Frida

Barbara Mujica Frida, kolejny zakup z drugiej ręki, książka, która również musiała swoje odczekać, trafić na odpowiedni czas. Chociaż miałam ją przeczytać już latem, bo nawet zdjęcie zostało wtedy zrobione, przegrała w końcu z innymi książkami. Nie ma zbyt dużo książek biograficznych poświęconych Fridzie Kahlo na polskim rynku. Frida, która czytałam teraz, również nie jest biografią, a swobodną powieściową interpretacją życia tej meksykańskiej malarki. Opartą oczywiście na faktach, ale powstałą jednak w głowie autorki. Nie mam nic przeciwko tego typu pomysłowi, bo pisząc w ten sposób autor podążając śladami opisywanej postaci może poczuć się niezależnie, oddając w ręce czytelnika pełną pasji, nawet jeśli nie do końca, prawdziwą historię.

Frida Kahlo mimo ograniczeń zdrowotnych, pełnego bólu oraz cierpienia życia, starała się z niego korzystać pełną piersią, bez ograniczeń, z namiętnością, bezkompromisowo. Stając się malarką trochę z przymusu, bo zaczęła malować leżąc unieruchomiona w łóżku po wypadku, odnalazła własną drogę, żeby spełniać marzenia. Uparcie dążąc do osiągnięcia celu, wychodząc zza cienia męża również malarza, stawała się coraz bardziej popularna. Jasne barwy, wyrazista kreska, naturalistyczne wręcz obrazy, pełne symboliki, inspirowane rdzenną kulturą Meksyku były w większości jej własnymi portretami.

Sięgając po Fridę miałam nadzieję otrzymać pełną pasji, bólu i namiętności opowieść. Nie mówię, że tych elementów w powieści nie brakuje. Przeszkadzał mi jednak język narracji. Historię Fridy opowiada swojemu lekarzowi jej siostra Christina, oddana, zapatrzona we Fridę, zazdrosna, kochająca i nienawidząca zarazem. Miałam wrażenie, że mocna osobowość Fridy została nieco schowana za plecami siostry, która nawet jeśli była postacią drugoplanową, wyrosła na równorzędną bohaterkę. W 2002 roku powstał film poświęcony Fridzie Kahlo z Salmą Hayek w roli głównej.

Barbara Mujica Frida, kolejny zakup z drugiej ręki, książka, która również musiała swoje odczekać, trafić na odpowiedni czas. Chociaż miałam ją przeczytać już latem, bo nawet zdjęcie zostało wtedy zrobione, przegrała w końcu z innymi książkami. Nie ma zbyt dużo książek biograficznych poświęconych Fridzie Kahlo na polskim rynku. Frida, która czytałam teraz, również nie jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mam mieszane uczucia względem tej książki. Nie można traktować jej jako biografii i źródła informacji o Fridzie. Kwestia malarstwa jest tu ledwo napomknięta, miałam wrażenie, że częściej można było przeczytać o twórczości Diega Rivery. Jako powieść też nie jest do końca spełniona. Historia jest interesująca (chociaż jak dla mnie za dużo było o szkolnych latach), jednakże trudno polubić jej bohaterów. Sporo jest tu żalu, pretensji, przysłowiowego wbijania noża w plecy. Autorka nie ukrywa w posłowiu, że jej celem było uchwycenie osobowości artystki i ludzi wokół niej, a nie stworzenie rzetelnej biografii. Jest w niej sporo literackiej fikcji, co pewnie dla wielu osób może być sporym rozczarowaniem. Niektóre pomysły Mujicy wywołują pewien niesmak. Doceniam jednak lekkie pióro autorki i pomysł na ukazanie Fridy z perspektywy jej siostry.

Mam mieszane uczucia względem tej książki. Nie można traktować jej jako biografii i źródła informacji o Fridzie. Kwestia malarstwa jest tu ledwo napomknięta, miałam wrażenie, że częściej można było przeczytać o twórczości Diega Rivery. Jako powieść też nie jest do końca spełniona. Historia jest interesująca (chociaż jak dla mnie za dużo było o szkolnych latach), jednakże...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka jest wciągająca a opisy bardzo barwne.
Jedynym mankamentem jest fak, iż to poniekąd fikcja.
Daje tylko pogląd na to jak wyglądało, życie Fridy jednak nie jest jego 100% odzwierciedleniem

Książka jest wciągająca a opisy bardzo barwne.
Jedynym mankamentem jest fak, iż to poniekąd fikcja.
Daje tylko pogląd na to jak wyglądało, życie Fridy jednak nie jest jego 100% odzwierciedleniem

Pokaż mimo to

Jedynym minusem jest to, że jest to powieść, a nie biografia, ale plusem jest, że autorka to podkreśla, a nie oszukuje, że to biografia.

Jedynym minusem jest to, że jest to powieść, a nie biografia, ale plusem jest, że autorka to podkreśla, a nie oszukuje, że to biografia.

Pokaż mimo to

Inspirująca książka, bardzo miło się czytało!

Inspirująca książka, bardzo miło się czytało!

Pokaż mimo to

„Malowała swoje emocje, swój ból, Fridę osaczoną przez demony, Fridę ze szkieletem wszczepionym w mózg, Fridę z Diegiem pośrodku czoła niczym z wszystkowidzącym okiem, Fridę zrozpaczoną, Fridę z korzeniami wystającymi z brzucha, Fridę z pękającym kręgosłupem, Fridę we łzach, Fridę przebitą gwoździami, Fridę wypatroszoną, Fridę boginię, Fridę Chrystusa, Fridę królową, rzeczy widzialnych i niewidzialnych.”

Frida Kahlo (1907-1954), meksykańska malarka, osoba o wielu twarzach. Skandalizująca, nadwrażliwa, kochająca, nienawidząca, przytulająca i zadająca ból. Taką Fridę poznajemy w zbeletryzowanej biografii Barbary Mujica. Autorka w posłowiu przyznaje, że w książce wykorzystała wiele faktów z życia artystki, które ubrała we własne myśli i słowa. Własną wizję życia artystki przedstawiła oczyma młodszej siostry malarki – Christine, która opowiada o ich wspólnym, siostrzanym życiu lekarzowi psychiatrze..

Historia porusza. Wzbudza bardzo wiele skrajnych emocji. Kiedy czytałam o chorobach Fridy, o jej zmaganiach z chorobami, z porażającym męczącym ją bólem, o walce o zaistnienie w środowisku rówieśników, o walce z niesprawiedliwościami, to serdecznie artystce współczułam. Ale też w tym samym momencie widziałam Fridę okrutną, wulgarną, szydzącą z innych, i wówczas byłam oburzona, zniesmaczona i miałam ochotę odłożyć książkę. Takie same skrajne uczucia budziła we mnie Christine jako narratorka, która niemal ślepo kochała siostrę, ale też potrafiła zadać jej ból, z jednej strony podziwiała Fridę, ale też miała ciągłe pretensje, że żyła w cieniu artystki.

Historia życia prywatnego i artystycznego Fridy przedstawiona jest na tle trudnej historii Meksyku i jej zamiłowania do komunistów, udziału w wiecach robotniczych. Wraz z mężem słynnym malarzem Diego Rivera (równie barwna i nieprzewidywalna postać), byli aktywnymi działaczami komunistycznymi, zaprzyjaźnionymi choćby z Lwem Trockim.

Historia jest warta przeczytania. Autorka wplata wiele bardzo ciekawych i różnorodnych postaci z otoczenia Fridy, przyjaciół jej i męża, artystów, polityków. Z pewnością nie można liczyć na wiarygodny, szczegółowy zapis życiorysu Fridy Kahlo. Natomiast czytając tę ciekawą opowieść, nie wiemy kiedy prawda przeplata się z wykreowaną przez autorkę fikcją. Autorka znakomicie oddała panującą wokół życia artystki atmosferę, jej trudny, egocentryczny charakter i ówczesny klimat Meksyku.

„Malowała swoje emocje, swój ból, Fridę osaczoną przez demony, Fridę ze szkieletem wszczepionym w mózg, Fridę z Diegiem pośrodku czoła niczym z wszystkowidzącym okiem, Fridę zrozpaczoną, Fridę z korzeniami wystającymi z brzucha, Fridę z pękającym kręgosłupem, Fridę we łzach, Fridę przebitą gwoździami, Fridę wypatroszoną, Fridę boginię, Fridę Chrystusa, Fridę królową, rzeczy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Do tej pory znałam Fridę jako część grafiki. Wyrazistej i barwnej osoby, która potrafi urozmaicić nie jeden przedmiot. Z racji, że temat sztuki jest mi bliski, sięgnęłam po tą właśnie książkę, aby poznać lepiej ikonę sztuki i przekonać się do niej lub zrazić.
Autorka w ciekawy sposób opisuje historię malarki dając za narratora jej własną siostrę Cristinę. Tak jak ludzie z jej otoczenia tak i ja byłabym skłonna dać się "zmanipulować" artystce. Miała ona ogromną siłę przyciągania. Była barwna, ekstrawertyczna. Pchała się na piedestał w celu rozpowszechnienia swego ego. Chciała być znana, chciała być lubiana, chciała rządzić. Kontrowersja i pewność siebie zaprowadziła ją do sławy. W ten sposób udało (jak i przez męża) udało jej się wybić w świecie sztuki. Dobrnęła celu i dziś jest uważana za jedną z najlepszych meksykańskich artystek XXw.
Książka bez wątpienia warta przeczytania. Nie zanudza. Nie przytłacza treścią. Polecam!

Do tej pory znałam Fridę jako część grafiki. Wyrazistej i barwnej osoby, która potrafi urozmaicić nie jeden przedmiot. Z racji, że temat sztuki jest mi bliski, sięgnęłam po tą właśnie książkę, aby poznać lepiej ikonę sztuki i przekonać się do niej lub zrazić.
Autorka w ciekawy sposób opisuje historię malarki dając za narratora jej własną siostrę Cristinę. Tak jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Narracja z perspektywy siostry Fridy, Cristi, pozorowana na monolog z psychiatrą (mówi tylko ona). Ciekawe rozwiązanie, chociaż im dalej w las, tym bardziej sposób wypowiedzi irytuje. Cristi narzeka na bycie w cieniu, zabieganie o uwagę najbliższych, którzy całą energię poświęcają Fridzie (która zdaje się wszystkich wokół świadomie wykorzystywać). Na początku było mi Cristi szkoda, ale finalnie mnie irytuje. Z jej opowieści wylewa się zapewnienie o miłości do siostry, jednak co rusz przeplatane zarzutami do niej. To uczucie więc jej się raczej ulewa, odebrałam je jako trochę wymuszone.
Największy jednak zarzut mam do informacji podanej na końcu książki, że jest to biografia fabularyzowana. Niby byłam tego świadoma, kiedy zaczynałam lekturę, ale autorka sama przyznaje, że WIĘKSZOŚĆ zdarzeń jest zmyślona, co mnie trochę zniechęciło. Nigdy nie byłam fanką Fridy, nie interesowałam się jej życiem (a książka została mi pożyczona spontanicznie), ale gdybym jednak była taka informacja by mnie zdenerwowała. Spodziewałam się, że max jakaś 1/3 jest dopowiedziana, ale nie większość... Dlatego informacja o fikcyjności zdarzeń powinna być dużo wyraźniej zaznaczona.
Wydanie w porządku, dobrze wkomponowane zdjęcia, ładna okładka. Zdarzają się powtórzenia (głównie we wstawkach do psychiatry).

Narracja z perspektywy siostry Fridy, Cristi, pozorowana na monolog z psychiatrą (mówi tylko ona). Ciekawe rozwiązanie, chociaż im dalej w las, tym bardziej sposób wypowiedzi irytuje. Cristi narzeka na bycie w cieniu, zabieganie o uwagę najbliższych, którzy całą energię poświęcają Fridzie (która zdaje się wszystkich wokół świadomie wykorzystywać). Na początku było mi Cristi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Frida , Friducia , Friduciella postac barwna , glosna i znana ze swego kontrowersyjnego stylu zycia. Artystka ktorej obiektem inspioracji byla sama ona i jej zycie a glownie cierpienie przez jakie przechodzila. Ta pozycja nie jest do konca biografia Fridy autorka napisala ksiazke gdzie to poznajemy siositre Fridy ,Cristi ktora udzilea wywyiadu , dokonuje opowiesci na temat zycia Fridy z punktu widzenia siostry. Poznajemy Fride z innej strony. Siostra ktora zawsze byla w jej cieniu od najmlodszych lat. Relacje miedzy nimi sa skomplikowane choc bardzo mocne. Cristi opisuje zycie zaczynajac od lat dziecieciecych idac poprzez zycie opowiadajac o romansach karierze , zyciu doroslym konczac na dniu ostatnim smierci Fridy. Na poczatku historia do mnie nie przemawiala, ale z kartki na kartke pochlonela mnie i wciagnelam na jednym wydechu. Warto zaznaczyc ze wiele opowiedzianych historii nigdy nie mialo miejsca ale autorka zaznacza ze wiele z nich opowiedzianych sie wydarzylo. Jesli chcecie poznac Fride blizej od podszewki wart siegnac po ta pozycje choc czasem mozna czuc lekki niesmak to zachecam.

Frida , Friducia , Friduciella postac barwna , glosna i znana ze swego kontrowersyjnego stylu zycia. Artystka ktorej obiektem inspioracji byla sama ona i jej zycie a glownie cierpienie przez jakie przechodzila. Ta pozycja nie jest do konca biografia Fridy autorka napisala ksiazke gdzie to poznajemy siositre Fridy ,Cristi ktora udzilea wywyiadu , dokonuje opowiesci na temat...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rozczarował mnie fakt, że niektóre wydarzenia były wymyślone - nie jest to biografia Fridy tylko fikcja literacka. Nie spodobało mi się również to, że książka była napisana z perspektywy jej siostry - było dużo narzekania, płaczu,pretensji i czasami miałam wrażenie, że Frida jest tutaj postawiona na drugim planie, że jest gdzieś 'w tle'. Nudziły mnie opisy postaci które tak naprawdę były mało istotne w jej życiu albo były wymyślone przez autorkę. Nie polecam.

Rozczarował mnie fakt, że niektóre wydarzenia były wymyślone - nie jest to biografia Fridy tylko fikcja literacka. Nie spodobało mi się również to, że książka była napisana z perspektywy jej siostry - było dużo narzekania, płaczu,pretensji i czasami miałam wrażenie, że Frida jest tutaj postawiona na drugim planie, że jest gdzieś 'w tle'. Nudziły mnie opisy postaci które tak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to