Dość ciężko mi się to pisze, jednak ekranizacja tejże powieści, przebija w całości samą książkę E. Gilbert. Pewnie dlatego, że autorka ma dość specyficzny styl pisania, być może taki był sam koncept. Niemniej jednak zbyt chaotyczna fabuła i wiele wątków pobocznych, które są przerywane licznymi informacjami historyczno-geograficznymi, wszystkie te elementy bardzo mnie zniechęciły, dlatego po 200 stronie skończyłam swoją przygodę z "Jedz, módl się i kochaj".

Książka mnie rozczarowała (niestety).

Dość ciężko mi się to pisze, jednak ekranizacja tejże powieści, przebija w całości samą książkę E. Gilbert. Pewnie dlatego, że autorka ma dość specyficzny styl pisania, być może taki był sam koncept. Niemniej jednak zbyt chaotyczna fabuła i wiele wątków pobocznych, które są przerywane licznymi informacjami historyczno-geograficznymi, wszystkie te elementy bardzo mnie...

Można rzucić wszystko, poznać siebie, medytować, modlić się, rozmawiać z sobą czy też bogiem oraz podróżować. Autorka tego dokonała. Dlatego mamy książkę, z której możemy się coś niecoś dowiedzieć o Włochach, życiu w aszramie oraz medytacjach i uzdrowicielach na wyspie Bali. Autorka chciała pokazać kobietom, że można oswoić przeszłość, uzyskać spokój wewnętrzny umożliwiający rozpoczęcie nowego lepszego życia, ale kogo stać na roczną podróż i realizacje marzeń.

Można rzucić wszystko, poznać siebie, medytować, modlić się, rozmawiać z sobą czy też bogiem oraz podróżować. Autorka tego dokonała. Dlatego mamy książkę, z której możemy się coś niecoś dowiedzieć o Włochach, życiu w aszramie oraz medytacjach i uzdrowicielach na wyspie Bali. Autorka chciała pokazać kobietom, że można oswoić przeszłość, uzyskać spokój wewnętrzny...

INSPIRUJĄCA PODRÓŻ, CIEPŁO I MĄDROŚĆ

Od premiery książki, która znalazła się na liście ulubionych pozycji Oprah Winfrey, minęło już sporo czasu: ponad 10 lat temu doczekała się swojej ekranizacji. Jest jednak tak bogata w emocje, ciepło oraz inspirująca, że ciągle zyskuje rzeszę nowych fanów.

„Jedz, módl się, kochaj” to intymna, szczera i głęboko poruszająca podróż Elizabeth Gilbert, która postanawia odnaleźć siebie i odzyskać równowagę po bolesnym rozwodzie. Autorka opisuje swoje doświadczenia podczas peregrynacji po trzech różnych krajach - Włoszech, Indiach oraz Indonezji. W każdym z tych miejsc odnajduje nie tylko smaki i przyjemności jedzenia, ale także spokój i harmonię różnych duchowych praktyk, jak również miłość w nowym, nieoczekiwanym miejscu.

Lektura jest nie tylko piękna wizualnie, ale także pełna głębokiej mądrości. Osobiste refleksje Gilbert w urzekający sposób pokazują, jak poprzez połączenie tych trzech elementów – jedzenia, modlitwy i miłości – można osiągnąć wewnętrzną równowagę i szczęście. Co więcej, autorka ma niezwykłą zdolność do malowania pięknych i barwnych krajobrazów. Jej opisy włoskich wiosek, hinduskich świątyń i indonezyjskich plaż są tak wciągające, że czytelnik czuje, jakby tam był, podziwiając miejsca wraz z bohaterką. Przyjemny styl pisarki nieustannie utrzymuje zainteresowanie i płynność czytania, a intrygujący sposób podziału (wyjaśniony już na początku) dostarcza świetną zabawę matematyczną.

Wszystko to, do czego można byłoby się doczepić w tej książce, tak naprawdę wynika z indywidualnej perspektywy czytelnika. Zawiedzeni mogą także pozostawać odbiorcy, którzy spodziewają się bardziej konkretnych wskazówek, jak zastosować zasady odzyskania równowagi we własnym życiu.

„Eat, Pray, Love” to niezwykła lekcja na temat odnalezienia spokoju i równowagi w naszym życiu. Zdolność autobiografki do przekazywania emocji porusza i wciąga od pierwszych stron. Choć nie każdy może podzielić się tymi samymi przemyśleniami, niezaprzeczalny jest potężny wpływ, jaki ta książka ma na dusze wielu czytelników.

INSPIRUJĄCA PODRÓŻ, CIEPŁO I MĄDROŚĆ

Od premiery książki, która znalazła się na liście ulubionych pozycji Oprah Winfrey, minęło już sporo czasu: ponad 10 lat temu doczekała się swojej ekranizacji. Jest jednak tak bogata w emocje, ciepło oraz inspirująca, że ciągle zyskuje rzeszę nowych fanów.

„Jedz, módl się, kochaj” to intymna, szczera i głęboko poruszająca podróż...

Na wstępie, nie widziałam filmu, choć popularnością raczej przebił książkę, na której podstawie został nakręcony. W jednym zdaniu "Jedz, módl się, kochaj" to pamiętnik z dość długiej podróży, zarówno fizycznej jak i duchowej. Ciekawie było śledzić zwyczaje innych kultur (szczególnie indyjskiej i indonezyjskiej),jednak ta metafizyczna część zupełnie mnie nie przekonała. Nie wyniosłam z tej książki nic, co by zmieniło moje życie.

Na wstępie, nie widziałam filmu, choć popularnością raczej przebił książkę, na której podstawie został nakręcony. W jednym zdaniu "Jedz, módl się, kochaj" to pamiętnik z dość długiej podróży, zarówno fizycznej jak i duchowej. Ciekawie było śledzić zwyczaje innych kultur (szczególnie indyjskiej i indonezyjskiej),jednak ta metafizyczna część zupełnie mnie nie przekonała. Nie...

Jedynie włoska część mi się podobała. Reszta dla mnie nie do przebrnięcia

Jedynie włoska część mi się podobała. Reszta dla mnie nie do przebrnięcia

Lubię i nie lubię.
Były takie momenty kiedy mocno rozumiałam emocje głownej bohaterki i razem z nią płakałam. Niestety, jest tam też mnóstwo takich momentów, które były mi obojętne i nużyły. Szczególnie pierwsza część była dla mnie ciężka i omal jej nie porzuciłam. Właściwie cały czas czytałam o... jedzeniu autorki. Na szczęście dwie kolejne części są o niebo lepsze i bardziej dotykają moich strun.
Bardzo inspirująca. To chyba najlepsze słowo jakim mogę ją opisać. Pozwoliła mi spojrzeć na kilka rzeczy innym okiem oraz skłoniła do refleksji nad pewnymi elementami własnego życia. Czuję, że przeczytałam ją w idealnym momencie.
Muszę też wspomnieć, że nie podoba mi się podejście głównej bohaterki do leków, jakie brała podczas depresji czy napadów lękowych. Kiedy przeczytałam, że rozumie ich sens, ale równocześnie nie chce ich brać i jest przeciwna braniu leków coś mnie strzeliło. Fajnie, że w jej przypadku medytacja pomogła, ale mam takie wrażenie, że nie wszystkim jednak pomoże, a wiele osób może się tym zainspirować i zderzyć ze ścianą.

Lubię i nie lubię.
Były takie momenty kiedy mocno rozumiałam emocje głownej bohaterki i razem z nią płakałam. Niestety, jest tam też mnóstwo takich momentów, które były mi obojętne i nużyły. Szczególnie pierwsza część była dla mnie ciężka i omal jej nie porzuciłam. Właściwie cały czas czytałam o... jedzeniu autorki. Na szczęście dwie kolejne części są o niebo lepsze i...

Wielu ludzi mówi często, że chce rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady…
Autorka tej książki postąpiła poniekąd w taki właśnie sposób. Zmęczona dotychczasowym, życiem, problemami, rozwodem postanawia odbyć jak się później okazuje jedną z najważniejszych podróży w jej życiu. “Jedz, módl się, kochaj” to książka która stała się scenariuszem do jednego z moich ulubionych filmów o tym samym tytule. Po kilkukrotnym obejrzeniu filmu, postanowiłam się w końcu skusić na książkę. I powiem szczerze, że nie jestem jakimś wielkim fanem autobiografii, ale to czytało mi się ją bardzo przyjemnie. Autorka opisuje swoją drogę do szczęścia, którą podzieliła na trzy etapy. Zaczyna ją w Italii a kończy na Balii. Chce podczas podróży spełnić marzenia, nauczyć się nowych rzeczy, poznać siebie, uczy się też wiele o kwestiach duchowych co później pomaga jej osiągnąć równowagę i zdecydowanie ułatwia życie. Myślę że jest to książka, która mogła w pozytywny sposób zmienić życie wielu kobiet. Może być kopniakiem do zmiany, jest w niej wiele elementów motywujących oraz pokazuje nam, że zaczynanie czegoś od nowa nie ma granicy wieku. Pewnie nie dla każdego ta pozycja będzie strzałem w dziesiątkę, niektórzy po prostu mają zbyt wielkie wyobrażenia o bestsellerach. Do mnie ona trafia, jest lekka i przyjemna, a polecam ją teraz zwłaszcza na lato. Uważam też, że bardziej utożsamiamy się z bohaterem kiedy aktualnie jesteśmy na podobnym etapie życia i przeżywamy podobne emocje i to tyczy się nie tylko tej książki. Jeżeli jeszcze nie czytaliście to ogromnie zachęcam. Miłej lektury!

@milo_coffeeandbook

Wielu ludzi mówi często, że chce rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady…
Autorka tej książki postąpiła poniekąd w taki właśnie sposób. Zmęczona dotychczasowym, życiem, problemami, rozwodem postanawia odbyć jak się później okazuje jedną z najważniejszych podróży w jej życiu. “Jedz, módl się, kochaj” to książka która stała się scenariuszem do jednego z moich ulubionych...

Książka ciekawa, choć nie na tyle, abym miała się nią w jakikolwiek większy sposób zachwycać. Bardzo podobał mi się fragment opisujący mieszkanie w Italii, ale niestety, im dalej w las, tym gorzej, ciężej się to czytało.

Książka ciekawa, choć nie na tyle, abym miała się nią w jakikolwiek większy sposób zachwycać. Bardzo podobał mi się fragment opisujący mieszkanie w Italii, ale niestety, im dalej w las, tym gorzej, ciężej się to czytało.

Przeczytałam tą książkę po latach, po raz drugi. Chodziła za mną, nawet nie wiem skąd. Przypomniałam sobie jakaś scenę z filmu i wiedziałam, że muszę ją drugi raz przeczytać. Teraz już wiem, że było mi to potrzebne. Po kilku latach i wielu przeżyciach lepiej ją rozumiem.
Piękna książka

Przeczytałam tą książkę po latach, po raz drugi. Chodziła za mną, nawet nie wiem skąd. Przypomniałam sobie jakaś scenę z filmu i wiedziałam, że muszę ją drugi raz przeczytać. Teraz już wiem, że było mi to potrzebne. Po kilku latach i wielu przeżyciach lepiej ją rozumiem.
Piękna książka

#WYZWANIE LC2023 - KWIECIEŃ - PRZECZYTAM (AUTO)BIOGRAFIĘ
To autobiografia Elizabeth Gilbert opisująca rok (4 lata licząc wspomnienia) z życia pisarki. Autorka opisuje DROGĘ ku samoświadomości, odnalezienia spokoju i równowagi po wyczerpującym rozwodzie i niespełnionym romansie.
Pisarka ukazuje tę drogę opisując czteromiesięczny pobyt we Włoszech, gdzie mieszkając w Rzymie oddawała się błogim PRZYJEMNOŚCIOM, jedząc i konwersując po włosku. Kolejne cztery miesiące spędziła w Indiach oddając się życiu duchownemu w poszukiwaniu Boga, aby wreszcie pojechać do Indonezji (na Bali),gdzie odzyskała RÓWNOWAGĘ.
Autobiografia jest wymagająca i nieco wyczerpująca, momentami nawet nudna. Nie da się jej przeczytać przez dwa "spotkania" z książką. Zmusza czytelnika do przemyśleń, zastanowienia się nie tyle nad życiem pisarki, ile nad swoim. Wielowątkowość, wielorakość myśli, złożoność tematów sprawia, że jest to dość trudna lektura. Ma również wartość edukacyjną, rozszerza horyzonty i zainteresowania. Czytelnik dowiaduje się z niej jak wygląda życie w AŚRAMIE w Indiach, oddawanie się medytacji i innym rytuałom wyznaczonym przez GURU. Poznajemy tajemnice hinduizmu, a także kulturę i codzienne życie na Bali.
Dlatego też czasami warto jest poczytać coś innego niż beletrystykę. Takie książki mogą wpływać na życie czytelnika, na jego światopogląd oraz zwiększają wiedzę o świecie. Poza tym pani Elizabeth lekkim piórem pisze o trudnych sprawach. Potrafi zwięźle zebrać myśli, skondensować je i wyciągnąć wnioski i to wszystko interesująco opisać, co stanowiłoby dla wielu nie lada trudność.
Dla mnie to wartościowa pozycja, POLECAM!

#WYZWANIE LC2023 - KWIECIEŃ - PRZECZYTAM (AUTO)BIOGRAFIĘ
To autobiografia Elizabeth Gilbert opisująca rok (4 lata licząc wspomnienia) z życia pisarki. Autorka opisuje DROGĘ ku samoświadomości, odnalezienia spokoju i równowagi po wyczerpującym rozwodzie i niespełnionym romansie.
Pisarka ukazuje tę drogę opisując czteromiesięczny pobyt we Włoszech, gdzie mieszkając w Rzymie...