Potop. Tom 1
- Kategoria:
- klasyka
- Cykl:
- Trylogia Sienkiewicza (tom 2)
- Wydawnictwo:
- Państwowy Instytut Wydawniczy
- Data wydania:
- 1948-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 1948-01-01
- Liczba stron:
- 383
- Czas czytania
- 6 godz. 23 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 8306002741
- Tagi:
- Trylogia najazd szwedzki XVII wiek literatura polska powieść
Druga z kolei wielka powieść Sienkiewicza, "Potop" (1887 r.),wzbudzała w czytelnikach nie mniej zajęcia jak pierwsza, "Ogniem i mieczem", nie mniej gorączkowo była pochłaniana, nie mniej wywoływała uwielbienia w rozmowach. Trzecia natomiast, "Pan Wołodyjowski", kończąca cykl Trylogii, znacznie chłodniej przyjęta została i jakoby tylko dla "konsekwencji" była chwalona.
Było to, oczywiście, zwykłym wynikiem naszego usposobienia gorączkowego; w początkach płoniemy jak świece, niebawem dymimy jak kaganki. Niepodobna wszakże nie zauważyć w tym objawie i innych także czynników.
Treść i duch "Potopu" oraz "Pana Wołodyjowskiego", może także bezwiednie, dla krytyków ze sfery arystokratycznej nie mogły być w tak wysokim stopniu sympatyczne jak treści i duch powieści "Ogniem i mieczem". Tu była w pewnej mierze, w osobie Wiśniowieckiego, apoteoza oligarchii naszej XVII wieku, przez wskazywanie (wbrew dziejom) jej płomiennej miłości dla kraju, jej rycerskiego animuszu i jej wzniosłej pobożności; a tam, przeciwnie, w Januszu i Bogusławie Radziwiłłach, Radziejowskim, Opalińskim, wystawił autor zwyrodnienie tej oligarchii, przepaścistą, niczym napełnić się nie dającą jej pychę, ambicję, samolubstwo, żądzę władzy, prowadzące do zdrady i wyrzeczenia się własnej ojczyzny, gdy, przeciwnie, cnotę, męstwo, poświęcenie przypisał nie znanym wśród arystokracji, skromnym rodom szlacheckim Czarnieckiego, Kmiciców, Wołodyjowskich, ba! takim mieszczanom z rodu, jak Kordecki, lub chłopom góralom. (...) Tu jednostki spomiędzy szlachty występują w roli zbawców kraju wśród najstraszliwszej zawieruchy nieszczęść, oligarchowie zaś w roli nikczemników, co tylko swoje prywatne interesa pragnęliby uratować i egoizmowi osobistemu lub kastowemu dogodzić, bez względu na to, co z krajem się stanie.
Takie obrazy nie mogły być rozpatrywane z upodobaniem przez wielbicieli bohaterstwa księcia Wiśniowieckiego z "Ogniem i mieczem", bo choćby nawet w rozważaniu dziejów przyznawali im trafność i prawdę, to przecież woleliby zapewne, ażeby taki sąd o oligarchii pozostał w dziejach historycznych, a nie przenosił się do utworów sztuki, jako działających na ogół bardziej bezpośrednio i skutecznie niż wywody ściśle naukowe. Gdyby takie obrazy namalowane były przez którego z powieściopisarzy o silnie zaznaczonych demokratycznych rysach, to może by krytycy z owej sfery arystokratycznej znaleźli sposobność do krzyków o zohydzanie przeszłości dla tendencji; ponieważ jednak zrobił to twórca postaci księcia Jeremiego, nie poczytali mu za grzech wystawienia prawdy dziejowej, ale niesmak swój wewnętrzny wyrazili chłodniejszym przyjęciem "Potopu" i zdaniem o jego niższości artystycznej w porównaniu z pierwszą powieścią.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oceny
Książka na półkach
- 24 173
- 5 115
- 2 426
- 1 034
- 842
- 305
- 217
- 201
- 155
- 97
OPINIE i DYSKUSJE
W sumie to nie było aż takie złe. Zbyt długie, postacie płaskie, mocno bogoojczyźniana narracja, ale pewne plusy były. Postać Kmicica jest dość ciekawa, biorąc pod uwagę jego konflikt wewnętrzny, chociaż problemem jest dla mnie jego fanatyzm. Nie rozumiem również popularności postaci Zagłoby, który jest po prostu idiotą. Podsumowując: nie było złe, ale nie polecam.
W sumie to nie było aż takie złe. Zbyt długie, postacie płaskie, mocno bogoojczyźniana narracja, ale pewne plusy były. Postać Kmicica jest dość ciekawa, biorąc pod uwagę jego konflikt wewnętrzny, chociaż problemem jest dla mnie jego fanatyzm. Nie rozumiem również popularności postaci Zagłoby, który jest po prostu idiotą. Podsumowując: nie było złe, ale nie polecam.
Pokaż mimo toPasjonująca książka. Zdecydowanie najlepsze opisy bitew i potyczek.
Pasjonująca książka. Zdecydowanie najlepsze opisy bitew i potyczek.
Pokaż mimo toPotop przeczytałam po raz drugi (pierwszy raz w liceum jako lektura obowiązkowa) i jestem zaskoczona jak niewiele z niego zapamiętałam.
Do 2/3 książki czytało się szybko i wrecz z zapartym tchem, ale w pewnym momencie lektura zaczęła się dłużyć. Może błędem było czytanie Potopu w krótkim odstępie czasu po Ogniem i Mieczem i kondensacja zdań przesiąkniętych słowami takimi jak zacny, cnota, Bóg, honor, ojczyna i kawaler stała się po prostu w pewnym momencie przytłaczająca.
Also, po tej lekturze stwierdzam, że Sienkiewicz nie potrafił pisać kobiecych charakterów oraz że Sienkiewicz ogólnie (nie tylko ta książka) nie powinien być lektura szkolną.
Potop przeczytałam po raz drugi (pierwszy raz w liceum jako lektura obowiązkowa) i jestem zaskoczona jak niewiele z niego zapamiętałam.
więcej Pokaż mimo toDo 2/3 książki czytało się szybko i wrecz z zapartym tchem, ale w pewnym momencie lektura zaczęła się dłużyć. Może błędem było czytanie Potopu w krótkim odstępie czasu po Ogniem i Mieczem i kondensacja zdań przesiąkniętych słowami takimi...
Życie byłoby piękniejsze gdyby 100000 lat temu Sienkiewicz postanowił jej nie napisać
Życie byłoby piękniejsze gdyby 100000 lat temu Sienkiewicz postanowił jej nie napisać
Pokaż mimo toPamiętam, że w liceum przeczytałam cały Potop tylko po to, żeby z czystym sumieniem móc go krytykować w myśl zasady, że jeśli się nie zna tematu to raczej nie powinno się tego krytykować. Mogę z całą stanowczością więc dzisiaj stwierdzić- znam, czytałam i uważam całą trylogię Sienkiewicza za szkodliwą. Autor jest moim zdaniem odpowiedzialny za stworzenie niezliczonych ilości mitów narodowych, które Polacy powielają po dzisiejsze czasy. Wstyd, że te książki nadal są w kanonie lektur szkolnych. Daję dwie gwiazdeczki za wartość sentymentalną jaką mają niektórzy ludzie do tego dzieła. Dostrzegam też wartość kreślenia przez Sienkiewicza bohaterów, świat przedstawiony jest spójny a motywy bohaterów a także ich przemiana wiarygodne. Dla mnie to jednak stanowczo za mało. Nie rozumiem fenomenu tego pisarza.
Pamiętam, że w liceum przeczytałam cały Potop tylko po to, żeby z czystym sumieniem móc go krytykować w myśl zasady, że jeśli się nie zna tematu to raczej nie powinno się tego krytykować. Mogę z całą stanowczością więc dzisiaj stwierdzić- znam, czytałam i uważam całą trylogię Sienkiewicza za szkodliwą. Autor jest moim zdaniem odpowiedzialny za stworzenie niezliczonych...
więcej Pokaż mimo toNiezwykle cieszę, że miałam szanse przeczytać "Potop", gdyby nie to, że jest lekturą nie wiem czy bym po nią sięgnęła kiedykolwiek. Ale, przeczytałam całość i po prostu przepadłam. Wciągnęłam się niezwykle. Uwilebiam fabułę, wielowymiarowych bohaterów i w ogóle wszystko. Przemiana Kmicica jest świetna, ma ona podstawy i trwa jakiś czas, dużo lepiej wyszła Sienkiewiczowi przemiana Kmicica, niż przemiana Marka Winicjusza z "Quo Vadis". Autor fantastycznie pokazuje jak wyglądało polskie społeczeństwo, wskazuje wady i zalety, nie jest jednostronny w swojej opinii. Język też jest bardzo dobry i w miare wspołczesny, nie miałam dużych problemów z jego zrozumieniem. Przez cały czas czytania miałam wrażenie jakbym oglądała film, tak wyraźne to dla mnie było. Jestem pewna, że jeszcze przeczytam reszte pozycji z trylogii. Polecam wszystki, a szczególnie uczniom, którzy mają ją jako lekturę. Wiem, że obszerność może przerażać, ale naprawdę warto.
Niezwykle cieszę, że miałam szanse przeczytać "Potop", gdyby nie to, że jest lekturą nie wiem czy bym po nią sięgnęła kiedykolwiek. Ale, przeczytałam całość i po prostu przepadłam. Wciągnęłam się niezwykle. Uwilebiam fabułę, wielowymiarowych bohaterów i w ogóle wszystko. Przemiana Kmicica jest świetna, ma ona podstawy i trwa jakiś czas, dużo lepiej wyszła Sienkiewiczowi...
więcej Pokaż mimo toGenialna! Pan Henryk sam nie dożył wolnej Polski, szkoda.
Genialna! Pan Henryk sam nie dożył wolnej Polski, szkoda.
Pokaż mimo toNie ma co się silić na długi komentarz - mimo swoich niedoskonałości to po prostu wybitna powieść.
Nie ma co się silić na długi komentarz - mimo swoich niedoskonałości to po prostu wybitna powieść.
Pokaż mimo toMoja książka wszechczasów. Przeczytałem kilkadziesiąt jeżeli nie kilkaset razy. Ostatnio po raz kolejny. Ekranizacja (pierwsza) jest świetna ale książka zawiera wiele wątków pominiętych w filmie. Polecam wersję na stronie "wolne lektury" zawiera ciekawe przypisy
Moja książka wszechczasów. Przeczytałem kilkadziesiąt jeżeli nie kilkaset razy. Ostatnio po raz kolejny. Ekranizacja (pierwsza) jest świetna ale książka zawiera wiele wątków pominiętych w filmie. Polecam wersję na stronie "wolne lektury" zawiera ciekawe przypisy
Pokaż mimo toPierwszy raz przeczytałem Potop mając lat naście, o ile mnie pamięć nie myli koło 14tu. No właśnie: pierwszy raz. A kolejnych razów było całkiem sporo. To chyba najczęściej czytana książka w moim życiu - w sensie najchętniej przeze mnie powtarzana.
Jako osoba dość mocno pasjonująca się historią i raczej mająca ciut większą świadomość niż przeciętny Kowalski - z pozdrowieniami dla Kowalskiego! - wiem, że to nie jest powieść historycznie akuratna. A jednak jest tak wspaniale napisana, tak żywa, tak dynamiczna, tak wiarygodna i tak perfekcyjna, że aż by się chciało powiedzieć, że skoro Potop nie jest zgodny z historią, to tym gorzej dla historii!
Uwielbiam. To jest prawdziwa perełka powieści historycznej. Z punktu widzenia współczesnego czytelnika - zwłaszcza takiego, który "zaliczył" znaczące ilości książek batalistycznych (wiadomo, że głównie fantasy, bo takich jest najwięcej) mam drobne zastrzeżenia co do batalistyki właśnie. Mogłaby być ona bardziej. Bo że jest bardzo dobra, to fakt znany, ale i tak mogłaby być bardziej. Lub mogłaby więcej. Lub jeszcze lepiej: bardziej i więcej.
Ach, przeczytałbym coś napisanego takim językiem, tak wspaniale stylizowanego, tak przecudnie zanurzonego w historycznym klimacie.
Dodam jeszcze, że wydanie z 1984 roku jest szczególnie godne uwagi - jedno z tych, którym oszczędzono tandetnych, ślicznych-inaczej okładek. W zamian za to wzbogacono o zestaw rycin z epoki.
Pierwszy raz przeczytałem Potop mając lat naście, o ile mnie pamięć nie myli koło 14tu. No właśnie: pierwszy raz. A kolejnych razów było całkiem sporo. To chyba najczęściej czytana książka w moim życiu - w sensie najchętniej przeze mnie powtarzana.
więcej Pokaż mimo toJako osoba dość mocno pasjonująca się historią i raczej mająca ciut większą świadomość niż przeciętny Kowalski - z...