazji porządnie ich za to ukarać. Teraz każdy dzieciak w okolicy zastanawia się, czy jego rodzice daliby za niego dwa tysiące euro, i skrupulatnie liczą pieniądze ze skarbonek. Dramat Oskara polega na jego przekonaniu, że ojciec nie da tych pieniędzy za niego.

Więcej już nie zdradzę. Oczywiście ta historia jest dla starszych dzieci takich od 8 lat w z wyż, a dorośli na pewno wciągną się w tę historię:)

Artur Barciś, który użyczał głosu do tego audiobooka powiedział, że uwielbia książki, które są inne niż wszystkie. "Rico, Oskar i głębocienie" to rzeczywiście książka inne niż wszystkie, co do tego nie mam wątpliwości. Na początku trochę mi nie bardzo podchodziło, że pamiętnik chłopca czyta starszy gość. Wydawało mi się, że lepiej brzmiałby głos dzieciaka, ale Artur Barciś...