Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Myślę, że wytrwałam do końca wyłącznie dlatego, że słuchałam jej w formie audiobooka i z każdym kolejnym rozdziałem sięgałam po przyspieszoną wersję lektora.

Interesujący pomysł, niestety język (szczególnie dialogi) totalnie zmasakrowały tę książkę. Spore rozczarowanie.

Myślę, że wytrwałam do końca wyłącznie dlatego, że słuchałam jej w formie audiobooka i z każdym kolejnym rozdziałem sięgałam po przyspieszoną wersję lektora.

Interesujący pomysł, niestety język (szczególnie dialogi) totalnie zmasakrowały tę książkę. Spore rozczarowanie.

„Mama zmarła dziś rano i po raz pierwszy zrobiła mi przykrość”*

Matka. Ile wspomnień, zapachów, smaków i uczuć kryje w sobie to słowo. W najnowszej książce Éric-Emmanuel Schmitt próbuje zawrzeć je wszystkie rozliczając się ze śmiercią ukochanej rodzicielki i jednocześnie mierząc się z trudną relacją łączącą go z ojcem.

„Dziennik utraconej miłości” jest podróżą niezwykle osobistą. Pełną dygresji, wycieczek do czasów dzieciństwa, opisów traum, radości, smutków i niepewności. Relacja autora i jego matki była związkiem pełnym miłości i zrozumienia. Nagłe jej zerwanie chwyta czytelnika za serce. Schmitt bardzo szczegółowo opisuje swój stan emocjonalny, tworząc unikalny pamiętnik. Pamiętnik pełny do głębi wzruszających zwierzeń.

Łagodny język razem z chwytającymi za serce wspomnieniami powoduje, że nie można przejść obojętnie obok tej książki. Traktuję ją bardzo osobiście i uważam, że osoba przeżywająca żałobę może w niej odnaleźć cząstkę siebie - chwilę słabości, chwilę smutku i rozpaczy ale także nadzieję na lepsze jutro, bo „Zmarli są żywymi, którzy nas uczynili. Będą takimi zmarłymi, jakimi my ich uczynimy”*. Polecam z całego serca.

* cytat z książki „Dziennik utraconej miłości”, Éric-Emmanuel Schmitt, 2021.
www.NiebieskaObwoluta.blogspot.com

„Mama zmarła dziś rano i po raz pierwszy zrobiła mi przykrość”*

Matka. Ile wspomnień, zapachów, smaków i uczuć kryje w sobie to słowo. W najnowszej książce Éric-Emmanuel Schmitt próbuje zawrzeć je wszystkie rozliczając się ze śmiercią ukochanej rodzicielki i jednocześnie mierząc się z trudną relacją łączącą go z ojcem.

„Dziennik utraconej miłości” jest podróżą niezwykle...

My, pokolenie wychowane na Dr House czy Sherlocku - socjopatach, których kochamy nienawidzić, zdajemy się być mistrzami w demaskowaniu tego typu zachowań. Otóż nic bardziej mylnego. O ile na ekranie telewizora czy kartach książki łatwo ich poznać, o tyle w świecie pełnym oszustów równie gładko wpaść w sidła aspołecznych degeneratów. O tym właśnie opowiada w swojej najnowszej książce „Jak skutecznie bronić się przed socjopatami” psycholożka Martha Stout - znana także z „Socjopaci są wśród nas”. (...)

W książce najbardziej rzuciło mi się w oczy wnikliwe podejście autorki do tematu. To kompendium to jej podróż przez wiele publikacji, powieści i badań a także szczegółowa analiza wiadomości od czytelników, które otrzymała po publikacji „Socjopaci są wśród nas”. Doceniam jej ogromny wkład i wydaje mi się, że wiele przykładów przez nią opisanych jest w stanie dostarczyć dreszczy emocji na niejeden długi, jesienny wieczór. W mojej opinii warto tę książkę jednak dozować i nie zapominać, że to poradnik a nie powieść, którą czyta się z zapartym tchem od deski do deski.

Uważam, że „Jak skutecznie bronić się przed socjopatami” w przystępny sposób tłumaczy nam, że nie każdy socjopata wygląda jak Charles Manson czy Dr House. W większości przypadków nie kryją się oni pod osłoną nocy i nie toczą piany z ust. Najczęściej są inteligentni, utalentowani i wybitnie przebiegli. Warto mieć to na uwadze zanim wpadniemy w pułapkę. Polecam.

www.NiebieskaObwoluta.blogspot.com

My, pokolenie wychowane na Dr House czy Sherlocku - socjopatach, których kochamy nienawidzić, zdajemy się być mistrzami w demaskowaniu tego typu zachowań. Otóż nic bardziej mylnego. O ile na ekranie telewizora czy kartach książki łatwo ich poznać, o tyle w świecie pełnym oszustów równie gładko wpaść w sidła aspołecznych degeneratów. O tym właśnie opowiada w swojej...