Lisa Genova w swojej książce pt. Motyl bardzo wnikliwe ukazuje obraz osoby chorej na Alzheimera, Alice Howland, pięćdziesięcioletniej wykładowczyni psychologii na Uniwersytecie Harvardu oraz jej rodziny. Główna bohaterka z zagadnieniem spotyka się dopiero w momencie diagnozowania u niej Alzheimera o wczesnym początku. Musi nauczyć się żyć z bardzo szybko postępującą demencją, uczuciem wyizolowania i samotności jak również z utratą jej dotychczasowego życia i niezależności.Początkowo zaniki pamięci głównej bohaterce zdarzają się stosunkowo rzadko. Jednak z postępem choroby Alice nie potrafi odnaleźć się w toczonej dyskusji, gubi wątek zadaje dokładnie takie same pytania w bardzo krótkim odstępie czasu. Zdarza się jej zapominać bliskie osoby i gubić w domu, najprostsze czynności są problematyczne.
Do momentu przeczytania tej książki byłam przekonana, że na Alzheimera chorują osoby w podeszłym wieku. Jednak dopiero śledząc losy i postępy choroby głównej bohaterki uświadomiłam sobie jaką tragedią jest zdiagnozowanie Alzheimera. Przerażający jest fakt, że zdarzają się przypadki, kiedy tę tragiczną diagnozę słyszą czterdziesto- i trzydziestolatkowie. Niestety stosowane leki i wciąż testowane nowe farmaceutyki na chwilę obecną nie dają zadowalających rezultatów, w wyniku czego choroba wciąż jest nieuleczalna.
Polecam wszystkim tą pozycję.

Lisa Genova w swojej książce pt. Motyl bardzo wnikliwe ukazuje obraz osoby chorej na Alzheimera, Alice Howland, pięćdziesięcioletniej wykładowczyni psychologii na Uniwersytecie Harvardu oraz jej rodziny. Główna bohaterka z zagadnieniem spotyka się dopiero w momencie diagnozowania u niej Alzheimera o wczesnym początku. Musi nauczyć się żyć z bardzo szybko postępującą...