W imię miłości

„W imię miłości” to drugi tom serii Jabłoniowej wznowionej nakładem Wydawnictwa Mazowieckiego.
Powiem szczerze, że trochę zaskoczyła mnie fabuła, bo spodziewałam się ewidentnego ciągu dalszego poprzedniej części, a okazało się, że jest inaczej…

„W imię miłości” podobała mi się bardziej niż pierwszy tom.
Co to były za emocje i wzruszenia!
No, po prostu łza za łzą i już!
Nie obyło się bez kolejnego porównania, bo początek historii szalenie przypomniał mi nie tylko „Anię z Zielonego Wzgórza”, ale i historię „Heidi”.
Takie wspomnienia i porównania, zdecydowanie należą do bardzo przyjemnych, zwłaszcza gdy za oknem jesienny nastrój przeplata się z nostalgią.

„W imię miłości” to historia, która mono chwyciła mnie za serce, popłakałam się miejscami jak bóbr.
Ahhh….cóż to była za opowieść!

To powieść o wybaczeniu, zrozumieniu, walce o życie, o samotności i miłości.
Niestety czasem w życiu musi dojść do tragedii byśmy otworzyli oczy na wiele spraw. Los daje nam zawsze potem drugą szansę. Nie zawsze potrafimy z niej korzystać.
Czy zatem bohaterowie książki z niej skorzystali w odpowiedni sposób?

„W imię miłości” to piękna i niezwykle wzruszająca książka. Naszpikowana ciepłem, ale wielkim dramatem. A przy tym nie zabrakło czarnego charakteru i przystojnego mężczyzny.

Muszę przyznać, że w sieci często spotkałam się z różnymi opiniami na temat powieści pani Kasi – że na przykład są one zbyt naiwne, infantylne, przelukrowane, czy nazbyt ckliwe.
Może i chwilkami tak jest.
Ale wiecie co?
Mnie osobiście to jakoś wcale nie przeszkadza i naprawdę z niecierpliwością czekam na każdą kolejną historię opowiedzianą przez panią Kasię.

Ps. Nie zrażajcie się podczas czytania faktem, że „W imię miłości” niczym nie jest związana z pierwszą częścią czyli z „Wiśniowym Dworkiem”.
Faktycznie, to jakby dwie odrębne fabuły.
Zdradzę Wam jednak (chociaż pewnie mi nie wolno), że wszystko się wyjaśni w kolejnym tomie.

Za egzemplarz do recenzji serdecznie dziękuję Wydawnictwu Mazowieckiemu.
https://przeczytajka.blogspot.com/2019/10/w-imie-miosci-katarzyna-michalak.html

„W imię miłości” to drugi tom serii Jabłoniowej wznowionej nakładem Wydawnictwa Mazowieckiego.
Powiem szczerze, że trochę zaskoczyła mnie fabuła, bo spodziewałam się ewidentnego ciągu dalszego poprzedniej części, a okazało się, że jest inaczej…

„W imię miłości” podobała mi się bardziej niż pierwszy tom.
Co to były za emocje i wzruszenia!
No, po prostu łza...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

ANIA KRASKA MA DZIESIĘĆ LAT, RUDE WŁOSY I ZIELONE OCZY.
Na jej twarzy powinny gościć uśmiech i beztroska, jednak spojrzenie zielonych oczu jest pełne bólu i smutku. Ania właśnie straciła wszystko, oprócz nadziei. To ona daje dziewczynce siłę, by walczyć o to, co dla niej najcenniejsze.

EDWARD JABŁONOWSKI TO MĘŻCZYZNA, KTÓRY MA WSZYSTKO. WSZYSTKO, OPRÓCZ MIŁOŚCI.
Dziesięcioletnią dziewczynkę i zgorzkniałego właściciela Jabłoniowego Wzgórza połączy los i tajemnica z przeszłości, o której on chciałby zapomnieć. Już zapomniał. Jednak tajemnice mają to do siebie, że bardzo lubią powracać po latach.

GDZIEŚ NA KOŃCU ŚWIATA, A NA PEWNO NA KOŃCU DROGI, STOI STARY DWÓR.
To tutaj mogą spełnić się marzenia małej, dzielnej dziewczynki i je surowego, nieprzystępnego dziadka. Czy urocza Ania zdoła skruszyć skute lodem serce pana na Jabłoniowym Wzgórzu? Czy razem zawalczą o to, co najcenniejsze: ludzkie życie?

"Czy liczyło się coś więcej niż szczęście dziecka?"

"W imię miłości" to drugi tom Trylogii Jabłoniowej, ale nie jest fabularnie powiązany z częścią pierwszą. Na początku powiem, że okładka jest niesamowita! Wprost nie mogę się na nią napatrzeć.W rzeczywistości wygląda jeszcze lepiej niż na zdjęciu.

Trzeba przyznać, iż bohaterowie stanowią mocny punkt powieści. Zostali realnie nakreśleni, z wadami i zaletami, popełniający błędy, ale i z wolą chęci ich naprawy. 10-letnia Anka Kraska, drobniutka zabiedzona wręcz dziewczynka sprawia, że serce się ściska czytelnikowi na jej los. Z miejsca można ją pokochać i kibicować w walce o rodzinę i dom. Wyobrażacie sobie coś takiego, żeby dziecko musiało mierzyć się z problemami dorosłych, zamiast żyć beztrosko? Zgoła inaczej sytuacja przedstawia się w przypadku męskich postaci - dziadka Edwarda i tajemniczego Neda. To postaci skomplikowane, wzbudzające w czytelniku mieszane uczucia. Bohaterów jest więcej. Jedni źli, drudzy przeciwnie. Podobały mi się przemiany, jakie w nich zachodziły. Ale w kim i jaka zaszła metamorfoza... tego oczywiście Wam nie zdradzę.

"Mama zawsze mi powtarzała, że ludzie są dobrzy, świat piękny, a życie ciekawe. Pan nie wygląda na wilka, ja nie jestem Czerwonym Kapturkiem, czego wiec tu się bać?"

Autorka podejmuje się wielu ważnych tematów i problemów - od choroby, strachu, nieodpowiedzialności, poczucia samotności, poprzez zazdrość, szyderstwo i nienawiść, po sens i wymiar miłości. Dzieje się naprawdę sporo, wiec czasu na nudę absolutnie nie ma.

"Tak trudno opiekować się kimś, nawet najukochańszym na świecie, gdy samemu potrzebuje się opieki i przytulenia..."

Fabuła obfituje w wiele zbiegów okoliczności czy pozornych przypadków, jak to w prozie Katarzyny Michalak. Jednakże zostało to wszystko odpowiednio ze sobą skomponowane i w rezultacie tworzy spójną całość.

To tytuł dający nadzieję na to, iż zawsze warto próbować szukać swojego miejsca na ziemi. Ta historia pokazuje, że nie należy się poddawać, mimo niepowodzeń i rzucanych kłód pod nogi. A już szczególnie wtedy, gdy od nas samych zależy tak wiele. Lektura dopinguje do działania i rozglądania się wokół. Może ktoś taki jak Ania Kraska potrzebuje pomocy? Nie przymykajmy oczu na niesprawiedliwość.

"W imię miłości" to niezwykle wzruszająca i chwytająca za serce opowieść o walce o rodzinę i dom. To również książka pokazująca, że każdy ma prawo do popełniania błędów, ale także do próby ich naprawy. To też lekcja nauki dawania drugiej szansy. Czy zastanawialiście się co byście zrobili w imię miłości?

ANIA KRASKA MA DZIESIĘĆ LAT, RUDE WŁOSY I ZIELONE OCZY.
Na jej twarzy powinny gościć uśmiech i beztroska, jednak spojrzenie zielonych oczu jest pełne bólu i smutku. Ania właśnie straciła wszystko, oprócz nadziei. To ona daje dziewczynce siłę, by walczyć o to, co dla niej najcenniejsze.

EDWARD JABŁONOWSKI TO MĘŻCZYZNA, KTÓRY MA WSZYSTKO. WSZYSTKO, OPRÓCZ MIŁOŚCI. więcej mniej Pokaż mimo to

"Jeśli kochasz prawdziwie, potrafisz oddać wszystko i wszystko poświęcić.
W imię miłości. "
_
Wyobraźcie sobie miejsce, w którym stoi stary dwór. Jabłonowe Wzgórze bo tak właśnie owy dwór się nazywa należy do Edwarda Jabłonowskiego. Starszy mężczyzna surowy i nieprzystepny ma swoje tajemnice jedna z nich przybywa do niego pociągiem. Dziesięciolecia Ania Kraska straciła w życiu wiele ale w jej sercu nadal jest nadzieja, która daje jej siłę do walki o to co w życiu jest najważniejsze. Czy tej małej dziewczynce uda się roztopić serce właściciela dworu ? Czy Jabłoniowe Wzgórze okaże się miejscem, w którym Ania rozkwitnie i będzie mogła być dzieckiem? Czy razem uratują ludzkie życie?
_
Powieści obyczajowych jest wiele to co na ich tle wyróżnia "W imię miłości" są uczucia, które autorka przekazuje nam za pośrednictwem stron. Mówi się, że życie pisze różne historię ale ta którą stworzyła Katarzyna Michalak należy do takich, które zostają z czytelnikiem na dłużej.

"Jeśli kochasz prawdziwie, potrafisz oddać wszystko i wszystko poświęcić.
W imię miłości. "
_
Wyobraźcie sobie miejsce, w którym stoi stary dwór. Jabłonowe Wzgórze bo tak właśnie owy dwór się nazywa należy do Edwarda Jabłonowskiego. Starszy mężczyzna surowy i nieprzystepny ma swoje tajemnice jedna z nich przybywa do niego pociągiem. Dziesięciolecia Ania Kr...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka wciąga od pierwszych stron. Co ja mówię? Od pierwszych zdań.
Autorka dobrała słowa tak obrazowo, pobudzając każdy zakamarek wyobraźni, że gdy już musiałam robić sobie przerwy-co czyniłam oczywiście z niechęcią (...) to odnosiłam wrażenie jakbym robiła sobie przerwy w oglądaniu oscarowego filmu.
Fabuła książki toczy się w miejscowości o jakże unikalnej nazwie: Koniecdroga na Jabłoniowym Wzgórzu.
Już po przeczytaniu kilku stron domyślałam się że nazwa ta ma głębsze znaczenie i nie myliłam się, gdyż to właśnie w owym miejscu szczęśliwie, po wszystkich przejściach, osiedli bohaterowie "W imię miłości".
Książka opowiada o losach młodej matki i jej ukochanej 10letniej córeczki Ani, która z uwagi na śmiertelną chorobę matki musiała bardzo szybko dorosnąć i podejmować decyzje (...) nieadekwatne do wieku, które jednak doprowadziły do szczęśliwego zakończenia po wcześniej przeżytych szczęśliwych i pełnych miłości i dobroci chwilach zmąconych niestety niejednokrotnie przez "czarny charakter" o imieniu Marlena.
Właściciel Jabłoniowego Wzgórza gdzie toczy się akcja książki - Edward oraz Ned Starski -stajenny z kryminalną przeszłością, dzięki Ani, w której zakochują się bez pamięci, dostają od losu drugą szansę. A jaka to szansa musicie przekonać się sami na łamach powieści, którą ja sama wspominać będę niejednokrotnie.

Książka wciąga od pierwszych stron. Co ja mówię? Od pierwszych zdań.
Autorka dobrała słowa tak obrazowo, pobudzając każdy zakamarek wyobraźni, że gdy już musiałam robić sobie przerwy-co czyniłam oczywiście z niechęcią (...) to odnosiłam wrażenie jakbym robiła sobie przerwy w oglądaniu oscarowego filmu.
Fabuła książki toczy się w miejscowości o jakże unikalnej nazwie: K...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wspaniała książka obyczajowa. Wyciskacz łez. Akcje pełne niespodzianek i do końca trzymająca w napięciu.

Wspaniała książka obyczajowa. Wyciskacz łez. Akcje pełne niespodzianek i do końca trzymająca w napięciu.

Pokaż mimo to

Cóż to za historia? Ile jest w stanie znieść jedna rodzina, jeden człowiek? Ile jadu i zła może kryć ludzkie serce, ale także ile ufności, miłości i wiary może kryć serce kogoś innego? Choćby nie wiem jak wiele zła nas spotykało to czysta miłość jest naszą siłą i naszą bronią..

Cóż to za historia? Ile jest w stanie znieść jedna rodzina, jeden człowiek? Ile jadu i zła może kryć ludzkie serce, ale także ile ufności, miłości i wiary może kryć serce kogoś innego? Choćby nie wiem jak wiele zła nas spotykało to czysta miłość jest naszą siłą i naszą bronią..

Pokaż mimo to

Popłakałam się jak małe dziecko, historia mocno chwyta za serce. Aczkolwiek, dość wkurzająca była narracja, te przewidywania.
Ania silna osóbka, bardzo odważna, która w imię miłości do swojej mamy zrobi wszystko, by tylko z nią być, by nie pozwolić jej odejść, która swą miłością, swym zaparciem zmusza ją do życia, zmusza wszystkich dookoła by walczyli o jej mamę, i przede wszystkim o nią, dzielna mała Ania, która widzi tylko dobro, swym dobrem obdarza dziadka, który ma pozór ma serce z kamienia, ale tylko na pozór. W imię miłości to pokazanie, że warto walczyć, walczyć o swych najbliższych!

Popłakałam się jak małe dziecko, historia mocno chwyta za serce. Aczkolwiek, dość wkurzająca była narracja, te przewidywania.
Ania silna osóbka, bardzo odważna, która w imię miłości do swojej mamy zrobi wszystko, by tylko z nią być, by nie pozwolić jej odejść, która swą miłością, swym zaparciem zmusza ją do życia, zmusza wszystkich dookoła by walczyli o jej mamę, i przede ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wierzcie mi lub nie ja naprawdę staram się dawać Katarzynie Michalak duże fory, jeśli chodzi o jej twórczość. Nie podnoszę wcale tak wysoko poprzeczki, a jednak jest ona wciąż nie osiągalna dla jednej z bestsellerowych autorek… Chociaż „W imię miłości” wcale nie było takie najgorsze jak się spodziewałam.
Wszyscy kojarzymy rudowłosą bohaterkę powieści Lucy Maud Montgomery. Właśnie na tej postaci Katarzyna Michalak postanowiła stworzyć swoją bohaterkę. Ania Kraska jest dziesięcioletnią dziewczynką, która przybywa do Koniecdrogi, gdzie mieszka jej dziadek, którego nigdy w życiu nie widziała. Który siedem lat wcześniej wyrzucił ją i matkę z domu nie chcąc im pomóc. Ania nie ma wyjścia. Musi znaleźć sposób, żeby dziadek się nią zaopiekował. Jej mama – Małgorzata – ma raka mózgu. Żaden lekarz w Polsce nie chce się podjąć jego usunięcia, więc kobieta jest skazana na bolesną i powolną śmierć, a jej córka na dom dziecka. Ania nie chce do tego dopuścić, więc jedzie do dziadka Edwarda. Po drodze spotyka tajemniczego mężczyznę, który przedstawia się, jako Ned i towarzyszy jej do domu krewnego.
To jest ten raz, kiedy infantylność książki da się usprawiedliwić. Autorka bardzo dużą część historii opowiada z perspektywy Ani, więc można na to przymknąć oko. Dziewczynki nie da się nie lubić. Jest rezolutna, a przez chorobę matki musiała przejść ekspresowo pewien etap dojrzewania. Jednak dalej uważa, że świat i ludzie są dobrzy. Ciężko jej zaakceptować, że może być inaczej, a pierwsze rozczarowanie przyjmuje z ogromnym bólem. Jednak nie ukrywajmy, że dziesięcioletnia dziewczynka nie korespondowałaby ze światowej sławy lekarzami. Nie dałaby rady językowo i chociaż autorka piszę, że Ani ktoś dorosły pomagał to ja się pytam, dlaczego wtedy nikt dorosły nie zawiadomił o całej sprawie opieki społecznej? W dzisiejszych czasach, gdzie dziecko jest świętością szkoła od razu zainteresowałaby się, że jednak jest coś nie tak, bo matka wcale nie pojawia się w szkole na zebraniach. A jednak okazało się, że nauczycielka potrafiła konspirować z dziesięciolatką. No litości!
Pozostali bohaterowie to albo Ci źli do szpiku kości jak Eliza i Marlen albo tacy jak Edward Jabłoński, który przechodzi metamorfozę lub też Ned Starski, który jak się można spodziewać ma za sobą mroczną przeszłości i jest przedstawiany, jako ten dobry, który popełnił jeden błąd. Tu mogę się zgodzić, że akurat Ned jest dobrym człowiek, który po prostu wykonał dobry uczynek, ale został za niego skazany. Jest to zupełnie różne zachowanie od tego, które prezentował Daniel z „Wiśniowego Dworku”.
Ta książka była niezła. Nigdy nie sądziłam, że to napiszę o twórczości pani Michalak, ale tak było. Było trochę infantylnie i ponownie napchane wszystkiego po same uszy, ale było też znośnie. Czytałam, bo chciałam poznać zakończenie tej historii. Ta opowieść miała szansę na to, aby poruszyć i roztopić nie jedno serce czytelników. Miała szanse na wzruszenie, ale jak poprzednia jest napisana na szybko, na kolanie, a to nie przysłużyło się zdecydowanie tej książce. Dalej uważam, że można by było to bardziej dopracować i byłoby lepiej. Nie można mieć jednak wszystkiego.
Nie dam oceny dużo wyższej niż ostatnio, ale trochę dam, bo czytało się zdecydowanie lepiej i mniej wywracałam oczami w tramwaju. Nie spodziewam się, że „Dla Ciebie wszystko” będzie jeszcze lepsze. Ja nawet spodziewam się, że to był szczyt możliwości autorki i ostatni tom trylogii będzie słabszy niż ten. Czas pokaże…

Wierzcie mi lub nie ja naprawdę staram się dawać Katarzynie Michalak duże fory, jeśli chodzi o jej twórczość. Nie podnoszę wcale tak wysoko poprzeczki, a jednak jest ona wciąż nie osiągalna dla jednej z bestsellerowych autorek… Chociaż „W imię miłości” wcale nie było takie najgorsze jak się spodziewałam.
Wszyscy kojarzymy rudowłosą bohaterkę powieści Lucy Maud Montgomery. W...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ania to mała zagubiona dziewczynka, która wyrusza sama w świat. Próbuje znaleźć pomoc dla swojej ciężko chorej mamy, którą nie ma siły już sama się zajmować. Dziecko ma nadzieję, że dziadek to jedyna szansa na powrót do zdrowia Małgorzaty. Ani udaje się dotrzeć do dziadka, mimo, że podróż pociągiem samotnego, tak małego dziecka wcale nie jest bezpieczna. Ania wysiada na stacji i idzie sama przez las do domu dziadka. Po drodze spotyka nieznajomego mężczyznę, który pomaga dotrzeć małej do celu. Dziewczynka nawet nie zdaje sobie sprawy jak wielką rolę w jej życiu w przyszłości odegra ten właśnie mężczyzna.

Po pierwsze chociaż to trylogia po przeczytaniu drugiej części nie widzę żadnego powiązania z pierwszą.To dwa różne opowiadania.
Po drugie historia zbyt naciągana no i ten zbyt cukierkowy styl.

Ania to mała zagubiona dziewczynka, która wyrusza sama w świat. Próbuje znaleźć pomoc dla swojej ciężko chorej mamy, którą nie ma siły już sama się zajmować. Dziecko ma nadzieję, że dziadek to jedyna szansa na powrót do zdrowia Małgorzaty. Ani udaje się dotrzeć do dziadka, mimo, że podróż pociągiem samotnego, tak małego dziecka wcale nie jest bezpieczna. Ania wysiada na stacji ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra książka praktycznie napisana przez życie. Mega sie to czyta

Bardzo dobra książka praktycznie napisana przez życie. Mega sie to czyta

Pokaż mimo to