Akcja powieści toczy się na przełomie XIX i XX wieku w Kodagu. Jest to górzysty region Indii. Głównej bohaterce, kobiecie o imieniu Dewi towarzyszymy od momentu jej narodzin. Razem z nią dorastamy, spędzamy miłe chwile na zabawie z młodszym kuzynem Dewanną oraz zakochujemy się w Macu, łowcy tygrysów. Lecz to nie wszystko. Obserwujemy również jak wyglądało życie w wielopokoleniowej rodzinie liczącej kilkudziesięciu członków, jak się ubierały kobiety w tym okresie, co jedli wtedy mieszkańcy Kodagu, jakie zachowanie było aprobowane, a które wywoływało oburzenie społeczności. Oglądamy relacje pomiędzy kastami, jak odnosili się panowie hinduscy do Polejów, a w jaki sposób układały się ich stosunki z białymi mieszkańcami regionu, głównie Anglikami i Niemcami. Widzimy, w jakich szkołach uczyły się dzieci zamożnych Hindusów oraz dowiadujemy się, co to było kotowanie. A przede wszystkim towarzyszymy bohaterce w obrzędach i uroczystościach, począwszy od chrztu, przez zaślubiny do pogrzebu. Sama historia, o dziwo, nie jest zwyczajnym romansidłem. Postaci powieści przeżywają całkiem przyziemne rozterki i popełniają błędy, z których konsekwencjami muszą się potem borykać, czasami przez długie lata. Co prawda, mnie osobiście nie porwała ta historia, chyba ze względu na dłużyzny oraz częste zmiany głównego bohatera, co sprawia, że czytelnik nie utożsamia się z żadnym z nich, a tym samym nie przeżywa razem z nimi opisywanych burz namiętności, które są ich udziałem. A może to wina odmiennego od europejskiego sposobu widzenia świata. Jedna rzecz mnie urzekła. Sposób w jaki mieszkańcy Kodagu zwracają się do swoich dzieci – niesamowicie czuły i kochający.

Akcja powieści toczy się na przełomie XIX i XX wieku w Kodagu. Jest to górzysty region Indii. Głównej bohaterce, kobiecie o imieniu Dewi towarzyszymy od momentu jej narodzin. Razem z nią dorastamy, spędzamy miłe chwile na zabawie z młodszym kuzynem Dewanną oraz zakochujemy się w Macu, łowcy tygrysów. Lecz to nie wszystko. Obserwujemy również jak wyglądało życie w...