Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„W kręgu upiorów i wilkołaków. Demonologia słowiańska” Bohdan Baranowski, 11.05.2023 9 Mamy ten niefart, że nasi przodkowie słabo interesowali się pisaniem, więc nie poświęcali czasu na notowanie spraw dotyczących ich wierzeń. A co udało im się spisać, zaraz spłonęło w ogniu walk z pogaństwem. Na szczęście, materiał pisany nie jest jedynym, w którym przechowują się relikty o dawnych bóstwach czy demonach. Tradycje i język są nośnikami historii i Bohdan Baranowski to właśnie starał się uchwycić w swojej książce. Dzięki niebiosom za zabobonnych mieszkańców wsi, bez których ta książka by nie powstała. Badania, które przeprowadził są imponujące i fakt, że książka została napisana dekady temu wcale nie nadaje jej nieprzystępności. Przeciwnie: dzięki temu możemy sięgnąć te kilka lat wcześniej i z ręki informatorów – wtedy u schyłków życia – dowiedzieć się o zwyczajach i wierzeniach ich babć i dziadków. Baranowski pisze tak przejrzyście, że niejeden współczesny badacz wierzeń mógłby uczyć się od niego jak uproszczać swoje prace. Z książki „W kręgu upiorów i wilkołaków” dowiadujemy się o tym czym jest licho i jaki święty miał bronić nas przed wilkołakami. Jest to rzetelna i wiarygodna skarbnica wiedzy na temat bliskich nam podań i tego, co na pewno było obecne w naszej kulturze, z jednoczesnym obaleniem powtarzanych przez bajkopisarzy mitów. To, co najbardziej cenię w tej pozycji to przedstawienie różnych punktów widzenia: niektóre zebrane są z mowy (powiedzeń i przysłów),inne z literatury sięgającej aż XVII wieku, która kochała się w ludowości, jeszcze inne z wykopalisk archeologicznych. Połączenie tych źródeł i jasne przedstawienie ich przez Bohdana Baranowskiego dają bardzo dobry wynik: książkę, która obok Mitologii Słowian Gieysztora powinna być lekturą obowiązkową dla wszystkich miłośników dawnej słowiańszczyzny.