Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niewiele się w tej książce dzieje.

Intelektualnie Klara znajduje się na poziomie kilkuletniego dziecka, któremu może się wydawać, że słońce mieszka w stodole, a zniszczenie maszyny drogowej wyleczy Josie.

Ciekawym wątkiem było stworzenie kopii Josie i w przypadku jej śmierci przetransferowanie do niej Klary, ale wątek nie został pociągnięty. A szkoda.

Za to okładka ładna i ładnie na półce wygląda.

Niewiele się w tej książce dzieje.

Intelektualnie Klara znajduje się na poziomie kilkuletniego dziecka, któremu może się wydawać, że słońce mieszka w stodole, a zniszczenie maszyny drogowej wyleczy Josie.

Ciekawym wątkiem było stworzenie kopii Josie i w przypadku jej śmierci przetransferowanie do niej Klary, ale wątek nie został pociągnięty. A szkoda.

Za to okładka...

To jedna z tych książek, które się pamięta długo.
Chwyta mocno za serce i trzyma, wyciskając łzy.

To jedna z tych książek, które się pamięta długo.
Chwyta mocno za serce i trzyma, wyciskając łzy.

Bardzo dobry poradnik, dużo cennych wskazówek z konkretnymi zastosowaniami. Dzięki podziałowi na krótkie, niezależne od siebie rozdziały czyta się to szybko.

Można przeglądnąć spis treści, wybrać interesujące nas zagadnienie, przeczytać krótki rozdział i cieszyć się zdobytą wiedzą.

Bardzo dobry poradnik, dużo cennych wskazówek z konkretnymi zastosowaniami. Dzięki podziałowi na krótkie, niezależne od siebie rozdziały czyta się to szybko.

Można przeglądnąć spis treści, wybrać interesujące nas zagadnienie, przeczytać krótki rozdział i cieszyć się zdobytą wiedzą.

Kiedy kończymy czytać książkę, pojawia się chwila satysfakcji, taka mała iskierka radości. Uczucie, że coś się dopełniło. Lecz nie tym razem. Gdy skończyłem czytać „Miasto ślepców” jedyne co poczułem to, że ktoś mnie okradł. Z cennego czasu – bo zawsze czytam do końca i z pieniędzy – książki dzisiaj nie są tanie.

Początek nie zapowiadał nadchodzącej tragedii. Fajny pomysł. Ale czym dalej tym jest gorzej.
Wieje nudą a sztuczność dialogów aż męczy. Wypowiedzi bohaterów można porównać do rozmów pijanych studentów filozofii pierwszego roku studiów, gdzie górnolotne pseudofilozoficzne rozważania przeplatają się z pijackim bełkotem, smrodem moczu i wymiocin. Lub inaczej… wyobraźmy sobie grę, w której możemy używać tylko i wyłącznie cytatów z książek Paulo Coelho do opisania zgnilizny, brudu, smrodu rozkładających się ciał i fekaliów.

I taką mieszankę, poprzez strony tego „arcydzieła”, wlewamy do naszej głowy.

Jednak nawet z najgorszej lektury można wyciągnąć jakieś wnioski - nie warto kierować się ocenami LC przy wyborze książki, i warto zrobić re-search by tak jak w tym przypadku nie „pobrudzić” sobie mózgu.

Kiedy kończymy czytać książkę, pojawia się chwila satysfakcji, taka mała iskierka radości. Uczucie, że coś się dopełniło. Lecz nie tym razem. Gdy skończyłem czytać „Miasto ślepców” jedyne co poczułem to, że ktoś mnie okradł. Z cennego czasu – bo zawsze czytam do końca i z pieniędzy – książki dzisiaj nie są tanie.

Początek nie zapowiadał nadchodzącej tragedii. Fajny...

Super historia, pełna wzruszeń i miłości.

Super historia, pełna wzruszeń i miłości.

Piękne to było. Historia o miłości i tęsknocie po śmierci ukochanej osoby.

Jest dopiero luty a ja już wybrałem swoją książkę roku. Polecam wszystkim.

"Co to za miłość, która porzuca, kiedy ktoś jest słaby? Która zostawia drugiego, kiedy robi się ciężko? Powiedz mi jaka to jest miłość?"

Piękne to było. Historia o miłości i tęsknocie po śmierci ukochanej osoby.

Jest dopiero luty a ja już wybrałem swoją książkę roku. Polecam wszystkim.

"Co to za miłość, która porzuca, kiedy ktoś jest słaby? Która zostawia drugiego, kiedy robi się ciężko? Powiedz mi jaka to jest miłość?"

Hmmm.. A więc to tak powinno się wychowywać te małe, głośne istoty siejące chaos i zniszczenie. Których kreatywność i wyszukane metody niszczenia dorobku twojego życia są po prostu niesamowite.

A tak na poważnie, nie jest to poradnik w klasycznym stylu, raczej zbiór ciekawych idei i przemyśleń autorki na temat wychowania. To w jaki sposób dzieci myślą i działają, jak ważna jest więź z rodzicem w ich krótkim życiu, oraz chyba najważniejsze, że dzieci mają prawo i powinny mówić „nie”. To ich małe „nie” powinno być respektowane przez rodzica. My nie wychowujemy dzieci, wychowujemy przyszłych dorosłych.

Książkę czyta się to dosyć ciężko, łapałem się na tym, że musiałem czytać zdanie lub akapit jeszcze raz, żeby dobrze zrozumieć treść.

Mimo wszystko polecam książkę każdemu, kto ma lub spodziewa się dzieci.

Hmmm.. A więc to tak powinno się wychowywać te małe, głośne istoty siejące chaos i zniszczenie. Których kreatywność i wyszukane metody niszczenia dorobku twojego życia są po prostu niesamowite.

A tak na poważnie, nie jest to poradnik w klasycznym stylu, raczej zbiór ciekawych idei i przemyśleń autorki na temat wychowania. To w jaki sposób dzieci myślą i działają, jak...

Tyle emocji w tej książce, zwłaszcza, że temat ciężki.
Osobiście bym wybrał inne zakończenie.
Mimo wszystko polecam.

Tyle emocji w tej książce, zwłaszcza, że temat ciężki.
Osobiście bym wybrał inne zakończenie.
Mimo wszystko polecam.

„Pucio w mieście" to niesamowita historia małego chłopca i jego rodziny. Akcja porywa już od pierwszej strony, gdy okazuje się, że dziadkowie Pucia.. ale zaraz, zaraz. Przecież nie zdradzę wam zakończenia tej historii. Przeczytajcie sami. Będzie dużo radości i zabawy, koparki, spycharki i szybkie samochody. Szczerze polecam.

„Pucio w mieście" to niesamowita historia małego chłopca i jego rodziny. Akcja porywa już od pierwszej strony, gdy okazuje się, że dziadkowie Pucia.. ale zaraz, zaraz. Przecież nie zdradzę wam zakończenia tej historii. Przeczytajcie sami. Będzie dużo radości i zabawy, koparki, spycharki i szybkie samochody. Szczerze polecam.

Rok 1984 George'a Orwella to świetnie napisana powieść, która zapewnia przerażającą wizję przyszłości. Jest to must-read dla wszystkich, którzy interesują się literaturą i polityką. Książka ta jest pełna ważnych lekcji i wartości, które nadal są aktualne dzisiaj.

Mokry sen WEF.

Rok 1984 George'a Orwella to świetnie napisana powieść, która zapewnia przerażającą wizję przyszłości. Jest to must-read dla wszystkich, którzy interesują się literaturą i polityką. Książka ta jest pełna ważnych lekcji i wartości, które nadal są aktualne dzisiaj.

Mokry sen WEF.

To dziwna książka jest, jeszcze się z czymś takim nie spotkałem. Jest objętość - nie ma treści.
Książka wydaje się być napisana trochę na siłę. Sztucznie pogrubiona przez formatowanie. Nie odmieni mojego życia.

To dziwna książka jest, jeszcze się z czymś takim nie spotkałem. Jest objętość - nie ma treści.
Książka wydaje się być napisana trochę na siłę. Sztucznie pogrubiona przez formatowanie. Nie odmieni mojego życia.

Co tu dużo pisać, świetna historia... taka trochę straszna jak by się zastanowić nad tym co się dzieje teraz na świecie. Coraz głębszy podział miedzy bogatych i biednych, brak szacunku do ludzkiego życia, korupcja i brak transparentności rządów, cyfrowa waluta, hasła typu „Nic nie będziesz posiadać i będziesz szczęśliwy” (WEF).

A to co nastąpi potem jest opisane właśnie w tej książce.

Co tu dużo pisać, świetna historia... taka trochę straszna jak by się zastanowić nad tym co się dzieje teraz na świecie. Coraz głębszy podział miedzy bogatych i biednych, brak szacunku do ludzkiego życia, korupcja i brak transparentności rządów, cyfrowa waluta, hasła typu „Nic nie będziesz posiadać i będziesz szczęśliwy” (WEF).

A to co nastąpi potem jest opisane właśnie w...

Bardzo wartościowa pozycja. Przedstawia budowę oraz zasadę działania naszego mózgu oraz chemii jaka w nim zachodzi. Pani Kaja w prosty sposób wyjaśnia co definiuje "JA", gdzie to "JA" jest umieszczone. Jest też trochę o nałogach, chorobach i nawykach. Polecam gorąco.

Bardzo wartościowa pozycja. Przedstawia budowę oraz zasadę działania naszego mózgu oraz chemii jaka w nim zachodzi. Pani Kaja w prosty sposób wyjaśnia co definiuje "JA", gdzie to "JA" jest umieszczone. Jest też trochę o nałogach, chorobach i nawykach. Polecam gorąco.

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony zawsze miałem problem z porannym wstawaniem, po przeczytaniu tej książki dalej mam. Nic się nie zmieniło.
Ale przynajmniej spróbowałem stosując opisane techniki. Raz mi się nawet udało wstać o 5AM. Za drugim razem już się nie udało (ale też było fajnie.)
Mimo wszystko czyta się to lekko. Rzuca się w oczy ilość reklamy i odnośników do Facebooka, strony www oraz innych pozycji autora.

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony zawsze miałem problem z porannym wstawaniem, po przeczytaniu tej książki dalej mam. Nic się nie zmieniło.
Ale przynajmniej spróbowałem stosując opisane techniki. Raz mi się nawet udało wstać o 5AM. Za drugim razem już się nie udało (ale też było fajnie.)
Mimo wszystko czyta się to lekko. Rzuca się w oczy...

Przesłuchałem audiobook, jest to jedna z tych książek, do których warto wracać. Dodałem do list "Warto Wydać pieniądz i Kupić wersję papierową - koniecznie w twardej oprawie".

Przesłuchałem audiobook, jest to jedna z tych książek, do których warto wracać. Dodałem do list "Warto Wydać pieniądz i Kupić wersję papierową - koniecznie w twardej oprawie".

Super, super, super

Super, super, super

Spodziewalem sie ksiażki z wartką akcją, dialogami, w stylu Mario Puzo a otrzymałem reportaż, spowiedz czlowieka, który przez blisko 30 lat należal do organizacj przestepczej. Opisy bez zbednych ubarwień, czyste fakty. Czy sie zawiodlem? Ani trochę... gorąco polecam.

Spodziewalem sie ksiażki z wartką akcją, dialogami, w stylu Mario Puzo a otrzymałem reportaż, spowiedz czlowieka, który przez blisko 30 lat należal do organizacj przestepczej. Opisy bez zbednych ubarwień, czyste fakty. Czy sie zawiodlem? Ani trochę... gorąco polecam.

„Wizna” to (po „Westerplatte”) jest drugą książką Jacka Komudy, jaką przeczytałem. To barwna opowieść o bohaterskiej obronie odcinka Wizny. Jacek Komuda z dbałością o szczegóły przedstawił przebieg obrony, uzbrojenie i życie codzienne żołnierza polskiego z września 1939 roku. Następny do przeczytania jest „Hubal” i wiem, że się nie zawiodę.

„Wizna” to (po „Westerplatte”) jest drugą książką Jacka Komudy, jaką przeczytałem. To barwna opowieść o bohaterskiej obronie odcinka Wizny. Jacek Komuda z dbałością o szczegóły przedstawił przebieg obrony, uzbrojenie i życie codzienne żołnierza polskiego z września 1939 roku. Następny do przeczytania jest „Hubal” i wiem, że się nie zawiodę.

Poważne treści przekazane w bardzo wesoły sposób. Na pewno sięgnę po kolejne części

Poważne treści przekazane w bardzo wesoły sposób. Na pewno sięgnę po kolejne części

Krótkie, lecz bardzo ciekawe opowiadanie. Młody student medycyny doświadcza śmierci klinicznej. Dowiaduje sie, czym jest szczescie, cierpienie oraz jaki wpływ na życie mają dobre uczynki.
Gorąca polecam.

Krótkie, lecz bardzo ciekawe opowiadanie. Młody student medycyny doświadcza śmierci klinicznej. Dowiaduje sie, czym jest szczescie, cierpienie oraz jaki wpływ na życie mają dobre uczynki.
Gorąca polecam.