Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam tą książkę dość dawno, lecz nawet teraz pamiętam każdy pikantny z niej szczegół. Książka w ciąga, to fakt. Opowiada o dziwnej, może dość nie typowej historii pewnego mężczyzny.
Przeczytałam ją bardzo szybko i chętnie obejrzę film. :)

Przeczytałam tą książkę dość dawno, lecz nawet teraz pamiętam każdy pikantny z niej szczegół. Książka w ciąga, to fakt. Opowiada o dziwnej, może dość nie typowej historii pewnego mężczyzny.
Przeczytałam ją bardzo szybko i chętnie obejrzę film. :)

Zwiadowcy... Książka ta zaintrygowała mną z powodu tego, iż skupia się wyłącznie na przygodach bohatera. Czytało mi się ją lekko, ale ewidentnie pisana jest dla młodych czytelników.
Duże litery, prosty tekst, brak jakichkolwiek scenek miłosnych.
Nie będę sięgać po następne tomy, ale nie mogę powiedzieć o niej złego słowa.
Polecam. Fajny klimat.

Zwiadowcy... Książka ta zaintrygowała mną z powodu tego, iż skupia się wyłącznie na przygodach bohatera. Czytało mi się ją lekko, ale ewidentnie pisana jest dla młodych czytelników.
Duże litery, prosty tekst, brak jakichkolwiek scenek miłosnych.
Nie będę sięgać po następne tomy, ale nie mogę powiedzieć o niej złego słowa.
Polecam. Fajny klimat.

Zacznę od tego, że metro 2033 jest to bardzo ciężka i przede wszystkim trudna książka. Nie czyta się jej ani szybko, ani lekko.
Za każdym razem, gdy zabierałam się za czytanie, musiałam być skupiona w 100% na tekście. Nie mogłam jej czytać ani w szkole ani nigdzie indziej tak "na szybko". Musiałam poświęcić się jej w zupełności, bo później nic nie rozumiałam z tekstu.
Ale to nie oznacza że całość była zła. Jest bardzo ciekawa i dużo się w niej dzieje (aż za dużo). Niekiedy ta akcja wręcz była przytłaczająca. No i było bardzo wiele opisów zdarzeń z przeszłości oraz wspomnień opisywanych na dużą ilość stron.
Szczerze to wzięłam tą książkę bardziej z ciekawości, niż zachwytu samą nią. Wszyscy ją tak chwalili więc chciałam ją poznać.
Powiedzmy że trochę się na niej zawiodłam. Jak na fantasy oczekiwałam czegoś bardziej... niezwykłego i mniej męczącego.
Z czasem zaczęłam po prostu odliczać dni do jej skończenia, a czytałam około 2 tygodnie, a to jest dość dużo ze względu na to, że tą samą ilość stron pochłonęłam w 4 dni.
Książką dobra, lecz nie przeczytam innych jej części. (przynajmniej na razie). Chociaż chętnie obejrzałabym film.
Mam nadzieje że FUTU.RE się nie zawiodę.
Pozdrawiam. :)

Zacznę od tego, że metro 2033 jest to bardzo ciężka i przede wszystkim trudna książka. Nie czyta się jej ani szybko, ani lekko.
Za każdym razem, gdy zabierałam się za czytanie, musiałam być skupiona w 100% na tekście. Nie mogłam jej czytać ani w szkole ani nigdzie indziej tak "na szybko". Musiałam poświęcić się jej w zupełności, bo później nic nie rozumiałam z tekstu.
Ale...

Książka według mnie jest bardzo słaba. Opowiada o 16 letniej dziewczynie, lecz dialogi są na poziomie 13 latki.
Zabierałam się do przeczytania jej 3 razy, lecz nic to nie dało, gdyż po 20 stronach pasowałam.
Za każdym razem jestem pozytywnie nastawiona, lecz sens i jej dziecinne problemy nie pozwalają mi tego spokoju utrzymać dalej.

Książka według mnie jest bardzo słaba. Opowiada o 16 letniej dziewczynie, lecz dialogi są na poziomie 13 latki.
Zabierałam się do przeczytania jej 3 razy, lecz nic to nie dało, gdyż po 20 stronach pasowałam.
Za każdym razem jestem pozytywnie nastawiona, lecz sens i jej dziecinne problemy nie pozwalają mi tego spokoju utrzymać dalej.

Oceniam tą książkę, jako książkę dobrą.
Ciekawa historia, może nawet trochę dziwna i nieprawdopodobna, ale w XXI wieku niestety roi się od dziwnych psycholi...

Ale sama nie zamierzam sięgać po nią drugi raz, przynajmniej nie w najbliższym czasie.

Oceniam tą książkę, jako książkę dobrą.
Ciekawa historia, może nawet trochę dziwna i nieprawdopodobna, ale w XXI wieku niestety roi się od dziwnych psycholi...

Ale sama nie zamierzam sięgać po nią drugi raz, przynajmniej nie w najbliższym czasie.

Jest to moja trzecia ukochana książka.
Lecz małym mankamentem jest to, że koniec się trochę autorowi spaprał. Jest jakby wyssany z palca. Ale to nie oznacza że książka jest zła, bo uwielbiam tą serię jak żadną inną.

Bohaterowie co dnia walczą z DRESZCZem, z zadaniami jaki on im stawia, oraz fascynującymi przygodami i promieniowaniem. A najważniejsze jest to, że w końcu udaje im się wygrać, a DRESZCZ naprawdę jest mimo wszystko dobry.

Polecam.

Jest to moja trzecia ukochana książka.
Lecz małym mankamentem jest to, że koniec się trochę autorowi spaprał. Jest jakby wyssany z palca. Ale to nie oznacza że książka jest zła, bo uwielbiam tą serię jak żadną inną.

Bohaterowie co dnia walczą z DRESZCZem, z zadaniami jaki on im stawia, oraz fascynującymi przygodami i promieniowaniem. A najważniejsze jest to, że w końcu...

Według mnie ta część cyklu "Labiryntu" jest najlepsza.
Bardzo podoba mi się humor Minho, oraz innych bohaterów.
Czytając właśnie tę książkę uśmiałam się najwięcej.

Ale dobry humor to jedno, a sens, akcja, strach to coś ważniejszego i ta książka właśnie dała mi to wszystko.
Przeczytałam ją dwa razy, za każdym razem podoba mi się jeszcze bardziej. Szybko, płynnie i lekko się czyta.

Film jest ewidentnie gorszy.

Według mnie ta część cyklu "Labiryntu" jest najlepsza.
Bardzo podoba mi się humor Minho, oraz innych bohaterów.
Czytając właśnie tę książkę uśmiałam się najwięcej.

Ale dobry humor to jedno, a sens, akcja, strach to coś ważniejszego i ta książka właśnie dała mi to wszystko.
Przeczytałam ją dwa razy, za każdym razem podoba mi się jeszcze bardziej. Szybko, płynnie i lekko...

Ta książka to autentyczne arcydzieło.
Można ją albo kochać albo nienawidzić.

Porwała mnie za serce jak żadna inna. Czytałam - płakałam, śmiałam się i denerwowałam. A jeśli czytelnik jest w stanie doznać takich uczuć, to książka jest po prostu wygrana, bez dwóch zdań.

Ta książka to autentyczne arcydzieło.
Można ją albo kochać albo nienawidzić.

Porwała mnie za serce jak żadna inna. Czytałam - płakałam, śmiałam się i denerwowałam. A jeśli czytelnik jest w stanie doznać takich uczuć, to książka jest po prostu wygrana, bez dwóch zdań.

Nie przepadam za romansami ani mydlanymi historiami... ALE ta książka zadziwiła mnie w bardzo pozytywny sposób. Przeczytałam ją w około 3 dni?
Czyta się łatwo i szybko. Bardzo mi się podobała.

Opowiada o ... daruję sobie opis bo i tak jest ich od groma.
W każdym razie polecam.

Nie przepadam za romansami ani mydlanymi historiami... ALE ta książka zadziwiła mnie w bardzo pozytywny sposób. Przeczytałam ją w około 3 dni?
Czyta się łatwo i szybko. Bardzo mi się podobała.

Opowiada o ... daruję sobie opis bo i tak jest ich od groma.
W każdym razie polecam.

Ta książka jest dobra. Wszystkie trzy historie opisują przygody bohaterów, które się przez siebie przesiewają. Jednakże nie zachwyciła mnie aż tak.
Pierwsze opowiadanie przeczytałam chętnie i szybko, w drugiem miałam krótką przerwę, bo przynudzała chwilami (zawiodłam się na John'ie Green'ie) a ostatnia, to już kompletnie flaki z olejem, ale przeczytałam, bo skoro zaczęłam to skończyłam.

Dwa pierwsze opowiadania oceniam jako odpowiednie dla starszej młodzieży, ale ostatnie było dla zakompleksionej 13 latki, która nie wie co zrobić ze swoim życiem po rozstaniu z chłopakiem i farbuje się na różowo. ;_;
Dojrzałość jak nic.

Ta książka jest dobra. Wszystkie trzy historie opisują przygody bohaterów, które się przez siebie przesiewają. Jednakże nie zachwyciła mnie aż tak.
Pierwsze opowiadanie przeczytałam chętnie i szybko, w drugiem miałam krótką przerwę, bo przynudzała chwilami (zawiodłam się na John'ie Green'ie) a ostatnia, to już kompletnie flaki z olejem, ale przeczytałam, bo skoro zaczęłam...

Opowiadania w tej książce były lepsze i gorsze, ale według mnie ogół za książkę jest bardzo dobry.
Po opowieściach jest "komentarze Dumbledore", który nie jest jakoś bardzo ciekawy.

Opowiadania w tej książce były lepsze i gorsze, ale według mnie ogół za książkę jest bardzo dobry.
Po opowieściach jest "komentarze Dumbledore", który nie jest jakoś bardzo ciekawy.

Opowiadania S. Dardy są bardzo dobre. Niektóre podobały mi się bardziej, inne mniej. Jednakże sukcesem jest to, gdy chociaż jedno z nich utknie nam w głowie na dłużej i tak tu też się stało.
Polecam, bardzo dobra książka.

Opowiadania S. Dardy są bardzo dobre. Niektóre podobały mi się bardziej, inne mniej. Jednakże sukcesem jest to, gdy chociaż jedno z nich utknie nam w głowie na dłużej i tak tu też się stało.
Polecam, bardzo dobra książka.

Opowieść tyczy się wilkołaków, co wskazuje tytuł książki.
Uwięzione wilki w podziemiach z szatanami i ogniem...
Potem nagle wyjście na Ziemię do cywilizacji w postaci ludzi...
No i najważniejsze - ich cel do zrealizowania. A jaki był? Co się wtedy stało? Ile osób zginęło? Czy da się pokonać diabła?
No właśnie. Polecam serdecznie.

Opowieść tyczy się wilkołaków, co wskazuje tytuł książki.
Uwięzione wilki w podziemiach z szatanami i ogniem...
Potem nagle wyjście na Ziemię do cywilizacji w postaci ludzi...
No i najważniejsze - ich cel do zrealizowania. A jaki był? Co się wtedy stało? Ile osób zginęło? Czy da się pokonać diabła?
No właśnie. Polecam serdecznie.

Takich książkach jak ta, najważniejsza jest akcja, napięcie i czekanie z niecierpliwością na kolejne nieprzewidywalne sceny. Ta książka wszystko to w sobie ma. Czyta się ją szybko i z ciekawością. Polecam.

Takich książkach jak ta, najważniejsza jest akcja, napięcie i czekanie z niecierpliwością na kolejne nieprzewidywalne sceny. Ta książka wszystko to w sobie ma. Czyta się ją szybko i z ciekawością. Polecam.

Przeczytałam książkę w bardzo miłej atmosferze literackiej. Płynnie, szybko i ciekawie, a to oznacza bardzo dobrą opinię!
Książka opowiada o nastolatce która przeżywa przygody w przyszłości, gdzie czekolada jest zakazana, a wysyłanie ludzi do dziwnych psychiatryków to codzienność. Polecam serdecznie.

Przeczytałam książkę w bardzo miłej atmosferze literackiej. Płynnie, szybko i ciekawie, a to oznacza bardzo dobrą opinię!
Książka opowiada o nastolatce która przeżywa przygody w przyszłości, gdzie czekolada jest zakazana, a wysyłanie ludzi do dziwnych psychiatryków to codzienność. Polecam serdecznie.

Ta książka bardzo porwała mnie za serce, przeczytałam ją w dwa dni, gdyż niesamowicie wciąga.
Historia o miłości, o niespełnionym pragnieniu spowodowanym chorobą. o marzeniu, które zostało perfidnie odebrane bohaterce tej oto książki. Bardzo poruszająca powieść, z lekką nutą dramatu. Chęć spełnienia się i wypadek, który wraz z talentem odebrał jej własną osobowość i chęć istnienia.
Nastja jednak walczy i się nie poddaje, mimo że robi to w dość dziwny sposób.

Ta książka bardzo porwała mnie za serce, przeczytałam ją w dwa dni, gdyż niesamowicie wciąga.
Historia o miłości, o niespełnionym pragnieniu spowodowanym chorobą. o marzeniu, które zostało perfidnie odebrane bohaterce tej oto książki. Bardzo poruszająca powieść, z lekką nutą dramatu. Chęć spełnienia się i wypadek, który wraz z talentem odebrał jej własną osobowość i chęć...

Książka opowiada o tragedii jaką przeżył mały chłopiec, o problemach i zwalczaniu wielu słabości. O sile, jaką musi mieć on, jak i jego ojciec. Na ojcu opiera się głównie tematyka. W końcu to jemu... sypie się życie... oraz szczęście.

Książka opowiada o tragedii jaką przeżył mały chłopiec, o problemach i zwalczaniu wielu słabości. O sile, jaką musi mieć on, jak i jego ojciec. Na ojcu opiera się głównie tematyka. W końcu to jemu... sypie się życie... oraz szczęście.

Więzień Labiryntu jest pierwszą częścią płynnej i lekkiej książki z dodatkiem grozy i napięcia. Bardzo łatwo i szybo się czyta. Jest moją ulubioną książką.

Więzień Labiryntu jest pierwszą częścią płynnej i lekkiej książki z dodatkiem grozy i napięcia. Bardzo łatwo i szybo się czyta. Jest moją ulubioną książką.

Z racji tej, że uwielbiam książki Dashner'a, nie mogę powiedzieć o niej złego słowa, jedynie to, że na początku zbiła mnie z tropu. Nie wiedziałam w jakim świecie życie i co się w ogóle dzieje. Obce postacie, czas cofnięty wstecz... Ale później, gdy się wszystko szybko wyjaśniło to szczęśliwa odłożyłam ją na półkę. Żałuję że nie ma więcej części.
Mogę dodać tylko tyle, że jeśli ktoś nie czytał pierwszej części, to z żadną inną się nie połapie.

Z racji tej, że uwielbiam książki Dashner'a, nie mogę powiedzieć o niej złego słowa, jedynie to, że na początku zbiła mnie z tropu. Nie wiedziałam w jakim świecie życie i co się w ogóle dzieje. Obce postacie, czas cofnięty wstecz... Ale później, gdy się wszystko szybko wyjaśniło to szczęśliwa odłożyłam ją na półkę. Żałuję że nie ma więcej części.
Mogę dodać tylko tyle, że...