Pisarka i dziennikarka prasowa, radiowa i telewizyjna. Po napisaniu kilku książek z dziedziny literatury faktu, dotyczących aktualnej sytuacji politycznej w jej kraju, w 2004 roku opublikowała pierwszą powieść, thriller historyczny Bractwo świętego całunu. Książka z miejsca stała się bestsellerem, osiągając bezprecedensowy sukces i utrzymując się przez kilka miesięcy na pierwszych miejscach list sprzedaży zarówno w kraju, jak i zagranicą. Krytycy okrzyknęli Navarro „hiszpańskim Danem Brownem”. Kolejne książki Navarro, Gliniana Biblia i Krew niewinnych umocniły jej pozycję. Te trzy powieści sprzedały się na całym świecie w liczbie ponad 2,5 miliona egzemplarzy i doczekały się publikacji w 30 krajach, w tym w Niemczech, Portugalii, Rosji, Korei, Japonii, Chinach, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, a także w Polsce. Powstałe nieco później: Powiedz mi, kim jestem oraz W przyszłym roku w Jerozolimie w mistrzowski sposób odnosiły się do dwudziestowiecznej historii, stanowiąc jednocześnie punkt zwrotny w karierze Navarro.
Jest jedną z najpopularniejszych współczesnych pisarek hiszpańskich. Jej książka pt. Bractwo świętego całunu wkrótce zostanie zekranizowana. Prawa do adaptacji filmowej kupiła hiszpańska wytwórnia Filmax International. Wśród autorów, którzy wywarli na jej pisarstwo wpływ, Navarro wymienia Dorris Lessing, Virginię Woolf, Lwa Tołstoja, Fiodora Dostojewskiego, Puszkina, Miguela Cervantesa, Lopego de Vegę oraz Calderona de la Barca.http://julianavarro.es/
Książka, która zawładnęła mną całkowicie i nie tylko dlatego, że miejscem znacznej części akcji jest moja ukochana Jerozolima. Ciekawa powieść historyczno - obyczajowa, która związała na zawsze losy palestyńskiej rodziny arabskiej i ich żydowskich sąsiadów. Pięknie opisane relacje, więzi i emocje oraz narastający konflikt. Ale bez uprzedzeń i oceny. Historie bolesne i warte poznania. Naprawdę piękna i poruszająca powieść. Zachęcam do lektury.
Książka zapowiadała się bardzo dobrze ale im dalej, tym bardziej nieprawdopodobna i naciągania stawała się fabuła. Denerwujący i płascy bohaterowie, których motywy postępowania są bezsensowne (w czym przoduje Ana Jimenez).
Zakończenie mocno rozczarowujące, miałam wrażenie, że autorka sama się znudziła swoją historią i chciała jak najszybciej zakończyć pisanie.
Szkoda bo pomysł był ciekawy.