"Kamienie na szaniec" - opowieść o trzech, pozornie zwyczajnych, a tak nieprzeciętnych ludziach, którzy się przyjaźnili. Zazdroszczę im - w ich czasach słowo "przyjaźń" było prawdziwe i niezakłamane, patriotyzm był normą. Czasy były ciężkie, ale wzajemna lojalność i przyjaźń wynagradzała im to.
Ze wszystkich bohaterów najbardziej spodobał mi się Rudy. Intelektualista, odważny, lojalny, drobny i niepozorny. Gdy tylko spojrzałam na jego zdjęcie na okładce książki, wydawał mi się bardzo sympatyczny i już lubiłam go najbardziej z całej trójki. Był niesamowity - nieugięty, gdy wróg tak brutalnie chciał odebrać od niego informacje. Od zdania "Rudy i Alek umarli tego samego dnia" resztę książki czytałam przez łzy.
Najlepsze książki, scenariusze pisze życie, szkoda, że tak często są one brutalne i smutne. Właśnie - najgosza jest ta świadomość, że to wszystko naprawdę miało kiedyś miejsce. Aż trudno sobie to wyobrazić co zdziałać potrafiła na okrutnych Niemcach tzw. psychologia tłumu.

"Kamienie na szaniec" - opowieść o trzech, pozornie zwyczajnych, a tak nieprzeciętnych ludziach, którzy się przyjaźnili. Zazdroszczę im - w ich czasach słowo "przyjaźń" było prawdziwe i niezakłamane, patriotyzm był normą. Czasy były ciężkie, ale wzajemna lojalność i przyjaźń wynagradzała im to.
Ze wszystkich bohaterów najbardziej spodobał mi się Rudy. Intelektualista,...