Próby ognia

W przeciwieństwie do poprzedniej części, ekranizacja tej książki jest całkowicie odmienia, połączona jedynie wspólnym motywem. Muszę przyznać, że książka osobiście spodobała mi się bardziej, niż film. Wciąga i nie pozwala odłożyć się na półkę. Ma ona natomiast wiele problemów. Wiara głównego bohatera we wszystko, co powie telepatycznie jego dziewczyna jest oszałamiające. Książka jest bardzo chaotyczna. Bardzo dużo się dzieje, jednakże nic z tego nie wynika. Trzeba przyznać, że jeśli nie przeczytałoby się tej książki i przeszło do następnej części, niewiele by się straciło w kwestii rozwiązania zagadki, ponieważ książka niewiele wyjaśnia. Samo zakończenie jednak jest dobre. Kiedy czytałem ostatnie rozdziały byłem oszołomiony i czekałem, co się wydarzy dalej. Niestety, książka się skończyła, więc czas sięgnąć po kolejną część.

W przeciwieństwie do poprzedniej części, ekranizacja tej książki jest całkowicie odmienia, połączona jedynie wspólnym motywem. Muszę przyznać, że książka osobiście spodobała mi się bardziej, niż film. Wciąga i nie pozwala odłożyć się na półkę. Ma ona natomiast wiele problemów. Wiara głównego bohatera we wszystko, co powie telepatycznie jego dziewczyna jest oszałamiające....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gorsza niż pierwsza część, narracyjnie i klimatycznie. Jest tu dużo chaosu i gdzieś rozłazi się cały koncept. Nadal jednak czyta się to bardzo wygodnie i czeka się z chęcią na rozwiązanie historii

Gorsza niż pierwsza część, narracyjnie i klimatycznie. Jest tu dużo chaosu i gdzieś rozłazi się cały koncept. Nadal jednak czyta się to bardzo wygodnie i czeka się z chęcią na rozwiązanie historii

Pokaż mimo to

Jeżeli ktoś obejrzał film przed niech się nie zdziwi :D

Jeżeli ktoś obejrzał film przed niech się nie zdziwi :D

Pokaż mimo to

Jedna z moich ulubionych serii. Książki nie da się przestać czytać, dużo się dzieje.

Jedna z moich ulubionych serii. Książki nie da się przestać czytać, dużo się dzieje.

Pokaż mimo to

Podobnie jak w pierwszej części, fabuła nie zawiodła, trzymała w napięciu i nie pozwoliła odłożyć książki na półkę.

Podobnie jak w pierwszej części, fabuła nie zawiodła, trzymała w napięciu i nie pozwoliła odłożyć książki na półkę.

Pokaż mimo to

Moja ulubiona część najlepszej książki wszechczasów

Moja ulubiona część najlepszej książki wszechczasów

Pokaż mimo to

Najbardziej jestem zaskoczony jak drastycznie różnią się opinie o tej książce między Polską a resztą świata. Tutaj, mam wrażenie, książka jest ogólnie odbierana za kultową i wybitną, a niepochlebnej opinii jak ze świeczką szukać. Za granicą natomiast - i tutaj spoglądam głównie na goodreads - ludzie nie pozostawiają na tym tomie suchej nitki.

Dla mnie Próby Ognia to absolutny bałagan. Nie w stylu: artystyczny nieład, który potrafi być intrygujący, a z jego wnętrza wyłania się solidna całość. Nie taki, po którym budzimy się miło zaskoczeni i żałujemy, że nie możemy przeżyć tego jeszcze raz. A zdecydowanie bardziej: nieporządek, dezorganizacja i bezguście. W książce rzeczy się dzieją. Dzieją bez ładu i składu, wyraźnie, aby szokować czytelnika, dezorientować i sprawiać wrażenie wielkiej, przemyślanej intrygi. Tyle że, bardzo wyczuwalnie, wszystko klejone jest na ślinę i plastelinę i osobiście nie miałem absolutnie zaufania do autora, że wie, w którą stronę zmierza jego praca albo - co ważniejsze - na końcu trylogii będzie miał jakiekolwiek logiczne uzasadnienie tego wszystkiego.

Pierwsza połowa książki mogłaby równie dobrze nie istnieć, bo nic się tam nie dzieje. Opisy nużą, nie porywają, czyta się je byle szybciej. Jestem zdziwiony, że żaden redaktor nie wytknął tego autorowi i nie zostało to zmienione na etapie korekty autorskiej.

Jeszcze gorsze, że cała książka mogłaby równie dobrze nie istnieć. Bo po przeczytaniu całości z przerażeniem można odkryć, że fabuła nie posunęła się o krok. Kilku osobom się umarło, kilka się pojawiło - w zasadzie nic szczególnego i nic, czym przejąłby się czytelnik.

Finalnie - na kartach Prób Ognia Thomas osiąga swoją finalną formę beta cucka, bo jego lament, płacz i zwyczajne użalanie się nad sobą przekracza skalę największych łajzo-metrów.

Wiele sequeli ma problemy. Podobno drugą książkę napisać najciężej. Trudno mi nawet powiedzieć, jak to możliwe, że tak bardzo pokochałem część pierwszą, jej bohaterów i klimat, a tak strasznie znienawidziłem część drugą.

Najbardziej jestem zaskoczony jak drastycznie różnią się opinie o tej książce między Polską a resztą świata. Tutaj, mam wrażenie, książka jest ogólnie odbierana za kultową i wybitną, a niepochlebnej opinii jak ze świeczką szukać. Za granicą natomiast - i tutaj spoglądam głównie na goodreads - ludzie nie pozostawiają na tym tomie suchej nitki.

Dla mnie Próby Ognia to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mam z tą książką straszny problem - najpierw obejrzałam ekranizację, więc jedyne, co we mnie zostało po obejrzeniu i przeczytaniu Prób Ognia to jedno wielkie niezadowolenie. To są dwie przeróżne historie połączone tą samą ideą i zbieżnymi imionami.

Po czasie jednak postanowiłam zapomnieć o ekranizacji i skupić się na książce. Opisy są słabe i niesamowicie infantylne, a "drama" Thomasa i Teresy w żaden sposób do mnie nie przemówiła, przez większość czasu miałam wrażenie, że czytam o gimnazjalnej miłosnej potyczce.
Liczę na to, że trzecia część pod względem stylu będzie dużo bardziej podobna do pierwszej, niż do drugiej.

Mam z tą książką straszny problem - najpierw obejrzałam ekranizację, więc jedyne, co we mnie zostało po obejrzeniu i przeczytaniu Prób Ognia to jedno wielkie niezadowolenie. To są dwie przeróżne historie połączone tą samą ideą i zbieżnymi imionami.

Po czasie jednak postanowiłam zapomnieć o ekranizacji i skupić się na książce. Opisy są słabe i niesamowicie infantylne, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra książka. Szybko się czyta. Jest to ciekawie opowiedziana historia.

Bardzo dobra książka. Szybko się czyta. Jest to ciekawie opowiedziana historia.

Pokaż mimo to

Zdecydowanie moja ulubiona cześć serii. Dużo się dzieje, absolutnie nie nudzi.

Zdecydowanie moja ulubiona cześć serii. Dużo się dzieje, absolutnie nie nudzi.

Pokaż mimo to