Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zapowiadało się świetnie, oryginalny temat, mocny początek, który mnie bardzo zachęcił i zaangażował. Niestety w dalszej części książka stała się po prostu nudna, niewykorzystany totalnie potencjał. Interesowałam się przypadłością jaką jest aleksytymia i naprawdę można było z tego o wiele więcej wycisnąć. Sama historia do zapomnienia, nie porwała mnie, zawód:(

Zapowiadało się świetnie, oryginalny temat, mocny początek, który mnie bardzo zachęcił i zaangażował. Niestety w dalszej części książka stała się po prostu nudna, niewykorzystany totalnie potencjał. Interesowałam się przypadłością jaką jest aleksytymia i naprawdę można było z tego o wiele więcej wycisnąć. Sama historia do zapomnienia, nie porwała mnie, zawód:(

Moje pierwsze spotkanie z autorem i na pewno nie ostatnie. Świetna stylistyka jak i merytoryka. Pan Yalom piszę niesamowicie spójnie, płynnie i ciekawie, bardzo wciągające historie. Jako osoba, która wiąże swoją przyszłość z psychologią mogłam wyciągnąć dużo ciekawych spostrzeżeń, doświadczeń. Ostatni rozdział, pomimo tego że mocno oniryczny, co zwykle do mnie nie trafia, to i tak mi się podobał i wywołał głębsze przemyślenia. Naprawdę książka godna polecenia.

Moje pierwsze spotkanie z autorem i na pewno nie ostatnie. Świetna stylistyka jak i merytoryka. Pan Yalom piszę niesamowicie spójnie, płynnie i ciekawie, bardzo wciągające historie. Jako osoba, która wiąże swoją przyszłość z psychologią mogłam wyciągnąć dużo ciekawych spostrzeżeń, doświadczeń. Ostatni rozdział, pomimo tego że mocno oniryczny, co zwykle do mnie nie trafia,...

Zgadzam się z tym, że każdy, kto w ogóle nie jest zorientowany w problemie zaburzeń psychicznych, powinien siegnąć po taką książkę, lepiej taką niż żadną. Książka nie jest szkodliwa, ale też nie jest najlepsza. Znając temat, była dla mnie po prostu nudna, poza tym ciągle powtarzała o tym samym, mam wrażenie, że pytania w wywiadach były zadawane dość nieumiejętnie i nietrafnie. Było dużo błędów, powtórzeń. Niepotrzebne wstawki z pamiętnika Joasi i czasem miałam wrażenie, że nie do końca jest to rzetelne, ale tego nie wiem. Ogólne wrażenie napisania, bo chwytliwy temat, napisania na kolanie, w pośpiechu. Ocena wyższa, bo jednak temat ważny.

Zgadzam się z tym, że każdy, kto w ogóle nie jest zorientowany w problemie zaburzeń psychicznych, powinien siegnąć po taką książkę, lepiej taką niż żadną. Książka nie jest szkodliwa, ale też nie jest najlepsza. Znając temat, była dla mnie po prostu nudna, poza tym ciągle powtarzała o tym samym, mam wrażenie, że pytania w wywiadach były zadawane dość nieumiejętnie i...

Zacznę od tego, że jak można dać tytuł ROZMOWY z psychopatami, jeżeli w książce nie ma ani jednej rozmowy? Jest dosłownie kilka cytatów i to nie z rozmów z autorem. TO jest głównym minusem książki, ale nie jedynym. Książka długo się zaczyna, są jakieś trzy rozdziały lejące wodę o tym czym jest psychopata itp. Następnie mamy rozdziały o różnych zabójcach i mnie jako osobę, która wcześniej się tym nie interesowała i nie znała żadnego przypadku po części te rozdziały ciekawiły, jednak szybciej i konkretniej by było jak bym po prostu przeczytała te historie w jakiejś Wikipedii, bo niestety są strasznie rozwleczone, non stop jakieś powtórzenia, opinie autora które nic nie wnoszą, dygresje na odległe tematy i poszatkowana historia między tym wszystkim. Nie doczytałam do końca, strata czasu, na pewno nie sięgnę po inne książki autora.

Zacznę od tego, że jak można dać tytuł ROZMOWY z psychopatami, jeżeli w książce nie ma ani jednej rozmowy? Jest dosłownie kilka cytatów i to nie z rozmów z autorem. TO jest głównym minusem książki, ale nie jedynym. Książka długo się zaczyna, są jakieś trzy rozdziały lejące wodę o tym czym jest psychopata itp. Następnie mamy rozdziały o różnych zabójcach i mnie jako osobę,...

Mam mieszane uczucia. Jest to pierwsza książka tej autorki którą udało mi się przeczytać i na pewno jestem zachwycona jej stylem pisania. Dialogi były bardzo naturalne, choć sposób ich przedstawienia zaczynał mnie irytować im dłuzej czytałam. Główne bohaterki nie zyskały mojej szczególnej sympatii, ich wybory były dziwne, utrudniające im życie, po czym narzekały. Z jednej strony rozumiem, z drugiej jakoś mnie to nie zaangażowało. Książka w większości to przeplatanka "intelektualnych" maili między przyjaciółkami, (nie wszystko czytałam z zainteresowaniem, czasem już miałam dość, bo co one wygadują) a seksem. Niestety naszła mnie myśl podczas czytania, że normalnego związku nie można stworzyć, ale ważne że seks jest dobry. Nie podobało mi się to bardzo.
Tak więc mam mieszane uczucia, bo z jednej strony ta książka była czymś innym i interesującym a z drugiej strony nie trafiła do mnie, ostatnie rozdziały w ogóle mnie nie zaangażowały.

Mam mieszane uczucia. Jest to pierwsza książka tej autorki którą udało mi się przeczytać i na pewno jestem zachwycona jej stylem pisania. Dialogi były bardzo naturalne, choć sposób ich przedstawienia zaczynał mnie irytować im dłuzej czytałam. Główne bohaterki nie zyskały mojej szczególnej sympatii, ich wybory były dziwne, utrudniające im życie, po czym narzekały. Z jednej...

Wstrząsająca i niewiarygodna, jedna z tych co każdy powinien ją przeczytać albo chociaż usłyszeć. Przyznam, że na początku sposób pisania mnie nie zachęcił, ale już po 1 historii musiałam wiedzieć więcej.

Wstrząsająca i niewiarygodna, jedna z tych co każdy powinien ją przeczytać albo chociaż usłyszeć. Przyznam, że na początku sposób pisania mnie nie zachęcił, ale już po 1 historii musiałam wiedzieć więcej.

Moje pierwsze spotkanie z panią Jadowską, książka czytało się szybko i przyjemnie, czasem bywała zabawna, historie idealne na odmóżdzenie, jednak nie wszystkie mnie angażowały, dwa albo trzy opowiadania nie doczytałam do końca, może nie jestem targetem po prostu:)

Moje pierwsze spotkanie z panią Jadowską, książka czytało się szybko i przyjemnie, czasem bywała zabawna, historie idealne na odmóżdzenie, jednak nie wszystkie mnie angażowały, dwa albo trzy opowiadania nie doczytałam do końca, może nie jestem targetem po prostu:)

Książka porusza ważne tematy i bardzo dla mnie interesujące, dlatego też szybko mnie wciągnęła. W pierwszej połowie jest bardzo interesująca, miejscami szokująca, opowiadane są historie pacjentów z różnymi chorobami. Niestety w drugiej połowie coś poszło nie tak, przedłużona jak dla mnie historia o chłopcu z autyzmem, ciekawe i poruszająca, ale miałam wrażenie, jakby nagle autorka zmieniła koncepcje na książkę. Podsumowując, posiada małe wady, ale na pewno warto przeczytać.

Książka porusza ważne tematy i bardzo dla mnie interesujące, dlatego też szybko mnie wciągnęła. W pierwszej połowie jest bardzo interesująca, miejscami szokująca, opowiadane są historie pacjentów z różnymi chorobami. Niestety w drugiej połowie coś poszło nie tak, przedłużona jak dla mnie historia o chłopcu z autyzmem, ciekawe i poruszająca, ale miałam wrażenie, jakby nagle...

Bardzo ciekawa i potrzebna książka! Porusza bardzo wiele tematów w obrębie seksualności człowieka, każdy z wywiadów ciekawy, konkretny, uświadamiający. Polecam.

Bardzo ciekawa i potrzebna książka! Porusza bardzo wiele tematów w obrębie seksualności człowieka, każdy z wywiadów ciekawy, konkretny, uświadamiający. Polecam.

Samej historii nie sposób ocenić, tak niską ocenę wystawiam za sam sposób opowiedzenia tej historii. Niestety, ale mimo tak ciekawego, emocjonującego tematu, wynudziłam się. Autor non stop się powtarza, zadaje w kółko te same pytania, nawet były sytuacje, gdzie zadał to samo pytanie jedno pod drugim, tylko je sparafrazował. Myślę, że lepiej obejrzeć film.

Samej historii nie sposób ocenić, tak niską ocenę wystawiam za sam sposób opowiedzenia tej historii. Niestety, ale mimo tak ciekawego, emocjonującego tematu, wynudziłam się. Autor non stop się powtarza, zadaje w kółko te same pytania, nawet były sytuacje, gdzie zadał to samo pytanie jedno pod drugim, tylko je sparafrazował. Myślę, że lepiej obejrzeć film.

Pierwszy kryminał od dawna, który naprawdę mnie wciągnął i mimo objętości przeczytałam go bardzo chętnie i szybko i od razu mam ochotę sięgnąć po drugi tom. Może nie jest to książka idealna i nie wszystkie zdarzenia czy decyzje bohaterów były sensowne, ale książka była bardzo przyjemna, poczułam przy niej taką beztroską przyjemność z czytania. Historia sama w sobie angażująca, Lipowo i jego mieszkańcy dobrze zobrazowani, bardzo różnorodnie. Czytałam opinię, że bohaterowie są przerysowani, a autorka bazuje na stereotypach, ale według mnie jest to w dobrym tonie. Polecam!

Pierwszy kryminał od dawna, który naprawdę mnie wciągnął i mimo objętości przeczytałam go bardzo chętnie i szybko i od razu mam ochotę sięgnąć po drugi tom. Może nie jest to książka idealna i nie wszystkie zdarzenia czy decyzje bohaterów były sensowne, ale książka była bardzo przyjemna, poczułam przy niej taką beztroską przyjemność z czytania. Historia sama w sobie...

Nie wiem, czy to kwestia tego, że za bardzo nastawiłam się, że książka będzie niewiadomo jak dobra, ale niestety, mimo ważnego, interesującego mnie tematu, nie mogłam się zupełnie zaangażować w historię. W pewnym momencie zaczęła mnie nudzić, mimo ze wydarzenia były przykre i szokujące. Zakończenie dobre, ale jak mówię, niestety byłam wyssana z emocji podczas czytania tego. Możliwe, że to wina sposobu pisania, był dla mnie dość chaotyczny, ciągłe przeskoki fabularne, nie mogłam się wciągnąć w historię, nie wydawała się ona płynnym przebiegiem wydarzeń.

Nie wiem, czy to kwestia tego, że za bardzo nastawiłam się, że książka będzie niewiadomo jak dobra, ale niestety, mimo ważnego, interesującego mnie tematu, nie mogłam się zupełnie zaangażować w historię. W pewnym momencie zaczęła mnie nudzić, mimo ze wydarzenia były przykre i szokujące. Zakończenie dobre, ale jak mówię, niestety byłam wyssana z emocji podczas czytania tego....

Kolejna pozycja o wysoko wrażliwych, traktująca ich jak nadludzi i wyjątkową grupę społeczną, jak jakąś sektę. Kilka ciekawych informacji na początku, a im dalej to większe lanie wody, ostatnie rozdziały pomijałam bo miałam wrażenie, że ciągle czytam o tym samym. Rzeczywiście autorka opisywała przypadki, w których osoba wrażliwa może się tak czuć, ale jej porady nie były zbyt odkrywcze. Nie jest to książka warta polecenia.

Kolejna pozycja o wysoko wrażliwych, traktująca ich jak nadludzi i wyjątkową grupę społeczną, jak jakąś sektę. Kilka ciekawych informacji na początku, a im dalej to większe lanie wody, ostatnie rozdziały pomijałam bo miałam wrażenie, że ciągle czytam o tym samym. Rzeczywiście autorka opisywała przypadki, w których osoba wrażliwa może się tak czuć, ale jej porady nie były...

To było moje pierwsze zetknięcie z literaturą japońską i na pewno sięgnę po więcej. Książka była przyjemna i prosta w odbiorze, a dała do myślenia. Ukazuje perspektywę osoby, która nie pasuje do większości społeczeństwa, przez co wszyscy ją krytykują i nakazują postępować "ja należy". Dzięki przeżyciom głównej bohaterki można lepiej poznać sposób funkcjonowania tego typu ludzi i lepiej ich zrozumieć.

To było moje pierwsze zetknięcie z literaturą japońską i na pewno sięgnę po więcej. Książka była przyjemna i prosta w odbiorze, a dała do myślenia. Ukazuje perspektywę osoby, która nie pasuje do większości społeczeństwa, przez co wszyscy ją krytykują i nakazują postępować "ja należy". Dzięki przeżyciom głównej bohaterki można lepiej poznać sposób funkcjonowania tego typu...

Sam koncept książki mnie bardzo zainteresował, i sama książka na początku wydawała się ciekawa, ale już po jakichś może 100 stronach zaczęła mnie nudzić. Czekałam, mając nadzieje, że akcja się rozwinie, ale nie. Coś tam się zadziało ale mało to wiarygodne i interesujące. Od połowy zmuszałam się do czytania a ostatnie 100 stron przekartkowałam. Niesamowita nuda i przede wszystkim lanie wody. W ogóle mnie ta książka nie urzekła, nie będę kontynuować.

Sam koncept książki mnie bardzo zainteresował, i sama książka na początku wydawała się ciekawa, ale już po jakichś może 100 stronach zaczęła mnie nudzić. Czekałam, mając nadzieje, że akcja się rozwinie, ale nie. Coś tam się zadziało ale mało to wiarygodne i interesujące. Od połowy zmuszałam się do czytania a ostatnie 100 stron przekartkowałam. Niesamowita nuda i przede...

Poradnik z którego nic nowego się nie wyciągnie, ale można się odmóżdżyć i zrelaksować, ponieważ autorka w dość zabawny i lekki sposób opowiada nam czym nie warto się przejmować, wyciągając jakieś anegdoty ze swojego życia. Bardziej bym to uznała za rozmowę z koleżanką, czy niezobowiązujący wpis na jakimś blogu.

Poradnik z którego nic nowego się nie wyciągnie, ale można się odmóżdżyć i zrelaksować, ponieważ autorka w dość zabawny i lekki sposób opowiada nam czym nie warto się przejmować, wyciągając jakieś anegdoty ze swojego życia. Bardziej bym to uznała za rozmowę z koleżanką, czy niezobowiązujący wpis na jakimś blogu.

Bardzo wartościowa książka i ciekawa dla osób, które interesują się psychologią, psychoterapią, bądź wiążą swoja przyszłość z tym zawodem. Ukazana jest tu perspektywa psychoterapeutki, jej wrażeń odnośnie pacjentów, jak i psychoterapii na którą sama uczęszcza. Na podstawie przeżyć swoich i pacjentów, wysnuwa bardzo ciekawe wnioski i przy okazji wykłada trochę teorii z psychologii, jak najbardziej przystępnej dla każdego. Na początku byłam sceptyczna, ponieważ było dużo opisów z życia bohaterki, co na początku uznałam za niepotrzebne i nużące, jednak z czasem wszystko nabrało sensu i było niezbędne do opowiedzenia historii. Polecam przeczytać!

Bardzo wartościowa książka i ciekawa dla osób, które interesują się psychologią, psychoterapią, bądź wiążą swoja przyszłość z tym zawodem. Ukazana jest tu perspektywa psychoterapeutki, jej wrażeń odnośnie pacjentów, jak i psychoterapii na którą sama uczęszcza. Na podstawie przeżyć swoich i pacjentów, wysnuwa bardzo ciekawe wnioski i przy okazji wykłada trochę teorii z...

Ani to kryminał, ani sensacja. Pierwszą połową książki byłam wręcz zirytowana, zero akcji, nudne opisy codziennych czynności, czy otoczenia, dialogi w kółko o tym samym. W tym momencie stwierdziłam, że może autorka nie chciała tworzyć trzymającego w napięciu thrilleru, tylko chciała skupić się na emocjach i zrachowaniach osoby pogrążonej w żałobie. Niestety i to nie zagrało, książka się ciągnie, jest niesamowicie nudna, fragmentami omijałam, w zakończeniu niby jest jakiś twist fabularny ale na końcu i tak zostajemy z niczym. Zdaje mi się, że za pół godziny zapomnę, że o tym czytałam. Nie polecam.

Ani to kryminał, ani sensacja. Pierwszą połową książki byłam wręcz zirytowana, zero akcji, nudne opisy codziennych czynności, czy otoczenia, dialogi w kółko o tym samym. W tym momencie stwierdziłam, że może autorka nie chciała tworzyć trzymającego w napięciu thrilleru, tylko chciała skupić się na emocjach i zrachowaniach osoby pogrążonej w żałobie. Niestety i to nie...

Nie nazwałabym tej pozycji popularnonaukową. Można się w niej pobawić w odpowiadanie na zadane pytania i zagłębić w swoich myślach, przeanalizować zachowania, ale sama treść książki niczego nie wnosi i przypomina bardziej rozmowę przyjaciółek na różne tematy. Warto też podkreślić, że kierowana jest raczej do tych starszych przyjaciółek. Ogólnie nie polecam, ot takie luźne opowiastki.

Nie nazwałabym tej pozycji popularnonaukową. Można się w niej pobawić w odpowiadanie na zadane pytania i zagłębić w swoich myślach, przeanalizować zachowania, ale sama treść książki niczego nie wnosi i przypomina bardziej rozmowę przyjaciółek na różne tematy. Warto też podkreślić, że kierowana jest raczej do tych starszych przyjaciółek. Ogólnie nie polecam, ot takie luźne...

Po książce spodziewałam się zupełnie czegoś innego, czegoś na zasadzie ciekawostek? Sama nie wiem jak to nazwać. Dostałam popularnonaukowe opisy tego co się dzieję z chemią w mózgu kobiet i mężczyzn i jakie są tego skutki w rozumowaniu i zachowaniu. Przez pierwszą połowę książki bardzo przyjemnie mi się czytało, potem mam wrażenie wiele zaczęło się powtarzać. Ogólnie dla kogoś, kto nie ma wiedzy na podobne tematy, będzie to ciekawa propozycja. Dowiedziałam się trochę interesujących faktów.

Po książce spodziewałam się zupełnie czegoś innego, czegoś na zasadzie ciekawostek? Sama nie wiem jak to nazwać. Dostałam popularnonaukowe opisy tego co się dzieję z chemią w mózgu kobiet i mężczyzn i jakie są tego skutki w rozumowaniu i zachowaniu. Przez pierwszą połowę książki bardzo przyjemnie mi się czytało, potem mam wrażenie wiele zaczęło się powtarzać. Ogólnie dla...