Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jako kryminał faktycznie nie wypada to dobrze, jednak historia rodziny, kłębiące się zło, niemiecka historia i Wałbrzych wszystko to wciąga. I do tego magiczny realizm, z którym dawno się nie zetknęłam w polskiej literaturze.

Jako kryminał faktycznie nie wypada to dobrze, jednak historia rodziny, kłębiące się zło, niemiecka historia i Wałbrzych wszystko to wciąga. I do tego magiczny realizm, z którym dawno się nie zetknęłam w polskiej literaturze.

Styl Króla chyba się czuje albo i nie. No i ja niestety nie... Bardzo męcząca i przewidywalna, żal mi było kotka ze zginął ale kto uważnie czytał, wiedział, że taki to jego los od jakoś 20 strony pierwszego rozdziału

Styl Króla chyba się czuje albo i nie. No i ja niestety nie... Bardzo męcząca i przewidywalna, żal mi było kotka ze zginął ale kto uważnie czytał, wiedział, że taki to jego los od jakoś 20 strony pierwszego rozdziału

Myślałam, że to będzie coś ciekawszego. Główny bohater to taki obozowy Robin Hood. Opisy dnia często banalne - poszedł, przyszedł, zamienił, schował, porozmawiał.

Myślałam, że to będzie coś ciekawszego. Główny bohater to taki obozowy Robin Hood. Opisy dnia często banalne - poszedł, przyszedł, zamienił, schował, porozmawiał.

Dobra,interesująca. Skorpion zabijał na terenie,na którym żyję-dlatego łatwiej mi było wyobrazić sobie wszystkie morderstwa.Polecam

Dobra,interesująca. Skorpion zabijał na terenie,na którym żyję-dlatego łatwiej mi było wyobrazić sobie wszystkie morderstwa.Polecam

Przepraszam P.Wyspiański,ale najgorszy dramat jaki czytałam

Przepraszam P.Wyspiański,ale najgorszy dramat jaki czytałam

Po kilku godzinach dobrego czytania,powrót do rzeczywistości jest naprawdę trudny...a rzeczywistość w zestawieniu z tą książką śmiertelnie nudna ;)

Po kilku godzinach dobrego czytania,powrót do rzeczywistości jest naprawdę trudny...a rzeczywistość w zestawieniu z tą książką śmiertelnie nudna ;)

Moim zdaniem najlepsza z serii o Harrym Potterze

Moim zdaniem najlepsza z serii o Harrym Potterze

"Była nawet wshisky,piwo,no i wino dla takich matołów jak ja - cygara i wszystkie grzechy ludzkości"

W.w. trunki przewijają się przez strony praktycznie każdego opowiadania.No i inne grzechy ludzkości-tego też jest tu trochę:pojawia się nekrofilia,pedofilia,a nawet morderstwo. Wszystko opisane językiem Bukowskiego-wulgarnym,dosadnym, a i jakże precyzyjnym. Skończyłam czytać akurat w urodziny autora :D

"Była nawet wshisky,piwo,no i wino dla takich matołów jak ja - cygara i wszystkie grzechy ludzkości"

W.w. trunki przewijają się przez strony praktycznie każdego opowiadania.No i inne grzechy ludzkości-tego też jest tu trochę:pojawia się nekrofilia,pedofilia,a nawet morderstwo. Wszystko opisane językiem Bukowskiego-wulgarnym,dosadnym, a i jakże precyzyjnym. Skończyłam...

Album jest swoistą pamiątką,podziękowaniem i uwiecznieniem kariery Michaela Jacksona.

Album jest swoistą pamiątką,podziękowaniem i uwiecznieniem kariery Michaela Jacksona.

Gdybym z powrotem miała to 12 lat,może i uwierzyłabym,że informacje,którymi raczy czytelnika Pan Kevin Fox są prawdziwe. Autor uwielbia wtrącać subiektywne komentarze,przedstawia też niekończącą się listę operacji plastycznych,które miał przejść Michael bazując przy tym na opiniach zaczerpniętych prawdopodobnie z amerykańskich tabloidów. ,,Przygarbiony,powłóczający nogami i trzęsący się,był już tylko cieniem dawnego Króla Popu"-czytamy o ,,Jacko" w rozdziale pt.: ,,Monstrum"

Gdybym z powrotem miała to 12 lat,może i uwierzyłabym,że informacje,którymi raczy czytelnika Pan Kevin Fox są prawdziwe. Autor uwielbia wtrącać subiektywne komentarze,przedstawia też niekończącą się listę operacji plastycznych,które miał przejść Michael bazując przy tym na opiniach zaczerpniętych prawdopodobnie z amerykańskich tabloidów. ,,Przygarbiony,powłóczający nogami i...

Muszę przyznać,że podczas czytania nachodziły mnie pretensje do autora,czemu obarczał naszego bohatera coraz to nowymi nieszczęściami? Nie wiem,czy to zaleta,czy też odwrotnie,ale prawie w każdym przypadku przywiązuję się do bohatera książki,tu ta cecha zdecydowanie oddziaływała na niekorzyść. Jeżeli,jak przyznał sam Kafka,to jego "jaśniejsza" książka,przebrnięcie przez całą trylogię,nie bez powodu nazwaną-trylogią samotności będzie wyzwaniem.

Muszę przyznać,że podczas czytania nachodziły mnie pretensje do autora,czemu obarczał naszego bohatera coraz to nowymi nieszczęściami? Nie wiem,czy to zaleta,czy też odwrotnie,ale prawie w każdym przypadku przywiązuję się do bohatera książki,tu ta cecha zdecydowanie oddziaływała na niekorzyść. Jeżeli,jak przyznał sam Kafka,to jego "jaśniejsza" książka,przebrnięcie przez...

Chcąc,nie chcąc,zmusiłam się do przeczytania. Wszelakie porównania,metafory sprawiają,że czyta się ciężko. Szczególnie ostatni rozdział I tomu w formie pamiętnika. Natomiast 2 tom jest znacznie lepszy,więcej akcji i czynu.

Chcąc,nie chcąc,zmusiłam się do przeczytania. Wszelakie porównania,metafory sprawiają,że czyta się ciężko. Szczególnie ostatni rozdział I tomu w formie pamiętnika. Natomiast 2 tom jest znacznie lepszy,więcej akcji i czynu.

jak można nie polubić Bukowskiego za jego zgryźliwe komentarze odnośnie życia?

jak można nie polubić Bukowskiego za jego zgryźliwe komentarze odnośnie życia?

,,Pamiętam na przykład,że wszystkie te lata,właściwie tak podobne jedne do drugich,upływały mdło,apatycznie,jakby po deszczu woda kapała z dachu kropla po kropli.Pamiętam,że jedynie namiętna chęć odnowy,zmartwychwstania,nowego życia,dawała mi moc,by czekać i mieć nadzieję.I okrzepłem wreszcie:czekałem,odliczałem każdy dzień,i chociaż pozostawał ich tysiąc,z rozkoszą odliczałem je po jednemu,eksportowałem każdy,grzebałem,a gdy nadchodził dzień następny, rad byłem,że zostaje już nie tysiąc dni,lecz dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć."

Witamy w domu umarłych,gdzie za sprawą wnikliwego obserwatora poznajemy mnóstwo różnorakich charakterów różnorakich więźniów, o różnej mentalności i różnym stosunku do swojej kary.Te wszelakie różności ścieśnione razem,skazane na swoje towarzystwo przez dobre lata.Nie mogę wyjść z podziwu dla Dostojewskiego,za to jak obserwuje i opisuje psychikę ludzką,jak trafnie dobiera słowa,jak dobrze potrafi ująć myśl,niczego nie dodając,nic nie odejmując.Pojawia się opis nielicznych Polaków,zsyłanych w XIX wieku na Sybir za działalność polityczną-wyobcowanych,trzymających we własnym,szlacheckim gronie.Dostojewski sprawia też,że nie czujemy pogardy,nienawiści dla skazańców;przeciwnie rodzi się w nas współczucie ,ponieważ ,,ile młodości pogrzebano w tych murach na próżno,ile wielkich sił zginęło tu nadaremnie![...]Przecież to może ludzie najzdolniejsi,najsilniejsi z całego naszego narodu.Ale na darmo przepadły potężne siły,przepadły nienormalnie,bezprawnie,bezpowrotnie.A kto temu winien?"

,,Pamiętam na przykład,że wszystkie te lata,właściwie tak podobne jedne do drugich,upływały mdło,apatycznie,jakby po deszczu woda kapała z dachu kropla po kropli.Pamiętam,że jedynie namiętna chęć odnowy,zmartwychwstania,nowego życia,dawała mi moc,by czekać i mieć nadzieję.I okrzepłem wreszcie:czekałem,odliczałem każdy dzień,i chociaż pozostawał ich tysiąc,z rozkoszą...

o Kapitanie!Mój Kapitanie!

Odświeżenie i przypomnienie wartosci jaką posiada poezja...wyjątkowo prosty jezyk,pozycja klasyczna w literaturze amerykańskiej.Jednak film z wybitnym Robinem przekonał mnie bardziej

o Kapitanie!Mój Kapitanie!

Odświeżenie i przypomnienie wartosci jaką posiada poezja...wyjątkowo prosty jezyk,pozycja klasyczna w literaturze amerykańskiej.Jednak film z wybitnym Robinem przekonał mnie bardziej

Nudni bohaterowie,nudny Nowy Jork.

Nudni bohaterowie,nudny Nowy Jork.

Ahh młody Mickiewicz-to on zapoznał mnie na nowo z poezją...

Ahh młody Mickiewicz-to on zapoznał mnie na nowo z poezją...

Prosta,może i trochę "banalna",ale na pewno przypomni o sile,którą ma człowiek.Książka czytywana przez samego Michaela Jacksona ;)

Prosta,może i trochę "banalna",ale na pewno przypomni o sile,którą ma człowiek.Książka czytywana przez samego Michaela Jacksona ;)

Jako że to obowiązująca lektura w moim liceum zobowiązana byłam przeczytać.Pozycja fenomenalna!Postać głównego bohatera tak wyraźnie przestawiona,że zwrot''potrafiłam go sobie wyobrazić" to za mało...czytając byłam wręcz przekonana,że Raskolnikow faktycznie żyje gdzieś całkiem niedaleko i w tym samym czasie zmaga się ze swoimi problemami.A te 3 rozmowy z Porfirym były porywające,zderzenie dwóch charakterów-śledczego i zbrodniarza

Jako że to obowiązująca lektura w moim liceum zobowiązana byłam przeczytać.Pozycja fenomenalna!Postać głównego bohatera tak wyraźnie przestawiona,że zwrot''potrafiłam go sobie wyobrazić" to za mało...czytając byłam wręcz przekonana,że Raskolnikow faktycznie żyje gdzieś całkiem niedaleko i w tym samym czasie zmaga się ze swoimi problemami.A te 3 rozmowy z Porfirym były...