Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem wielbicielką sportu praktycznie w każdej odsłonie. Przyznam jednak, że na co dzień bardziej fascynują mnie sporty zespołowe. Lekkoatletyka zyskuje zaś na znaczeniu przeważnie w roku olimpijskim lub przy okazji mistrzostw świata. Jako że igrzyska rozpoczną się już za moment, z ciekawością i radością skorzystałam z możliwości przeczytania pozycji „Medal będzie mój. Droga na szczyt polskich lekkoatletów” i przyznam szczerze nie zawiodłam się.

Książkę napisał Jacek Kurowski znany polski dziennikarz sportowy. Do tej pory kojarzył mi się z relacjonowaniem piłki nożnej. Miło było „zobaczyć” go w innej roli. Tym bardziej, że według mnie wyszło bardzo dobrze. Pan Jacek wziął na "przepytki" sześciu lekkoatletów. W książce zadaje konkretne, trafne pytania, takie w punkt. Nie stara się błyszczeć i robić z siebie gwiazdy. Nie jest nachalny i po prostu podąża za opowieściami snutymi przez bohaterów. Jest tak, jak być powinno, czyli autor jest gdzieś w tle każdej z historii. Czasem tak, jak w przypadku dwójki sportowców, daje jeszcze więcej swobody w wypowiedzi i tylko część z tych dwóch historii jest w formie klasycznego wywiadu.

Poznajemy więc utytułowanych lekkoatletów: wielbicielkę kierowania samochodem Joannę Fiodorow, marnotrawiącego czas Michała Haratyka, joginkę Annę Kiełbasińską, eko Pawła Wojciechowskiego, miłośniczkę zwierząt Ewę Swobodę oraz majsterkowicza Piotra Liska.
Wraz z książką otrzymujemy dostęp do osobistych historii (czasem tragicznych, czasem radosnych). Zostają przed nami odsłonięte kulisy treningów poszczególnych dyscyplin i wielkich sportowych imprez. W każdej z opowieści przewija się wątek relacji międzyludzkich: zawodników z trenerami, zawodników między sobą czy też z rodziną i bliskimi. Dowiadujemy się, jak wielkim wysiłkiem i obciążeniem dla organizmu jest uprawianie zawodowego sportu i jak ważny jest szeroko rozumiany komfort psychiczny. Sport to przecież nieustanne przesuwanie granic fizycznych i mentalnych.

Dużą zaletą książki jest fakt, że została napisana dwuetapowo. Pierwsze rozmowy Kurowski przeprowadził zanim zapadła decyzja o przełożeniu Letnich Igrzysk Olimpijskich w Tokio na rok 2021, kolejne zaś w czasie pandemii. Świetny zabieg, który pozwolił na poznanie różnych perspektyw i który sprawił, że książka nie straciła sensu swojego istnienia. Może nabrała wręcz nowego. „Medal będzie mój” to ciekawa, dobrze napisana pozycja, którą czyta się szybko. Zarówno osoby związane ze sportem, pasjonujące się nim, jak i te, których sport niewiele obchodzi, znajdą w niej coś dla siebie. Może tylko jednej rzeczy mi zabrakło (nie wpływającej jednak na ogólną ocenę). Szkoda, że obok zdjęć z aren sportowych nie znalazły się zdjęcia bardziej osobiste, z galerii prywatnych.

Reasumując, książkę warto przeczytać. 23 lipca rozpoczną się igrzyska i tym samym zmagania naszych lekkoatletów. Dzięki lekturze oglądając transmisje ze stadionu zobaczymy kogoś więcej niż tylko sportowców prężących muskuły i pokazujących swoją obecną sportową wartość. Zobaczymy ludzi ze swoimi historiami, przeżyciami, problemami i marzeniami. Zobaczymy człowieka z jednej strony niezwykłego, a z drugiej zwykłego. Każdemu z nich będę bardzo mocno kibicować!

Jestem wielbicielką sportu praktycznie w każdej odsłonie. Przyznam jednak, że na co dzień bardziej fascynują mnie sporty zespołowe. Lekkoatletyka zyskuje zaś na znaczeniu przeważnie w roku olimpijskim lub przy okazji mistrzostw świata. Jako że igrzyska rozpoczną się już za moment, z ciekawością i radością skorzystałam z możliwości przeczytania pozycji „Medal będzie mój....