Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aldo Marturano miał być chyba w zamierzeniu Wydawnictwa Triglav dla Słowiańszczyzny tym, kim Norman Davis dla Polski. Mówiąc krótko i na temat – nie wyszło. Może i faktycznie Marturano jest zafascynowany słowiańską kulturą, nie ujmuję mu tego, ale jak wyraźnie udowodnił, do napisania porządnej książki to trochę za mało.

Marturano to włoski podróżnik, który zwiedził Rosję, Ukrainę, Białoruś, Polskę i inne okoliczne kraje i nauczył się m.in. języka rosyjskiego, węgierskiego, czy rumuńskiego. Ożenił się z Białorusinką. Historykiem jest amatorskim, ale napisał już ponad dwadzieścia książek, w tym o bitwie pod Grunwaldem. Pisaniu Słowiańskiej Rusi poświęcił kilka lat pracy.

Przyjrzyjmy się jaki owoc praca ta przyniosła. Marturano wobec kultury, o której pisze lubi używać określenia „rosyjsko-słowiańska” (lub „rusko-słowiańska” – wymiennie i raczej bezrefleksyjnie). Wiadomo przecież, że coś, co jest rosyjskie musi być słowiańskie, bo kultura rosyjska jest jedną z kultur słowiańskich. Autor ma ambicję pisać o całej Słowiańszczyźnie, ale poznał głównie Rosję i stąd próbuje projekcji doświadczeń rosyjskich na całość krajów Słowian. To wydaje się jedynym uzasadnieniem dla tego dziwnego określenia.

Duża część rozdziału „O słowiańskiej i rosyjskiej mitologii”, ale też i następnych, to opowiadanie komunałów w stylu „matka jest tylko jedna”. Zarysu, czy charakterystyki mitologii słowiańskiej nie ma tu żadnej; są za to głodne kawałki co znaczy słowo „poganin” lub „mit”, że matka jest podstawą rodziny i nie tylko karmi potomstwo, ale również chroni przed drapieżnikami. Dowiemy się również, że jest coś takiego jak „inicjacja” i że w jej trakcie trzeba sobie przyswoić „szacunek względem struktury wspólnoty” i „posłuszeństwo względem reguł, praw i obyczajów”. Słowem jakieś ogólniki, które Marturano musiał wymyślić, skoro nie miał nic do powiedzenia o tym, jak konkretnie wyglądała inicjacja młodego Słowianina w średniowieczu, ani o tym, czym się wyróżniała słowiańska mitologia.

Cała recenzja: http://mediewalia.pl/ksiazki/wloska-robota/

Aldo Marturano miał być chyba w zamierzeniu Wydawnictwa Triglav dla Słowiańszczyzny tym, kim Norman Davis dla Polski. Mówiąc krótko i na temat – nie wyszło. Może i faktycznie Marturano jest zafascynowany słowiańską kulturą, nie ujmuję mu tego, ale jak wyraźnie udowodnił, do napisania porządnej książki to trochę za mało.

Marturano to włoski podróżnik, który zwiedził Rosję,...