Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeszcze na początku miałam nadzieję na coś oryginalnego, ale potem okazało się, że to książka taka oniryczna, jakieś sny, wizje, metafory, poetyczne akapity. No nuda straszna. O co chodzi? Czemu to niby takie fantastyczne? Zero treści.

Jeszcze na początku miałam nadzieję na coś oryginalnego, ale potem okazało się, że to książka taka oniryczna, jakieś sny, wizje, metafory, poetyczne akapity. No nuda straszna. O co chodzi? Czemu to niby takie fantastyczne? Zero treści.

Zbyt mroczna, nie łączy się w żaden sposób z moją rzeczywistością. Tragiczne, jak może człowieka wchłonąć takie prymitywne i ciężkie, chore i ciemne towarzystwo. Dziwne, że jeszcze jakaś laska chciała z nim być. Człowiek stracił "duszę" i już jej nie odzyska. Ciężko to czytać. No i trochę nudne, ciągle kasa, porachunki, dragi i przestępstwa. Nie zrozumiałam, dlaczego gość w ogóle w to wszedł.

Zbyt mroczna, nie łączy się w żaden sposób z moją rzeczywistością. Tragiczne, jak może człowieka wchłonąć takie prymitywne i ciężkie, chore i ciemne towarzystwo. Dziwne, że jeszcze jakaś laska chciała z nim być. Człowiek stracił "duszę" i już jej nie odzyska. Ciężko to czytać. No i trochę nudne, ciągle kasa, porachunki, dragi i przestępstwa. Nie zrozumiałam, dlaczego gość...

Wielkie rozczarowanie. Miałam zamiar poznać fascynującą kobietę, tymczasem dostałam jakieś chaotyczne notatki o wszystkim i o niczym. Żaden obraz Fini nie wyłania się z tej książki, która plącze czasy, opisuje obrazy, które nie są załączone oraz dziesiątki postaci, które są luźno powiązane z bohaterką. Jak można tak źle pisać książki!! Przyznam, że przeczytałam tylko 30%, bo mnie po prostu odrzuca jak pomyślę o męce czytania, a właściwie prześlizgiwania się po stronach w poszukiwaniu jakiegoś "mięsa".

Wielkie rozczarowanie. Miałam zamiar poznać fascynującą kobietę, tymczasem dostałam jakieś chaotyczne notatki o wszystkim i o niczym. Żaden obraz Fini nie wyłania się z tej książki, która plącze czasy, opisuje obrazy, które nie są załączone oraz dziesiątki postaci, które są luźno powiązane z bohaterką. Jak można tak źle pisać książki!! Przyznam, że przeczytałam tylko 30%,...

Fajnie i ciekawie napisana, aczkolwiek gubiłam się w tych parach nazistek z nazistami, ponieważ autor przeskakuje często od jednych do drugich. Książka ułożona jest czasowo, a nie według bohaterów. To mi, szczerze mówiąc, psuło lekturę, bo nie kojarzyłam kto z kim jest partnerem. Dlatego też nie lubię np. kryminałów, gdzie jest za dużo postaci. No ale jak ktoś zdolniejszy w zapamiętywaniu to polecam.

Fajnie i ciekawie napisana, aczkolwiek gubiłam się w tych parach nazistek z nazistami, ponieważ autor przeskakuje często od jednych do drugich. Książka ułożona jest czasowo, a nie według bohaterów. To mi, szczerze mówiąc, psuło lekturę, bo nie kojarzyłam kto z kim jest partnerem. Dlatego też nie lubię np. kryminałów, gdzie jest za dużo postaci. No ale jak ktoś zdolniejszy w...

Pierwsza część książki zdecydowanie lepsza. Autorce udało się przekazać fascynującą osobowość Kota. W późniejszych rozdziałach jest za dużo abstrakcyjnych cytatów, większość z nich mnie nie interesowała. Zwłaszcza jakieś konteksty polityczne. Książkę jednakże warto przeczytać. Jednak wolałabym, aby była pisana z bardziej osobistego punktu widzenia (Kota). Fantastyczna postać, pełna życia, bez pretensji. Ale czuję niedosyt. Chciałabym o nim obejrzeć serial na Netflixie. Ciekawe, kto by zagrał Gombrowicza, mojego idola.

Pierwsza część książki zdecydowanie lepsza. Autorce udało się przekazać fascynującą osobowość Kota. W późniejszych rozdziałach jest za dużo abstrakcyjnych cytatów, większość z nich mnie nie interesowała. Zwłaszcza jakieś konteksty polityczne. Książkę jednakże warto przeczytać. Jednak wolałabym, aby była pisana z bardziej osobistego punktu widzenia (Kota). Fantastyczna...

Trochę nudnawa, ale generalnie warta przeczytania. Jednak po jej przeczytaniu czułam jakiś niedosyt, jak gdyby osobowość Kowalskiej pozostawała dla mnie wciąż nieuchwytna. Wydawała mi się jednak dość przeciętną kobietą, nieciekawą autorką. Nie zachwyciłam się nią. Maria Dąbrowska okazuje się, że niezła zołza z niej. Czemu w ogóle Kowalska się w niej zakochała? Tajemnica. Za mało o córce, która przecież musiała być w życiu Kowalskiej bardzo ważna.

Trochę nudnawa, ale generalnie warta przeczytania. Jednak po jej przeczytaniu czułam jakiś niedosyt, jak gdyby osobowość Kowalskiej pozostawała dla mnie wciąż nieuchwytna. Wydawała mi się jednak dość przeciętną kobietą, nieciekawą autorką. Nie zachwyciłam się nią. Maria Dąbrowska okazuje się, że niezła zołza z niej. Czemu w ogóle Kowalska się w niej zakochała? Tajemnica. Za...

Rozczarowanie. Myślałam, że będzie to książka trochę dla laika, tzn że będą tam ogólniejsze tematy, takie jak stosunek Marii Janion do świata, filozofii,religii itp, czy też bardziej podstawowa analiza jej stosunku do literatury i pisarzy. Tymczasem jest to książka z wieloma szczegółowymi informacjami, które mnie w ogóle nie interesują. Tylko dla specjalistów polonistów.

Rozczarowanie. Myślałam, że będzie to książka trochę dla laika, tzn że będą tam ogólniejsze tematy, takie jak stosunek Marii Janion do świata, filozofii,religii itp, czy też bardziej podstawowa analiza jej stosunku do literatury i pisarzy. Tymczasem jest to książka z wieloma szczegółowymi informacjami, które mnie w ogóle nie interesują. Tylko dla specjalistów polonistów.

Może być,ale ciężko się czyta, niektórych zdań w ogóle nie rozumiem, czy to złe tłumaczenie? W sumie niczego ciekawego się nie dowiedziałam oprócz tego, że praca fizyczna jest męcząca i nie daje satysfakcji, ale to już wiedziałam. Nie wiem, skąd te pochwały tej książki.

Może być,ale ciężko się czyta, niektórych zdań w ogóle nie rozumiem, czy to złe tłumaczenie? W sumie niczego ciekawego się nie dowiedziałam oprócz tego, że praca fizyczna jest męcząca i nie daje satysfakcji, ale to już wiedziałam. Nie wiem, skąd te pochwały tej książki.

Jest to książka bez treści. Niby coś się dzieje, ale tak niemrawo. Postaci nieprzekonujące, no może stary pisarz coś niecoś przekonuje, ale dziewczyna? Przeczytałam tylko do połowy, ale umierałam z nudów., choć początek był zachęcający.

Jest to książka bez treści. Niby coś się dzieje, ale tak niemrawo. Postaci nieprzekonujące, no może stary pisarz coś niecoś przekonuje, ale dziewczyna? Przeczytałam tylko do połowy, ale umierałam z nudów., choć początek był zachęcający.

Bardzo dobrze napisana książka, wciągająca i ciekawa. Autorka na pewno nie odsłoniła się do końca, jest to zrozumiałe. Jednak trochę mi brakuje opisów przeżyć seksualnych i narkotycznych, których miała w swoim czasie ponoć bardzo wiele. Mało też stosunkowo napisała o swoim problemie z jedzeniem, który mógł wszak mieć wpływ na późniejsze kłopoty z zajściem w ciążę, podobnie jak narkotyki. Zdziwiłam się, że można mówić "dostałam okresu", tak jakby jakiejś choroby. Nigdy tak nie mówię, ale sprawdziłam w słowniku i ponoć to poprawnie, jeśli okres traktuje się jak katar czy grypę. Jednak książka jako całość jest bardzo dobra, ale nie do końca mnie przekonała.

Bardzo dobrze napisana książka, wciągająca i ciekawa. Autorka na pewno nie odsłoniła się do końca, jest to zrozumiałe. Jednak trochę mi brakuje opisów przeżyć seksualnych i narkotycznych, których miała w swoim czasie ponoć bardzo wiele. Mało też stosunkowo napisała o swoim problemie z jedzeniem, który mógł wszak mieć wpływ na późniejsze kłopoty z zajściem w ciążę,...

Dotarłam do połowy książki i się poddaję. Lubię malarstwo Georgii i myślałam, że czegoś ciekawego się dowiem. Tymczasem powieść się ciągnie, Georgia nie ma żadnego charakteru, nuda w sumie, ta książka jakby ze snu, zasnuta mgłą, mało konkretna. Chyba wolałabym przeczytać biografię niż powieść.

Dotarłam do połowy książki i się poddaję. Lubię malarstwo Georgii i myślałam, że czegoś ciekawego się dowiem. Tymczasem powieść się ciągnie, Georgia nie ma żadnego charakteru, nuda w sumie, ta książka jakby ze snu, zasnuta mgłą, mało konkretna. Chyba wolałabym przeczytać biografię niż powieść.