Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fakty i mity.

Fakty i mity.

Jakże wielki jest mój smutek, że tak świetnie napisane dzieło, dzięki któremu możemy niemal przenieść się w czasie i przestrzeni, wejść w ciało i umysł bohatera, razem z nim przeżywać wszystkie uniesienia, żale, radości i smutki... nie zostało ukończone. A przecież to zakończenia są z reguły najwspanialszą częścią książki i to na nie czekamy chłonąc poszczególne kartki powieści tak świetnych, jak "Ameryka" Franza Kafki.

Jakże wielki jest mój smutek, że tak świetnie napisane dzieło, dzięki któremu możemy niemal przenieść się w czasie i przestrzeni, wejść w ciało i umysł bohatera, razem z nim przeżywać wszystkie uniesienia, żale, radości i smutki... nie zostało ukończone. A przecież to zakończenia są z reguły najwspanialszą częścią książki i to na nie czekamy chłonąc poszczególne kartki...

Nie tym razem, Panie Kerouac. Początki, i to WYRAŹNIE widać.

Nie tym razem, Panie Kerouac. Początki, i to WYRAŹNIE widać.

Trochę suchy żart, ale zawsze coś!

Trochę suchy żart, ale zawsze coś!

Świat zrodził się z chaosu, a pistolet musi w końcu wypalić. Piękny początek.

Świat zrodził się z chaosu, a pistolet musi w końcu wypalić. Piękny początek.

Prosta, cudownie wzruszająca historia miłosna, a zarazem losy odmłodzonego o pół wieku autora - zwykłego chłopaka, człowieka z krwi i kości, z którego starano się zrobić żołnierza. Manifest, po przeczytaniu którego zwyczajnie dziękuję Bogu, że nikt nie zmusza mnie do wzięcia udziału w czymś tak beznadziejnym, jak wojna. Choć książka ta jest lekcją, która z pola bitwy wkracza w nasze szare, codzienne życie.

Prosta, cudownie wzruszająca historia miłosna, a zarazem losy odmłodzonego o pół wieku autora - zwykłego chłopaka, człowieka z krwi i kości, z którego starano się zrobić żołnierza. Manifest, po przeczytaniu którego zwyczajnie dziękuję Bogu, że nikt nie zmusza mnie do wzięcia udziału w czymś tak beznadziejnym, jak wojna. Choć książka ta jest lekcją, która z pola bitwy...

Wydane w 1932 roku, aktualne dzisiaj. Czapki z głów dla Pana wizjonerstwa, Panie Huxley. To wszystko przecież skądś znamy... Moja przykrość jest więcej niż jednogramowa.

Wydane w 1932 roku, aktualne dzisiaj. Czapki z głów dla Pana wizjonerstwa, Panie Huxley. To wszystko przecież skądś znamy... Moja przykrość jest więcej niż jednogramowa.