Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Denerwują mnie te wszystkie teorie spiskowe, kłótnie, szukanie na siłę winy i winnych tam, gdzie ich nie ma... Dlatego podobała mi się pozycja Joanny Racewicz - rozmowy o osobach, które zginęły 10 kwietnia 2010 roku. Spokojne wspomnienia i rozważania po prostu o ludziach, bez polityki... Coś, czego w tym całym polskim kociołku mi brakowało... Polecam.

Denerwują mnie te wszystkie teorie spiskowe, kłótnie, szukanie na siłę winy i winnych tam, gdzie ich nie ma... Dlatego podobała mi się pozycja Joanny Racewicz - rozmowy o osobach, które zginęły 10 kwietnia 2010 roku. Spokojne wspomnienia i rozważania po prostu o ludziach, bez polityki... Coś, czego w tym całym polskim kociołku mi brakowało... Polecam.

Jedna z tych powieści dzieciństwa, do których zawsze chętnie wracam i nigdy mnie nie znudzi... Szkoda że dzisiejsze dzieci nie dostrzegaja jej uroku...

Jedna z tych powieści dzieciństwa, do których zawsze chętnie wracam i nigdy mnie nie znudzi... Szkoda że dzisiejsze dzieci nie dostrzegaja jej uroku...

Jedna z ponadczasowych baśni, która zawsze podoba się dzieciom. Pan Kleks i jego niezwykła akademia, zaklęty szpak Mateusz i Adaś Niezgódka zabiorą nas w świat magii, przygód i fantazji...

Jedna z ponadczasowych baśni, która zawsze podoba się dzieciom. Pan Kleks i jego niezwykła akademia, zaklęty szpak Mateusz i Adaś Niezgódka zabiorą nas w świat magii, przygód i fantazji...

Dawno, dawno temu w Akademii Pana Kleksa znalazłam czarodziejski świat baśni, spokoju i niesamowitych przygód. Polecam wszystkim dzieciom!!!

Dawno, dawno temu w Akademii Pana Kleksa znalazłam czarodziejski świat baśni, spokoju i niesamowitych przygód. Polecam wszystkim dzieciom!!!

Przerażające wspomnienia, obok których trudno przejść obojętnie. Bohaterka wspomina swoje dzieciństwo, a w zasadzie tylko pasmo koszmarnych przeżyć - molestowanie przez ojca, obojętność matki, poniewieranie przez rodzeństwo. W niektórych momentach miałoby się ochotę zamknąć oczy i ,,pójść dalej", aby nie przeżywać upodlenia i makabry małej ofiary przemocy. Ale nie można zamknąć oczu. Trzeba to przeczytać. I przyjąć do wiadomości, że nawet ,,porządni ludzie na stanowisku" (jak ojciec dziewczynki) mogą być potworami...

Przerażające wspomnienia, obok których trudno przejść obojętnie. Bohaterka wspomina swoje dzieciństwo, a w zasadzie tylko pasmo koszmarnych przeżyć - molestowanie przez ojca, obojętność matki, poniewieranie przez rodzeństwo. W niektórych momentach miałoby się ochotę zamknąć oczy i ,,pójść dalej", aby nie przeżywać upodlenia i makabry małej ofiary przemocy. Ale nie można...

Rewelacyjna! Takie powieści mnie się podobają: lekko zawiłe, nieco skomplikowane, a na koniec wszystko ładnie się zazębia i wyjaśnia.. Obszerna pozycja - to też plus, bo nie lubię, gdy coś dobre szybko się kończy!

Rewelacyjna! Takie powieści mnie się podobają: lekko zawiłe, nieco skomplikowane, a na koniec wszystko ładnie się zazębia i wyjaśnia.. Obszerna pozycja - to też plus, bo nie lubię, gdy coś dobre szybko się kończy!

moje dzieci było chyba słychać w całej okolicy, gdy chichotały, czytając wierszyki pana Pierdziołki :)... musiałam sprawdzić - polecam :)

moje dzieci było chyba słychać w całej okolicy, gdy chichotały, czytając wierszyki pana Pierdziołki :)... musiałam sprawdzić - polecam :)

Dla mnie to chyba najlepsza książka pani Grocholi.

Dla mnie to chyba najlepsza książka pani Grocholi.

Kto nie zna historii Anny Frank? Teraz pora poznać historię kogoś, kto sprawił, że ona stała się sławna - wydał Niemcom...

Kto nie zna historii Anny Frank? Teraz pora poznać historię kogoś, kto sprawił, że ona stała się sławna - wydał Niemcom...

Nie lubię opowiadań, felietonów wydanych w formie powieści... Tego typu twórczość pasuje mi do czasopism, a biorąc książkę do ręki, oczekuje raczej fabuły, pewnego splotu wydarzeń... nie byłam jakoś szczególnie zachwycona.

Nie lubię opowiadań, felietonów wydanych w formie powieści... Tego typu twórczość pasuje mi do czasopism, a biorąc książkę do ręki, oczekuje raczej fabuły, pewnego splotu wydarzeń... nie byłam jakoś szczególnie zachwycona.

Nie mogłam się oderwać. za krótka :)

Nie mogłam się oderwać. za krótka :)

Na początku do szału doprowadzała mnie narracja, prowadzona w czasie teraźniejszym. Jednak gdzieś mam zakodowane, że coś już było i lżej przyswajam wydarzenia opisane w czasie przeszłym. Temat był intrygujący, więc przebrnęłam przez trudny początek, potem ,,popłynęłam" do końca. Podoba mi sie pomysł, sposób rozwiązania, ale nie przekonuje mnie ani główna bohaterka, ani nieszczęsna narracja...

Na początku do szału doprowadzała mnie narracja, prowadzona w czasie teraźniejszym. Jednak gdzieś mam zakodowane, że coś już było i lżej przyswajam wydarzenia opisane w czasie przeszłym. Temat był intrygujący, więc przebrnęłam przez trudny początek, potem ,,popłynęłam" do końca. Podoba mi sie pomysł, sposób rozwiązania, ale nie przekonuje mnie ani główna bohaterka, ani...

Rewelacyjna pozycja dla dzieci i dorosłych! Świetnie przybliżone ważne problemy w jasny, prosty, zrozumiały dla dziecka sposób.

Rewelacyjna pozycja dla dzieci i dorosłych! Świetnie przybliżone ważne problemy w jasny, prosty, zrozumiały dla dziecka sposób.

Najbardziej zachwyciło mnie ,,odkopanie Zakopanego", czyli pokazanie miasta i ludzi bez nadmiernego idealizowania, z lekkim uśmiechem i humorem. Warto sięgnąć, aby na nowo polubić Zakopane!

Najbardziej zachwyciło mnie ,,odkopanie Zakopanego", czyli pokazanie miasta i ludzi bez nadmiernego idealizowania, z lekkim uśmiechem i humorem. Warto sięgnąć, aby na nowo polubić Zakopane!

Jak zwykle - zagmatwana intryga, zapijaczony śledczy, a efekty... świetne - zarówno dla bohaterów, jak i dla czytelnika!

Jak zwykle - zagmatwana intryga, zapijaczony śledczy, a efekty... świetne - zarówno dla bohaterów, jak i dla czytelnika!

Żeby w pełni zrozumieć Mistrza, warto spędzić trochę czasu w Rosji... a wtedy, zdawałoby się, pijacki bełkot okaże się jasny w przekazie... Zresztą... mam słabość do rosyjskich pisarzy...

Żeby w pełni zrozumieć Mistrza, warto spędzić trochę czasu w Rosji... a wtedy, zdawałoby się, pijacki bełkot okaże się jasny w przekazie... Zresztą... mam słabość do rosyjskich pisarzy...