Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie, którzy czytają, są schowani w sobie. Ukrywają to, jacy są. Ludzie schowani w sobie nie zawsze lubią to, jacy są.

Ludzie, którzy czytają, są schowani w sobie. Ukrywają to, jacy są. Ludzie schowani w sobie nie zawsze lubią to, jacy są.

-To miejsce należy do mnie, przychodzę tu poczytać. Nie zliczę, ile książek tutaj przeczytałem. -Lubisz być sam? - zapytał. -Nie. Nikt nie lubi być sam. Ale nauczyłem się z tym żyć.

-To miejsce należy do mnie, przychodzę tu poczytać. Nie zliczę, ile książek tutaj przeczytałem. -Lubisz być sam? - zapytał. -Nie. Nikt nie l...

Jak wiele musi istnieć na świecie osób, które cierpiały i cierpią nadal, ponieważ nie mogą uwolnić się z sieci własnej nieśmiałości; w swoim zaślepieniu i szaleństwie budują one ogromny, sztuczny mur, który przesłania im prawdę.

Jak wiele musi istnieć na świecie osób, które cierpiały i cierpią nadal, ponieważ nie mogą uwolnić się z sieci własnej nieśmiałości; w swoim...

Na lewo - las. Na prawo - też las, liściasty, sądząc po liściach.

Na lewo - las. Na prawo - też las, liściasty, sądząc po liściach.

(...) oboje rodzice błagają mnie żebym (...) poznawał nowych ludzi i nareszcie zrozumiał, że inni ludzie są w życiu czymś niezbędnym, a nie tylko obcymi ciałami, koło których przemykamy.

(...) oboje rodzice błagają mnie żebym (...) poznawał nowych ludzi i nareszcie zrozumiał, że inni ludzie są w życiu czymś niezbędnym, a nie ...

Jak wiele musi istnieć na świecie osób,które cierpiały i cierpią nadal, ponieważ nie mogą uwolnić się z sieci własnej nieśmiałości; w swoim zaślepieniu i szaleństwie budują ogromny sztuczny mur, który przesłania im prawdę. I ja właśnie tak postępowałam. Stworzyłam sobie w wyobraźni fałszywy obraz i wpatrywałam się w niego. Nie miałam odwagi dotrzeć do prawdy.

Jak wiele musi istnieć na świecie osób,które cierpiały i cierpią nadal, ponieważ nie mogą uwolnić się z sieci własnej nieśmiałości; w swoim ...

- A co z bólem? (...) tym, który przychodzi w miejsce po miłości. (...) Wtedy się cierpi. - Nie wątpię (...) Ale miłości - wiesz MIŁOŚCI jako takiej to nic a nic nie szkodzi. Miłość JEST. - Tylko dlaczego jest jej tak mało? Dlaczego nie starcza dla wszystkich? - A nie starcza? - Sama nie wiem. - Ja też nie wiem. Chyba jest jej pod dostatkiem, jak powietrza i światła, i dla każdego starczy, ale nie wszyscy umieją po nią sięgnąć, nie umieją się z nią obchodzić. Może zbyt się jej boją. Zastanawiam się, czy to jest możliwe, że lęk ją wyklucza. Nie, chyba nie, on ją tylko odsuwa, gdzieś poza zasięg. Na jakąś odległość - którą przecież można pokonać, jeśli tylko się chce. Jeśli się ma odwagę. - Odwagę, żeby cierpieć? - Odwagę, żeby żyć naprawdę.

- A co z bólem? (...) tym, który przychodzi w miejsce po miłości. (...) Wtedy się cierpi. - Nie wątpię (...) Ale miłości - wiesz MIŁOŚCI jak...

A jeśli, proszę księdza, Bóg jest wszędzie, bo po prostu taką ma naturę? I wcale nie po to, by człowieka łapać, ale by być przy nim blisko, tak jak chce się być blisko kogoś, kogo się kocha?

A jeśli, proszę księdza, Bóg jest wszędzie, bo po prostu taką ma naturę? I wcale nie po to, by człowieka łapać, ale by być przy nim blisko, ...

Czasami miewam wrażenie, że im bliżej raju człowiek się znajduje, tym bardziej mu do niego śpieszono.

Czasami miewam wrażenie, że im bliżej raju człowiek się znajduje, tym bardziej mu do niego śpieszono.