Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fantastyczna rzecz - esej historyczno-antropologiczny o rodzimych słowiańskich wierzeniach w tytułowe upiory. Od antyku po współczesność (bo wiara ta jest całkiem żywa, niczym tytułowy upiór). Stworzony z niebywałą erudycją, której towarzyszy lekkość stylu i doskonałe rozeznanie źródłowe. Autor zna i potrafi używać warsztatu historyka, sięga po tytuły z tej dziedziny, jak i opracowania etnologiczne oraz literaturę piękną. Wysokiej jakości treść mile koresponduje z udatną formą książki - zarówno okładka, jak i reprodukcje dzieł malarskich wewnątrz nie pozostawiają czytelnika obojętnym.
Jeśli w Waszym otoczeniu (a może sami macie takie odczucia?) narzeka się, że w Polsce o przeszłości pisze się w nudny i hermetyczny sposób, to na odtrutkę sięgnijcie po "Upiora"!
Pan Łukasz Kozak napisał kozacką książkę!

Fantastyczna rzecz - esej historyczno-antropologiczny o rodzimych słowiańskich wierzeniach w tytułowe upiory. Od antyku po współczesność (bo wiara ta jest całkiem żywa, niczym tytułowy upiór). Stworzony z niebywałą erudycją, której towarzyszy lekkość stylu i doskonałe rozeznanie źródłowe. Autor zna i potrafi używać warsztatu historyka, sięga po tytuły z tej dziedziny, jak...

Wspomnienia księdza Józefa Dembieńskiego są lekturą obowiązkową dla historyków XIX-XX wieku, regionalistów i miłośników Pomorza. To bezcenne świadectwo pokazujące, że walka o odzyskanie niepodległości była "grą zespołową", w której chłopscy i mieszczańscy synowie przy wsparciu polskiego ziemiaństwa kształcili się, zarabiali i organizowali podejmując nierówną walkę z pruskim zaborcą.

Do jednego z najciekawszych wątków należy refleksja autora nad swą własną drogą do polskości, do w pełni świadomego określenia swej przynależności narodowej. Wspomnienia pomorskiego duchownego ukazują (bez upiększeń i lukrowania) ciężką drogę jaką przebyła ludność Pomorza w drodze do niepodległości.

Pozostaje mieć nadzieję, że również dalsze części wspomnień księdza Dembieńskiego, które wciąż pozostają w maszynopisach, trafią w końcu do odpowiedniego wydawcy i w formie książkowej do szerszego grona czytelników.

Wspomnienia księdza Józefa Dembieńskiego są lekturą obowiązkową dla historyków XIX-XX wieku, regionalistów i miłośników Pomorza. To bezcenne świadectwo pokazujące, że walka o odzyskanie niepodległości była "grą zespołową", w której chłopscy i mieszczańscy synowie przy wsparciu polskiego ziemiaństwa kształcili się, zarabiali i organizowali podejmując nierówną walkę z pruskim...

Książka z gatunku tych, które czyta się jak historię opowiedzianą przy herbacie przez kogoś bliskiego. Anna Łajming (1904-2004) w prostych słowach kreśli obraz barwnego świata jej lat dziecinnych - terenu południowych Kaszub z początku wieku XX. Gawęda płynie niespiesznie, czytelnik poznaje rodzinę Żmuda-Trzebiatowskich (nazwisko panieńskie autorki), jej niemieckich sąsiadów, krewnych, przyjaciół. Dziecięce smutki i radości małej Ani przeplatają się ze sprawami dorosłych, rutynę codziennego trudu przerywają narodziny kolejnych braci i sióstr narratorki, czy obchodzone rodzinnie święta.

Ciekawym wątkiem są bliskie relacje z niemieckimi sąsiadami Heringami. Obie rodziny dzieli narodowość i wyznanie, ale żyją we wzajemnym szacunku - luteranie respektują katolickie święta i na odwrót. Żmuda-Trzebiatowscy modlą się po polsku, Heringowie po niemiecku, razem zaś rozmawiają po kaszubsku. Wielka historia długo błąka się po opłotkach, z dala od pięknie opisywanych pomorskich krajobrazów. Przyniesiony przez niemieckiego urzędnika obraz Bismarcka tylko przez chwilę budzi grozę, za sprawą matki autorki portret Prusaka ląduje w piecu, a w pustą ramę oprawiony zostaje oleodruk z Męką Pańską. Symbolem deklaracji narodowej jest będący w stałym użyciu polski modlitewnik, który na co dzień spoczywa ukryty za piecem - sercem domu.

Rytm codzienności zostaje nagle zakłócony, gdy w życie bohaterów wkracza "Wielka Wojna". W kolejnych latach śmierć zabiera coraz to nowych mężczyzn z sąsiedztwa - snów, ojców, braci, mężów, pozostawiając rozpacz i pustkę. Pojawiają się też problemy z zaopatrzeniem w żywność. Nareszcie wojna dobiega końca, a na Pomorze wraca wyśniona i oczekiwana Polska. Radość Kaszubów-Polaków, w tym również dorastającej Anny, zaburzają nieco nowopowstałe granice. Oto bowiem mała ojczyzna została przecięta kordonem - dom rodzinny autorki i najbliższa okolica zostają w Polsce, ale już pobliskie Sominy przypadają Niemcom.
Dalszemu życiu w odrodzonej już Ojczyźnie, poszukiwaniu swego miejsca w świecie Anna Łajming poświęciła drugi tom swych wspomnień.

Warto po "Dzieciństwo" sięgnąć, ponieważ to nieczęsty przykład wspomnień pisanych przez kobietę pochodzącą ze zwykłej wiejskiej rodziny (mimo szlacheckich korzeni ojciec autorki służył u lokalnej niemieckiej rodziny ziemiańskiej, a matka zajmowała się domem, jak to wówczas określano była "przy mężu"). Dzięki zmysłowi obserwacji, bogactwu języka (większość dialogów jest po kaszubsku) i dziecięcej wrażliwości Anna Łajming ukazuje losy regionu Polski widzianego nie z perspektywy dworku z kolumnadą, Dzikich Pól czy poleskich mokradeł, a z pozycji skromnej kaszubskiej checzy zagubionej pośród sosnowych borów Pomorza.

Książka z gatunku tych, które czyta się jak historię opowiedzianą przy herbacie przez kogoś bliskiego. Anna Łajming (1904-2004) w prostych słowach kreśli obraz barwnego świata jej lat dziecinnych - terenu południowych Kaszub z początku wieku XX. Gawęda płynie niespiesznie, czytelnik poznaje rodzinę Żmuda-Trzebiatowskich (nazwisko panieńskie autorki), jej niemieckich...