Bardzo podobało mi się w tej książce to, że wszystkie emocje Rachel były wytłumaczone i czytelnik wiedział, że jej fascynacja Dexem nie była czymś nowym ani płytkim. Bohaterka brała pod uwagę wszystkie za i przeciw, a także liczyła się wciąż z uczuciami swojej najlepszej przyjaciółki. Ich przyjaźń też była dobrze nakreślona przez autorkę, więc czytelnik mógł sam zdecydować czy polubić Darcy czy wręcz przeciwnie. Mimo wszystko nie była ona czarnym charakterem w tej historii, miała jedynie dużo wad. Tak samo jak Rachel, Dex i Marcus. Nikt w tej historii nie był święty, przez co wydawała się mi bardzo "realna".

Bardzo podobało mi się w tej książce to, że wszystkie emocje Rachel były wytłumaczone i czytelnik wiedział, że jej fascynacja Dexem nie była czymś nowym ani płytkim. Bohaterka brała pod uwagę wszystkie za i przeciw, a także liczyła się wciąż z uczuciami swojej najlepszej przyjaciółki. Ich przyjaźń też była dobrze nakreślona przez autorkę, więc czytelnik mógł sam zdecydować...

Pierwsza część opowieści o zdradzie, przyjaźni i miłości. Nie było nieoczekiwanych zwrotów akcji, a to dlatego, że byłam po przeczytaniu drugiej części. Niemniej jednak podobała mi się taka retrospekcja, dzięki której bardziej polubiłam Rachel. Nie ma co się oszukiwać, książki Giffin należą do literatury kobiecej, czyli bardzo lekkiej i odprężającej, ale niesamowicie wciągającej. POLECAM

Pierwsza część opowieści o zdradzie, przyjaźni i miłości. Nie było nieoczekiwanych zwrotów akcji, a to dlatego, że byłam po przeczytaniu drugiej części. Niemniej jednak podobała mi się taka retrospekcja, dzięki której bardziej polubiłam Rachel. Nie ma co się oszukiwać, książki Giffin należą do literatury kobiecej, czyli bardzo lekkiej i odprężającej, ale niesamowicie...

DNF 41%.

Próbowałam, ale nie dam rady. To jeden z tych przypadków, gdzie jednak film jest sto razy lepszy! Rachel jest tak nijaka, taka bezosobowa i ciągle narzeka, że wszyscy mają lepiej, tylko nie ona. I tylko chodzi i jojczy i godzi się na wszystko, co los jej podtyka, zamiast przejąć inicjatywę. Za to Darcy jest egocentryczną suczą i ja naprawdę nie wiem, jaka jest podstawa ich przyjaźni. Ani jak to przeżyło tyle lat. A Dex? Boże, chłopie, zdecyduj się, zamiast grać na dwa fronty :/

DNF 41%.

Próbowałam, ale nie dam rady. To jeden z tych przypadków, gdzie jednak film jest sto razy lepszy! Rachel jest tak nijaka, taka bezosobowa i ciągle narzeka, że wszyscy mają lepiej, tylko nie ona. I tylko chodzi i jojczy i godzi się na wszystko, co los jej podtyka, zamiast przejąć inicjatywę. Za to Darcy jest egocentryczną suczą i ja naprawdę nie wiem, jaka jest...

Za sprawą "Czegoś pożyczonego" po raz pierwszy spotykam się z twórczością Emily Giffin. A spotkanie to wypadło dosyć przeciętnie. Autorka nie ujęła mnie sposobem prowadzenia pióra, doborem słów, głębią przemyśleń. Nic z tego nie było mi dane.
Postacie wykreowano prawidłowo, akcentując ich dominujące cechy, które zgadzały się z wypowiadanymi przez nie kwestiami i wzajemnymi interakcjami.
Dialogi może nie porywały, ale uwiarygodniły bohaterów i wniosły trochę ożywienia do akcji. Fabule brakowało napięcia, tempa, w żadnym razie nie elektryzowała.

"Coś pożyczonego" to przede wszystkim historia miłości, przyjaźni i zdrady. Otóż były sobie przyjaciółki Rachel i Darcy, miały po parę lat i już się znały. Troszkę młodsza Darcy zawsze zdobywała to czego chciała, nieważne czy chodziło o lepszy plecak czy o chłopaka, zawsze to miała. Pewna siebie przebojowa, zawsze brylowała. Rachel w zamian pod górę miała, dużo się uczyła, ciężko pracowała, cicha, szara myszka, zawsze dostawała to los sam dawał, z pokorą się na to godząc. Był też i Dex, poznany na studiach przez Rachel, lubili się ale nie był w jej typie. Zapoznała go z Darcy, która nie przepuszcza okazji, i już są narzeczeństwem i już ślub planują, a Rachel będzie druhną. Po imprezie urodzinowej Dex i Rachel seks uprawiają. Dochodzi więc do podwójnej zdrady. Czy to wywróci wszystko do góry nogami? Przekonajcie się sami.

Raczej polecam tę czterystu-stronicową powieść, stawiam 7/10.

Za sprawą "Czegoś pożyczonego" po raz pierwszy spotykam się z twórczością Emily Giffin. A spotkanie to wypadło dosyć przeciętnie. Autorka nie ujęła mnie sposobem prowadzenia pióra, doborem słów, głębią przemyśleń. Nic z tego nie było mi dane.
Postacie wykreowano prawidłowo, akcentując ich dominujące cechy, które zgadzały się z wypowiadanymi przez nie kwestiami i wzajemnymi...

Dość wciągająca historia, ale spodziewałam się jakiegoś bardziej wyrafinowanego zakończenia i przewidywałam kilka zupełnie innych scenariuszy od tego, co autorka napisała. Główna bohaterka sympatyczna.

Dość wciągająca historia, ale spodziewałam się jakiegoś bardziej wyrafinowanego zakończenia i przewidywałam kilka zupełnie innych scenariuszy od tego, co autorka napisała. Główna bohaterka sympatyczna.

Mocna jak na romans. Miłość, przyjaźń, zdrada, złość, żal, zniszczone zaufanie. Które uczucia wezmą górę?

Mocna jak na romans. Miłość, przyjaźń, zdrada, złość, żal, zniszczone zaufanie. Które uczucia wezmą górę?

Babskie czytadelko.
Nic szczególnego nic zaskakującego. Czyta się przyjemnie lecz bez fajerwerek. Jako przerywnik między czymś ambitniejszym ok. Czy siegne po 2 część? Nie wiemm...

Babskie czytadelko.
Nic szczególnego nic zaskakującego. Czyta się przyjemnie lecz bez fajerwerek. Jako przerywnik między czymś ambitniejszym ok. Czy siegne po 2 część? Nie wiemm...

Książka bardziej niż przeciętna. Przekartkowałam ją w większości. Naprawdę nie mogłam znieść tych infantylnych przemyśleń bohaterek obu części.

Książka bardziej niż przeciętna. Przekartkowałam ją w większości. Naprawdę nie mogłam znieść tych infantylnych przemyśleń bohaterek obu części.

🖤 Gdyż wypożyczyłam książkę z biblioteki, zaintrygował mnie trochę opis. Nawet nie wiedziałam, że na postawie książki nakręcono film. Ciężko mi ocenić, bo nie jest to jakaś wybitna powieści, ale też nie jest zła. Były momenty, co mnie irytowały, ale również śmieszyły. Retrospekcja, mimo że są ważne dla fabuły, to były trochę nudne. Denerwowało mnie też to, że dopiero po spędzonej nocy z Dexem nagle Rachel oświeciło i zaczęła widzieć same wady u Darcy. Przedtem zachowanie przyjaciółki jej nie przeszkadzało. Wiem, że to, co zrobili Darcy, Dex z Rachel było okropne, ale ich wątek był romantyczny. Podobało mi się, jak ich relacja się rozwijała i wspólnie spędzone w ukryciu chwile. Tylko ciągłe niezdecydowanie co dalej, że ślubem Dexa mnie wkurzało. A zakończenie z jednej strony zaskakujące, a z drugiej liczyłam na coś innego.

🖤 Jeśli ktoś chce przeczytać lekką komedię romantyczną, to może sięgnąć właśnie po tą książkę. Na pewno znajdziecie ją w swoich bibliotekach.

🖤 Gdyż wypożyczyłam książkę z biblioteki, zaintrygował mnie trochę opis. Nawet nie wiedziałam, że na postawie książki nakręcono film. Ciężko mi ocenić, bo nie jest to jakaś wybitna powieści, ale też nie jest zła. Były momenty, co mnie irytowały, ale również śmieszyły. Retrospekcja, mimo że są ważne dla fabuły, to były trochę nudne. Denerwowało mnie też to, że dopiero po...

Ciekawa historia, od początku kibicuje się głównej bohaterce i czeka na jakiś zwrot akcji, albo grom z nieba. Trochę drażniła mnie narracja pierwszoosobowa, ale wytrwałam do końca.

Ciekawa historia, od początku kibicuje się głównej bohaterce i czeka na jakiś zwrot akcji, albo grom z nieba. Trochę drażniła mnie narracja pierwszoosobowa, ale wytrwałam do końca.