Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Napis na okładce głosi "ostatnia powieść Świata Dysku", nie wiem po co i komu, bo kto nie wie, nie musi wiedzieć, a kto wie, temu smutno i bez tego.
Książka jest nierówna, bo i nie została tak naprawdę skończona. To zarys, który obrósłby jeszcze słowami, gdyby Autorowi dany był na to czas.
Tym niemniej, jest to rasowa dyskowa opowieść, nieco surowa z powodu roboczego charakteru, ale wyrazista i spójna.
Pasterska korona jest o umieraniu, a jej oś główną wyznaczają dwie śmierci (choć druga najwyraźniej nie miała dość czasu z Autorem, który z pewnością tchnąłby w nią jeszcze więcej mocy) - jednak przeważa jak zawsze życie. Piękną lekcję mądrej żałoby otrzymaliśmy od Terrego Pratchetta.

Napis na okładce głosi "ostatnia powieść Świata Dysku", nie wiem po co i komu, bo kto nie wie, nie musi wiedzieć, a kto wie, temu smutno i bez tego.
Książka jest nierówna, bo i nie została tak naprawdę skończona. To zarys, który obrósłby jeszcze słowami, gdyby Autorowi dany był na to czas.
Tym niemniej, jest to rasowa dyskowa opowieść, nieco surowa z powodu roboczego...

No wreszcie poznajemy Ację Oliwię Klemens :) Opowieści o hrabim Saint-Germain można czytać jako osobne powieści, nawet pomimo tego, że stanowią cykl - pomiędzy poszczególnymi tomami mija nie mniej niż 100 lat, więc każdy z nich stanowi osobną opowieść, która z racji efemeryczności wszystkich bohaterów prócz Saint-Germaina, musi zawierać się w całości w jednym tomie.
Jak już pisałam - Yarbro czytana dzisiaj przywraca wiarę w wampiry.

No wreszcie poznajemy Ację Oliwię Klemens :) Opowieści o hrabim Saint-Germain można czytać jako osobne powieści, nawet pomimo tego, że stanowią cykl - pomiędzy poszczególnymi tomami mija nie mniej niż 100 lat, więc każdy z nich stanowi osobną opowieść, która z racji efemeryczności wszystkich bohaterów prócz Saint-Germaina, musi zawierać się w całości w jednym tomie.
Jak już...

Bardzo dobra, przywraca wiarę w wampiry :P

Bardzo dobra, przywraca wiarę w wampiry :P

Jedna z najważniejszych książek mojego dzieciństwa. Naprawdę uczyła wrażliwości. A ilustracje napawały mnie takim przejęciem, że przynajmniej dwie z nich zabazgrałam, bo bałam się na nie trafić. Tę książeczkę zmaltretowałam w dzieciństwie strasznie, ale mam ją do dziś. Przypomina mi, skąd przychodzę.

Jedna z najważniejszych książek mojego dzieciństwa. Naprawdę uczyła wrażliwości. A ilustracje napawały mnie takim przejęciem, że przynajmniej dwie z nich zabazgrałam, bo bałam się na nie trafić. Tę książeczkę zmaltretowałam w dzieciństwie strasznie, ale mam ją do dziś. Przypomina mi, skąd przychodzę.

Jedyna przystępna poetyka. Nie wierzcie, gdy mówią wam, że egzamin wymaga znajomości Trojaczków i innych fuj-podręczników. Arystoteles, Kulawik i wszystko gra!

Jedyna przystępna poetyka. Nie wierzcie, gdy mówią wam, że egzamin wymaga znajomości Trojaczków i innych fuj-podręczników. Arystoteles, Kulawik i wszystko gra!