-
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant8
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać438
-
ArtykułyZnamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant13
-
ArtykułyZapraszamy na live z Małgorzatą i Michałem Kuźmińskimi! Zadaj autorom pytanie i wygraj książkę!LubimyCzytać6
Biblioteczka
2016-11-25
2015-11-18
Książkę Murakamiego ,,Kronika ptaka nakręcacza'' kupiłam pod wpływem entuzjastycznych opinii czytelników z forów internetowych.Już wiem, że swoją cegiełkę do tych ochów i achów nie dołożę... Czytałam,że książka z wielowymiarową fabułą, wartką jak rzeka (płynie się po niej lekko i niecierpliwie czeka, co wyłoni się za następnym zakrętem). Szczerze zazdroszczę Czytelnikom, którym książka zaoferowała takie przeżycia. Ja z trudem przez nią przebrnęłam i poczułam ulgę,kiedy wreszcie dotarłam do ostatniej strony. Fabuła niejasna, zawiła, męczyła mnie. Bohaterowie zarysowani płytko,z żadnym nie potrafiłam się utożsamić, choćby w najmniejszym stopniu. W moim przypadku czytanie tej książki przypominało brodzenie po jeziorze pełnym wodorostów, przez które musiałam się mozolnie przedzierać, jak przez kolejne rozdziały książki. Mimo to nie zarzekam się, że już nigdy nic tego autora nie przeczytam. Było to moje pierwsze spotkanie z Murakamim i jego stylem,być może potrzebuję więcej, by docenić jego twórczość.
Książkę Murakamiego ,,Kronika ptaka nakręcacza'' kupiłam pod wpływem entuzjastycznych opinii czytelników z forów internetowych.Już wiem, że swoją cegiełkę do tych ochów i achów nie dołożę... Czytałam,że książka z wielowymiarową fabułą, wartką jak rzeka (płynie się po niej lekko i niecierpliwie czeka, co wyłoni się za następnym zakrętem). Szczerze zazdroszczę Czytelnikom,...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
To opowieść o tym, jak trudny i niespokojny był rok 1945. Autorka w dwunastu rozdziałach opisuje historie zwyczajnych ludzi, którzy musieli zmierzyć się z nową, powojenną rzeczywistością.Repatriacje, szabrownictwo, powroty do domów, z których zostały tylko ruiny.Powszechna korupcja, nieufność wobec sąsiada, głód. Niepewność,ale i nadzieja, że będzie lepiej, że będzie można znowu żyć normalnie.
Książka wiele mnie nauczyła,ale przede wszystkim bardzo wzruszyła.
Na jej końcu znajduje się kalendarium,z którego można skorzystać przed czytaniem poszczególnych rozdziałów, aby zyskać ogólny obraz tego,co działo się na arenie społecznej i politycznej w tamtym czasie.
To opowieść o tym, jak trudny i niespokojny był rok 1945. Autorka w dwunastu rozdziałach opisuje historie zwyczajnych ludzi, którzy musieli zmierzyć się z nową, powojenną rzeczywistością.Repatriacje, szabrownictwo, powroty do domów, z których zostały tylko ruiny.Powszechna korupcja, nieufność wobec sąsiada, głód. Niepewność,ale i nadzieja, że będzie lepiej, że będzie można...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to