Zaskakująca. To co najbardziej podobało mi się w tej książce to umiejętność autorki w przedstawianiu oraz analizowaniu emocji bohaterów. Polecam

Zaskakująca. To co najbardziej podobało mi się w tej książce to umiejętność autorki w przedstawianiu oraz analizowaniu emocji bohaterów. Polecam

Wciągnęła mnie ta przejmująca opowieść, osadzona w przekonująco oddanych, społeczno-politycznych realiach międzywojnia.
Bardzo kibicowałam wszystkim trzem głównym bohaterkom.
Współczucie, gniew, bezradność, wzruszenie, nadzieja, ból i smutek, pokrzepienie, satysfakcja - to wszystko stało się moim udziałem podczas lektury. A, jeszcze zaskoczenie - nie tylko wtedy gdy nagle objawił się duch ministra Czarnka...

Autorka nie epatuje brutalnością, z ulgą przyjęłam fakt, że akcja powieści rozpoczyna się już po śmierci Ignacego. Niemniej dopóki nie odejdą do przeszłości takie sprawy jak: obojętność wobec przemocy, hipokryzji i obłudy, chęci posiadania i wykorzystania drugiego człowieka - dopóty książka ta będzie aktualna.

Wciągnęła mnie ta przejmująca opowieść, osadzona w przekonująco oddanych, społeczno-politycznych realiach międzywojnia.
Bardzo kibicowałam wszystkim trzem głównym bohaterkom.
Współczucie, gniew, bezradność, wzruszenie, nadzieja, ból i smutek, pokrzepienie, satysfakcja - to wszystko stało się moim udziałem podczas lektury. A, jeszcze zaskoczenie - nie tylko wtedy gdy nagle...

Książka bardzo mi się podobała. Nie potrafię również wskazać konkretnych wad oprócz "za krótkie!". Chciałam by ta historia się nie kończyła, zauroczyłam się bohaterami.

Książka bardzo mi się podobała. Nie potrafię również wskazać konkretnych wad oprócz "za krótkie!". Chciałam by ta historia się nie kończyła, zauroczyłam się bohaterami.

Nie wiem skąd takie wysokie oceny. Uważam, że jest to zwykły romans, na pewno nie książka historyczna. Kupiłam tą książkę sugerując się bardzo dobrymi opiniami, ale to nie moja bajka.

Nie wiem skąd takie wysokie oceny. Uważam, że jest to zwykły romans, na pewno nie książka historyczna. Kupiłam tą książkę sugerując się bardzo dobrymi opiniami, ale to nie moja bajka.

Losy kobiet, sinych kobiet, które w swoich czasach nie miały prawa głosu. Polecam. Autorka nadal mnie nie zawiodła, wciagajaca opowieść szybko się czyta.

Losy kobiet, sinych kobiet, które w swoich czasach nie miały prawa głosu. Polecam. Autorka nadal mnie nie zawiodła, wciagajaca opowieść szybko się czyta.

Niby Polska odzyskała niepodległość ale kobiety nadal były niewolnikami,nie miały żadnych prawd a do tego kobieta nadal była zabawka w męskuch rękach była tylko własniscia męża który robił z nią co chciał i był w prawie no kobieta miała służyć panu a rządy Dmowskiego to jakbym widziała Ziobrę,tylko on miał rację i do czego doprowadził ,jednak Polacy to analfabeci oprócz piłki nożnej nic więcej nie rozumieją nie nic do nich nie dociera chociaż dzień 15 października się udał

Niby Polska odzyskała niepodległość ale kobiety nadal były niewolnikami,nie miały żadnych prawd a do tego kobieta nadal była zabawka w męskuch rękach była tylko własniscia męża który robił z nią co chciał i był w prawie no kobieta miała służyć panu a rządy Dmowskiego to jakbym widziała Ziobrę,tylko on miał rację i do czego doprowadził ,jednak Polacy to analfabeci oprócz...

Jakie to było wciągające!
Tak bardzo kibicowałam tym wszystkim kobietom, że ciężko mi było oderwać się od lektury.
Rozalię, główną bohaterkę, polubiłam od razu. To bardzo wrażliwa ale też silna kobieta, która po "stracie" męża zaczyna nowe życie.
Zuzanna, uznana przez część społeczeństwa, za upadłą, grała na moich najwrażliwszych strunach. To jej postać budziła we mnie bunt przeciwko niesprawiedliwości i podłemu traktowaniu człowieka, przeciwko dwulicowości ówczesnej władzy.
I Ada- szwagierka Rozalii, która przeciwstawiła się zaborczej matce i zamiast małżeństwa wybrała edukację i zdała egzamin na prawo.
Dwudziestolecie międzywojenne to był bardzo trudny okres dla kobiet. Zdominowany przez mężczyzn pragnących władzy i wywyższających się.
Nie chcę się nawet starać zrozumieć tych kobiet, które im wtórowały, albo były obojętne na cierpienie innych.
Natomiast jestem wdzięczna tym, które miały w sobie siłę i walczyły o lepsze dla nas czasy.

Jakie to było wciągające!
Tak bardzo kibicowałam tym wszystkim kobietom, że ciężko mi było oderwać się od lektury.
Rozalię, główną bohaterkę, polubiłam od razu. To bardzo wrażliwa ale też silna kobieta, która po "stracie" męża zaczyna nowe życie.
Zuzanna, uznana przez część społeczeństwa, za upadłą, grała na moich najwrażliwszych strunach. To jej postać budziła we mnie bunt...

Opowieść o sile, odwadze i determinacji, która porusza i inspiruje do działania. Pokochałam Rozalię od pierwszych stron książki i razem nią współodczuwałam każdą emocję i przeżycie. Gorąco polecam.

Opowieść o sile, odwadze i determinacji, która porusza i inspiruje do działania. Pokochałam Rozalię od pierwszych stron książki i razem nią współodczuwałam każdą emocję i przeżycie. Gorąco polecam.

Przepiękna...

Przepiękna...

W porządku, jednak nie porwała mnie tak, jak inne książki Autorki. Ale tematyka bardzo ważna, wzruszyłam się wiele razy i książka na pewno pozostanie na długo w moim sercu

W porządku, jednak nie porwała mnie tak, jak inne książki Autorki. Ale tematyka bardzo ważna, wzruszyłam się wiele razy i książka na pewno pozostanie na długo w moim sercu