Wojenna narzeczona

Wojenna narzeczona to książka która wciąga, nie pozwala się oderwać i sprawia że "jeszcze jeden rozdział " zmienia się w połowę książki. Całość została napisana pięknym językiem ,który wzbudza sporo emocji i zachwyca. Postać głównej bohaterki -Lenki została stworzona w oparciu o prawdziwą postać, jaką jest Dina Gottliebova, która przeżyła obóz dzięki swojemu talentowi malarskiemu. Historia opowiadana równocześnie przez Lankę i Josefa sprawia, że wydarzenia i związane z nimi przemyślenia oraz emocje poznajemy z dwóch perspektyw. Jest to poruszająca opowieść o wielkiej miłości, o rozstaniu i tęsknocie w trudnych czasach wojny. Zdecydowanie nie jest to lekka lektura mimo wszystko polecam.

Wojenna narzeczona to książka która wciąga, nie pozwala się oderwać i sprawia że "jeszcze jeden rozdział " zmienia się w połowę książki. Całość została napisana pięknym językiem ,który wzbudza sporo emocji i zachwyca. Postać głównej bohaterki -Lenki została stworzona w oparciu o prawdziwą postać, jaką jest Dina Gottliebova, która przeżyła obóz dzięki swojemu talentowi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cudowna, przepełniona smutkiem i miłością książka. Miłość ma wiele imion i czasem oznacza, że trzeba z czegoś zrezygnować. Książka opowiada i silnej kobiecie, która dla rodziny poświeciła swoje szczęście.

Cudowna, przepełniona smutkiem i miłością książka. Miłość ma wiele imion i czasem oznacza, że trzeba z czegoś zrezygnować. Książka opowiada i silnej kobiecie, która dla rodziny poświeciła swoje szczęście.

Pokaż mimo to

"Często zachodzę w głowę, jak to możliwe, że czuję się tak niepewnie w czymś, co tak bardzo kocham."

"Zawsze powtarzała nam przecież, że istnieją dwa typy kobiet. Te, które błyszczą tylko w sztucznym świetle, oraz te, które rozświetla wewnętrzny blask. Te pierwsze potrzebują skrzących się diamentów, żeby lśnić, piekno tych drugich rodzi się ze światła rozpromieniającego ich dusze."

"Człowiek odnajduje miłość w przejrzystości. Możliwość widzenia wszystkiego, bez żadnego zwątpienia. Nikt nie stał nade mną i nie próbował siłą otworzyć mojej przeszłości."

"Z wiekiem nabrałem przekonania, że miłość to wcale nie jest rzeczownik, lecz czasownik. Akt działania. Niczym woda płynie własnym korytem. Gdyby człowiek próbował przegrodzić jej strumień tamą, prawdziwa miłość okaże się tak potężna, że przeleje się ponad krawędzią. Pomimo rozłąki, pomimo śmierci, nadal płynie, nieustannie się zmienia. Żyje w pamięci, we wspomnieniu dotyku, ulotnym zapachu, wciąż innym, a jednak znajomym westchnieniu. Pragnie pozostawić po sobie ślad niczym skamielinę w piasku, liść odciśnięty w gorącym asfalcie."

"Często zachodzę w głowę, jak to możliwe, że czuję się tak niepewnie w czymś, co tak bardzo kocham."

"Zawsze powtarzała nam przecież, że istnieją dwa typy kobiet. Te, które błyszczą tylko w sztucznym świetle, oraz te, które rozświetla wewnętrzny blask. Te pierwsze potrzebują skrzących się diamentów, żeby lśnić, piekno tych drugich rodzi się ze światła rozpromieniającego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Holokaust. Ból i cierpienie niemal na każdej stronie. Jakby Autorka pragnęła ocalić jak najwięcej losów ludzi, którzy przeżyli piekło tu na ziemi. Może literacko nie najwyżej, ale głęboka treść zapada w pamięć czytelnika. Na długo.

Holokaust. Ból i cierpienie niemal na każdej stronie. Jakby Autorka pragnęła ocalić jak najwięcej losów ludzi, którzy przeżyli piekło tu na ziemi. Może literacko nie najwyżej, ale głęboka treść zapada w pamięć czytelnika. Na długo.

Pokaż mimo to

Piękna ,smutna,wzruszająca i poruszająca opowieść o wielkiej, romantycznej, ale i zmysłowej miłości, o rozstaniu i tęsknocie, a także o holokauście i walce o ludzką godność w miejscach, gdzie ta godność była poniewierana.Tak w skrócie można by opisać "Wojenną narzeczoną" ,książkę,która została napisana pięknym językiem ,która wzbudziła we mnie sporo emocji,zachwyciła mnie do tego stopnia,że zatraciłam się w niej dosłownie.Te kilka godzin spędzonych nad powieścią to była sama przyjemność.
"Wojenna narzeczona" to powieść,która jest fikcją ale powstała ona na kanwie wspomnień między innymi osób, które przeżyły pobyt w Terezinie, a ich nazwiska pojawiają się w książce. Postać głównej bohaterki -Lenki również została stworzona w oparciu o prawdziwą postać, jaką pisarka wspomina w powieści, a jest nią Dina Gottliebova, która przeżyła Auschwitz dzięki talentowi malarskiemu.
I choć nie przepadam za książkami historycznymi, i tematyka wojenna nie jest łatwa wciąż z ochotą sięgam po podobne książki. Nie ważne, czy są to obyczajówki z wojną w tle, czy sam romans a nawet kryminał – wszystko co powiązane z tym tematem w pewien sposób mnie interesuje.
Ta książka wciąga jaka magnez .Nie pozwala się oderwać i wciąż ciągnie nas do kontynuowania losów bohaterów. "Wojenna narzeczona" może nie należy do błahych i szybkich czytadeł,ale autorka bardzo dobrze poradziła sobie z połączeniem trudnego i obszernego tematu jakim jest wojna wraz z wątkiem romansu, jaki narodził się między bohaterami.I choć już na samym wstępie autorka zdradziła jak książka się kończy to i tak ciekawość jak do tego doszło sięga zenitu.
Powieść jest po prostu rewelacyjna,intryguje, wciąga i niesamowicie ciekawi, a wątek główny, czyli romans wojenny, potrafi nie raz nawet wzruszyć.Stylu Alyson Richman jest na wysokim poziomie, dlatego tę historię czyta się z zapartym tchem i jeśli ktoś się jeszcze waha czy warto wziąć w ręce ,ja zdecydowanie jestem na tak.Polecam.

Piękna ,smutna,wzruszająca i poruszająca opowieść o wielkiej, romantycznej, ale i zmysłowej miłości, o rozstaniu i tęsknocie, a także o holokauście i walce o ludzką godność w miejscach, gdzie ta godność była poniewierana.Tak w skrócie można by opisać "Wojenną narzeczoną" ,książkę,która została napisana pięknym językiem ,która wzbudziła we mnie sporo emocji,zachwyciła mnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jedna z piękniejszych książek wojennych jakie przeczytałam w życiu. Wzruszająca i można powiedzieć ze szczęśliwym zakończeniem. Napewno jeszcze do niej powrócę. Polecam

Jedna z piękniejszych książek wojennych jakie przeczytałam w życiu. Wzruszająca i można powiedzieć ze szczęśliwym zakończeniem. Napewno jeszcze do niej powrócę. Polecam

Pokaż mimo to

Niezwykle przejmująca i ciekawa historia. Jak zawsze po tematykę wojenną sięgnęłam bardzo chętnie. I nie zawiodłam się. Polecam.

Niezwykle przejmująca i ciekawa historia. Jak zawsze po tematykę wojenną sięgnęłam bardzo chętnie. I nie zawiodłam się. Polecam.

Pokaż mimo to

Dawno nie czytałam tak pięknie napisanej książki do nie których wersów wraca się wiele razy analizując je.Straszne czasy,prawdziwej miłości nie da się wymazać z pamięć choć nieraz jest uśpiona aby za moment powrócić w myślach,a nikt z otoczenia nie jest w stanie znać naszych myśli.
Polecam czyta się z zapartym tchem bo pierwszy rozdział jest i zakończeniem.Wojna ,miłość....

Dawno nie czytałam tak pięknie napisanej książki do nie których wersów wraca się wiele razy analizując je.Straszne czasy,prawdziwej miłości nie da się wymazać z pamięć choć nieraz jest uśpiona aby za moment powrócić w myślach,a nikt z otoczenia nie jest w stanie znać naszych myśli.
Polecam czyta się z zapartym tchem bo pierwszy rozdział jest i zakończeniem.Wojna ,miłość....

Pokaż mimo to

SZUKAJĄC DROGI DO PRZEBACZENIA
Lenka jest młodą artystką. Pewnego dnia spotyka Josefa – brata koleżanki z uczelni. W szybkim czasie młodzi się w sobie zakochują, jednak nie mogą cieszyć się zbyt długo tym uczuciem. Czeski rząd, by utrzymać suwerenność, wprowadza coraz więcej ograniczeń dla Żydów. Dawne swobody już ich nie dotyczą, teraz każdy, kto nosi gwiazdkę Dawida, chodzi z opuszczoną głową i czeka na to, co ma nastąpić.
Lenka i Josef w pośpiechu biorą ślub, jednak para się rozdziela. Ojcu chłopaka udało się załatwić bilet na pokład, jednak tylko dla świeżo poślubionej żony swojego jedynego syna; jej rodzina ma pozostać w Pradze. Lenka nie chce opuszczać matki, ojca i młodszej siostry. Niebawem wybucha wojna, los przecina drogi życiowe młodej pary, by ponownie ich zetknąć kilka dekad później.

Sięgając po „Wojenną narzeczoną”, nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Ckliwego romansu? Zapewne tak. Wojennego dramatu zakochanych Żydów? Powtórzę drugi raz: zapewne tak. Jednak to co nastąpiło, gdy myślami byłam z bohaterami tej powieści, przerosło wszelkie moje wyobrażenia.

Na początku, gdy autorka wgłębiała się w romans Lenki i Josefa, przyznam, że miałam ochotę zakopać głowę pod poduszką i przestać czytać. Kiedy to się skończy? Nie mogłam znieść tej sielanki, szczegółowych opisów fantazji erotycznych i późniejszego zaangażowania w świeży związek. W końcu nastąpił przełom - rozłąka, na którą tak czekałam. Potem już było tylko lepiej, jednak nie dla naszych bohaterów.

Nie mogłam ogarnąć umysłu Josefa, próbowałam, ale nie mogłam. Starałam się go nie osądzać, ale w mojej głowie wciąż pozostały te same wykrzykniki i znaki zapytania. Nie mam wątpliwości, że z nich dwojga, bardziej potrafiłam zrozumieć dziewczynę. Jak mogła opuścić swoją rodzinę, z którą przeżyła tyle pięknych chwil?

Po kolejnych przeczytanych stronach nie mogłam powstrzymać łez. Historia opowiedziana jest z perspektywy Josefa, jak i Lenki, ale to jej wspomnienia budziły we mnie gniew i rozpacz nad losem tych biednych ludzi. W obozie w Terezinie przez wiele miesięcy byli traktowani gorzej jak bydło. Koszmar się nie kończył, a regularne wywózki na wschód, do Auschwitz, były "biletem w jedną stronę". Zamykałam oczy i próbowałam odegnać od siebie wizję tych zagłodzonych, schorowanych ludzi, których jedyną „winą” było noszenie gwiazdy Dawida.

Zakończenie szokuje, jednak nie samą formą, tylko ironią losu – tak namacalną w naszym życiu. Piękna, poruszająca historia, która porwała mnie niemal od samego początku. Polecam.

„Czyż to nie wspaniały pomysł wierzyć, że każda dusza płonie światłem na ciemnym niebie?”

SZUKAJĄC DROGI DO PRZEBACZENIA
Lenka jest młodą artystką. Pewnego dnia spotyka Josefa – brata koleżanki z uczelni. W szybkim czasie młodzi się w sobie zakochują, jednak nie mogą cieszyć się zbyt długo tym uczuciem. Czeski rząd, by utrzymać suwerenność, wprowadza coraz więcej ograniczeń dla Żydów. Dawne swobody już ich nie dotyczą, teraz każdy, kto nosi gwiazdkę Dawida,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książek o tematyce wojennej czy obozowej jest naprawdę sporo.
Dawno jednak żadna nie poruszyła mnie tak jak ta - autorstwa Alyson Richman. Pochłonięta w jeden wieczór. Właściwie nie potrafię się w niej dopatrzyć żadnych wad.
Opowiada o czeskich żydach, co też jest pewną odmianą na plus, bo polskich historii znamy wiele. Akcja tej powieści toczy się najpierw głównie w przedwojennej klimatycznej Pradze. Potem w Terezinie - modelowym miasteczku-twierdzy, a właściwie obozie jenieckim dla Żydów, swoistym eksperymencie Rzeszy. Sporo ciekawych wiadomości na ten może niezupełnie znany temat.
Piękna opowieść o miłości Lenki i Josefa, napisana prostym, ale przejmującym i często poetyckim językiem. Cudownie opisana magia pierwszej miłości, która trwa właściwie całe życie.
Mimo że na samym początku dowiadujemy się jak ta historia się skończy, to z całym przekonaniem chce się poznać tę opowieść.
Historia opowiadana równocześnie przez Lenkę i Josefa sprawia, że niektóre wydarzenia i związane z nimi przemyślenia i emocje poznajemy z dwóch perspektyw.
Wzruszająca i piękna historia miłosna w realiach okrutnej wojny.
Trudno pozostać obojętnym wobec smutnego losu głównych bohaterów. Ciężko rozstrzygnąć czy gorszy był los Lenki, która przeżyła piekło obozów, czy Josefa, który na emigracji musiał żyć z wyrzutami sumienia i świadomością, że w tym piekle zostawił swoją młodą żonę.
Naprawdę gorąco polecam.

Książek o tematyce wojennej czy obozowej jest naprawdę sporo.
Dawno jednak żadna nie poruszyła mnie tak jak ta - autorstwa Alyson Richman. Pochłonięta w jeden wieczór. Właściwie nie potrafię się w niej dopatrzyć żadnych wad.
Opowiada o czeskich żydach, co też jest pewną odmianą na plus, bo polskich historii znamy wiele. Akcja tej powieści toczy się najpierw głównie w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to