Książka skusiła mnie okazją do spojrzenia na zachodni świat (konkretnie Londyn) oczami muzułmańskiej imigrantki. Dostałem to i fajną życiową historię. Nie zawiodłem się.

Książka skusiła mnie okazją do spojrzenia na zachodni świat (konkretnie Londyn) oczami muzułmańskiej imigrantki. Dostałem to i fajną życiową historię. Nie zawiodłem się.

Nie tego oczekiwałam, przebrnęłam przez ta opowieść.
Bogata rodzina typu 2+2 mocno upolityczniona, przyzwyczajona do luksusów, przyjęć i wszystkiego co najlepsze. Ekstrawaganckie życie kończy się w momencie zatrzymania ojca.. A wtedy zaczyna się prawdziwe życie w dodatku w obcym kraju na wygnaniu.
Dla mnie mało egzotyczna ta książka, wątki które powinny być pociągnięte głębiej- zakończono. A błahe sprawy były mocno opisywane.
Jedno jest pewne, światem rządzi korupcja, pieniądze i władza oraz to czy znalazłeś się w odpowiednim miejscu o odpowiednim czasie

Nie tego oczekiwałam, przebrnęłam przez ta opowieść.
Bogata rodzina typu 2+2 mocno upolityczniona, przyzwyczajona do luksusów, przyjęć i wszystkiego co najlepsze. Ekstrawaganckie życie kończy się w momencie zatrzymania ojca.. A wtedy zaczyna się prawdziwe życie w dodatku w obcym kraju na wygnaniu.
Dla mnie mało egzotyczna ta książka, wątki które powinny być pociągnięte...

Minaret to historia o kobiecie która z wyższej pozycji zostaje pokojówka. Jej marzenia o miłości się nie spełniają. Ukojenie przynosi jej Religia. W jej życiu pojawia się młody chłopak, syn jej pracodawczyni. Zakochują się w sobie ale miłość nie jest im pisana...

Minaret to historia o kobiecie która z wyższej pozycji zostaje pokojówka. Jej marzenia o miłości się nie spełniają. Ukojenie przynosi jej Religia. W jej życiu pojawia się młody chłopak, syn jej pracodawczyni. Zakochują się w sobie ale miłość nie jest im pisana...

Gdybym wcześniej nie miała styczności z kulturą muzułmańską, książkę oceniłabym na 5 gwiazdek.
Dobrze napisana, lekkim piórem.
Zachęca do przemyśleń nad losem współczesnych kobiet, które pomimo zmian jakie zaszły w otaczającym świecie na przestrzeni ostatnich 40 lat, nadal są gotowe do ogromnych poświęceń.

Gdybym wcześniej nie miała styczności z kulturą muzułmańską, książkę oceniłabym na 5 gwiazdek.
Dobrze napisana, lekkim piórem.
Zachęca do przemyśleń nad losem współczesnych kobiet, które pomimo zmian jakie zaszły w otaczającym świecie na przestrzeni ostatnich 40 lat, nadal są gotowe do ogromnych poświęceń.

Książka w której w łatwy sposób zostaje pokazane, jak w krajach Arabskich szybko można ze szczytu hierarchii spaść na sam dół.
Najwa kiedyś mieszkała w Sudanie, w zamożnej i dość nowoczesnej rodzinie. Mogła pozwolić sobie na wiele, nosiła krótkie spódniczki, a w domu wszystkim zajmowała się służba. Wystarczył moment, aby stracić to wszystko. I nagle Najwa mieszka w Londynie, nosi hidżab i sama staje się pokojówką i nianią, bez męża, bez pieniędzy, nie mogąc nawet wrócić do swojego kraju. Taka lekka książka o kulturze Islamu.

Książka w której w łatwy sposób zostaje pokazane, jak w krajach Arabskich szybko można ze szczytu hierarchii spaść na sam dół.
Najwa kiedyś mieszkała w Sudanie, w zamożnej i dość nowoczesnej rodzinie. Mogła pozwolić sobie na wiele, nosiła krótkie spódniczki, a w domu wszystkim zajmowała się służba. Wystarczył moment, aby stracić to wszystko. I nagle Najwa mieszka w...

"Minaret" to jedna z części z serii " Kobiety Orientu". Bohaterką jest Najwa, pochodząca z wyższych sfer. Dziewczyna mimo bycia Sudanką uczęszcza na uniwersytet, nosi współczesne stroje, prowadzi samochód i chodzi do dyskoteki.
Pech sprawia, że życie które dotychczas znała diametralnie się zmienia. Po aresztowaniu oraz straceniu jej ojca ( polityka),wraz z matką i bratem zamieszkuje w Londynie. Życie tutaj jest inne od tego do którego przywykła. Śmierć matki oraz więzienie brata sprawia, iż nie może poradzić sobie z przeszłością. Przyzwyczajona do służby, sama staje się służącą.
Nieoczekiwanym wytchnieniem od codziennych trosk staje się religia. Niegdyś stroniąca od wszelkich form związanych z wiarą teraz odczuwa ulgę mogąc schować się za hidżabem i stać się niewidzialna.
Autorka pokazuje islam od tej dobrej strony. Opowiada o przynależności, poczuciu wspólnoty, które pomaga często w w samorelizowaniu się.
Leila Aboulele przedstawia sposób patrzenia na świat arabskich kobiet inny od tych, które znamy.
Udowadnia, że religia może dać siłę, przyjaźń i ukojenie.
"Minaret" to latarnia wskazująca drogę do bezpiecznego portu gdy się zgubimy.

"Minaret" to jedna z części z serii " Kobiety Orientu". Bohaterką jest Najwa, pochodząca z wyższych sfer. Dziewczyna mimo bycia Sudanką uczęszcza na uniwersytet, nosi współczesne stroje, prowadzi samochód i chodzi do dyskoteki.
Pech sprawia, że życie które dotychczas znała diametralnie się zmienia. Po aresztowaniu oraz straceniu jej ojca ( polityka),wraz z matką i bratem...

Mimo, że nie jest to najciekawsza pozycja z motywem Bliskiego Wschodu, jaką przyszło i pewnie przyjdzie mi przeczytać w życiu, to od dłuższego czasu nie mogę przestać o niej myśleć. Bardzo polubiłam główną bohaterkę i trochę mi jej brakuje.
W książce nie znajdziemy opisów okrutnego traktowania kobiet, przeciwnie, nasza narratorka pochodzi z zamożnej, sudańskiej rodziny i w młodości doświadczyła chyba tylko samych dobrodziejstw. Wyzwolona, ubrana według europejskiej modły, studentka z własnym samochodem. Wszystko się zmienia, gdy zmuszona jest wyemigrować do Anglii, a po śmierci matki zapracować na swoje utrzymanie. Powoli zaczyna przekonywać się do surowej religii i zasad etycznych, tak popularnych w jej kraju. Nastawienie pracodawczyni, dawnego znajomego i nowych koleżanek, zamiast wzniecać w niej chęć do buntu, powoli prowadzi ją na drogę skromności i religijności.

Mimo, że nie jest to najciekawsza pozycja z motywem Bliskiego Wschodu, jaką przyszło i pewnie przyjdzie mi przeczytać w życiu, to od dłuższego czasu nie mogę przestać o niej myśleć. Bardzo polubiłam główną bohaterkę i trochę mi jej brakuje.
W książce nie znajdziemy opisów okrutnego traktowania kobiet, przeciwnie, nasza narratorka pochodzi z zamożnej, sudańskiej rodziny i w...

Ciekawa i pouczająca książka.
Początek nieco mi się dłużył, ale dałam jeszcze książce szansę i nie żałuję. Historia została opowiedziana w delikatny, spokojny sposób. Bardzo podobała mi się kreacja głównej bohaterki, jej przemiana z próżnej, leniwej arystokratki do czującej, silnej kobiety, która odkrywa miłość do Allaha, a jednocześnie ma swoje wady. Uważam, że końcówka dobitnie pokazała jej siłę ducha. Romans również został przedstawiony w sposób zjadliwy i delikatny. Dodatkowym smaczkiem są okruszki informacji o arabskiej kulturze.

Ciekawa i pouczająca książka.
Początek nieco mi się dłużył, ale dałam jeszcze książce szansę i nie żałuję. Historia została opowiedziana w delikatny, spokojny sposób. Bardzo podobała mi się kreacja głównej bohaterki, jej przemiana z próżnej, leniwej arystokratki do czującej, silnej kobiety, która odkrywa miłość do Allaha, a jednocześnie ma swoje wady. Uważam, że końcówka...

Książka mnie nie zachwyciła. Nie wciągnęła mnie na tyle, abym nie mogła zasnąć nie doczytując rozdziału lub myśląc o niej. Dziwne cofanie się w czasie, wyprzedzane o kilka lat zdarzenia i cofanie się o kilka lat i tak w kółko. Książka z moją ulubioną tematyką, ale napisana (dla mnie) nie w moim stylu. Brakowało akcji, dramatu, łez czy chociażby napięcia lub podekscytowania.

Książka mnie nie zachwyciła. Nie wciągnęła mnie na tyle, abym nie mogła zasnąć nie doczytując rozdziału lub myśląc o niej. Dziwne cofanie się w czasie, wyprzedzane o kilka lat zdarzenia i cofanie się o kilka lat i tak w kółko. Książka z moją ulubioną tematyką, ale napisana (dla mnie) nie w moim stylu. Brakowało akcji, dramatu, łez czy chociażby napięcia lub podekscytowania.

Książkę czyta się świetnie, jest lekka, a zarazem daje do myślenia. I wszystko byłoby idealnie gdyby nie oburzające mnie zakończenie. Realistyczne, za to nie winię autorki, ale mocno "elektryczne" w moim mniemaniu, z którym najchętniej bym się nie zgadzała. Pomimo tego "mankamentu" książka warta przeczytania.

Książkę czyta się świetnie, jest lekka, a zarazem daje do myślenia. I wszystko byłoby idealnie gdyby nie oburzające mnie zakończenie. Realistyczne, za to nie winię autorki, ale mocno "elektryczne" w moim mniemaniu, z którym najchętniej bym się nie zgadzała. Pomimo tego "mankamentu" książka warta przeczytania.