Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przyjemny kawałek japońskiej literatury i co niespotykane - bardzo pozytywny. Mam wrażenie, że cała japońska klasyka i popularne dzieła są raczej ciężkie i dołujące (a przynajmniej te, które czytałam), jednak Profesor jest tego całkowitym przeciwieństwem. Polecam wszystkim, którzy mają ochotę poprawić sobie humor. To było trochę jak bajka ze studia Ghibli przełożona na kartki.

Bardzo przyjemny kawałek japońskiej literatury i co niespotykane - bardzo pozytywny. Mam wrażenie, że cała japońska klasyka i popularne dzieła są raczej ciężkie i dołujące (a przynajmniej te, które czytałam), jednak Profesor jest tego całkowitym przeciwieństwem. Polecam wszystkim, którzy mają ochotę poprawić sobie humor. To było trochę jak bajka ze studia Ghibli przełożona...

Gąsienica najbardziej obrzydliwa, ale fotel zdecydowanie pozostawił największe uczucie niepokoju.

Gąsienica najbardziej obrzydliwa, ale fotel zdecydowanie pozostawił największe uczucie niepokoju.

Książka pięknie wydana, a treść jeszcze lepsza. Bardzo ciekawe spojrzenie na Japończyków i ich kulturę. Autor przedstawia Japonię utraconą i zaraża żalem, że my też już ją straciliśmy. Zostają nam tylko równo przycięte drzewka w Tokio. Jednocześnie pokazuje, że Japończycy to naród pełen sprzeczności, który nawet jeśli zalał betonem cały swój kraj to nadal pozostało w nim wiele piękna. Interesujące dla mnie było to, że cała japońska kultura pracy to rzecz powojenna, wcześniej Japończycy okazuje się żyli zupełnie inaczej, cenili sobie odpoczynek i bliskość dzikiej natury. Chciałabym to jeszcze kiedyś zobaczyć.

Książka pięknie wydana, a treść jeszcze lepsza. Bardzo ciekawe spojrzenie na Japończyków i ich kulturę. Autor przedstawia Japonię utraconą i zaraża żalem, że my też już ją straciliśmy. Zostają nam tylko równo przycięte drzewka w Tokio. Jednocześnie pokazuje, że Japończycy to naród pełen sprzeczności, który nawet jeśli zalał betonem cały swój kraj to nadal pozostało w nim...