Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka bardzo dobrze pokazuje historię Całunu Turyńskiego, chusty z Manopello i chusty z Oviedo, jednak uważam, że była troszkę chaotycznie napisana.
Fakty bardzo dobrze dobrane i podane dużo odniesień do literatury, co pokazuje ich wiarygodność.

Książka bardzo dobrze pokazuje historię Całunu Turyńskiego, chusty z Manopello i chusty z Oviedo, jednak uważam, że była troszkę chaotycznie napisana.
Fakty bardzo dobrze dobrane i podane dużo odniesień do literatury, co pokazuje ich wiarygodność.

Jak to jest, że Bóg dał nam wolną wolę, a jednak wie, co zrobimy? Czy to nadal jest wolna wola?

Książka "Listy starego diabła do młodego" odpowiedziała na wiele moich pytań związanych z wiarą, ale nie tylko. Pokazała jak w moich myślach, które wcale nie wydają się czymś złym, przebija zło. W końcu warto jest być "niesamolubnym", prawda?
Lewis przytacza jednak sytuacje z życia wzięte, które, w zamyśle szlachetne i dobre, doprowadzają do złego.

I jeszcze "Toast". Przemowa nadawcy wszystkich listów do diabłów przygotowujących się do rozpoczęcia swego zadania. O czym może mówić? O sposobach kuszenia? To mogłoby być zbyt proste. Mówi o DEMOKRACJI. Interesujące spojrzenie...

Szczerze zachęcam każdego do sięgnięcia po nią, nawet jeśli nie jest się osobą wierzącą, bo myślę, że również "dobro" i "zło" w życiu takiego człowieka występuje.

Jak to jest, że Bóg dał nam wolną wolę, a jednak wie, co zrobimy? Czy to nadal jest wolna wola?

Książka "Listy starego diabła do młodego" odpowiedziała na wiele moich pytań związanych z wiarą, ale nie tylko. Pokazała jak w moich myślach, które wcale nie wydają się czymś złym, przebija zło. W końcu warto jest być "niesamolubnym", prawda?
Lewis przytacza jednak sytuacje z...

Książka sama w sobie jest napisana dobrze, fabuła nie dłuży się (albo nie dłuży się za bardzo), więc jeśli ktoś ma ochotę ją przeczytać dla faktu przeczytania, to nie powinien się zawieść.
Natomiast jeśli ktoś jest fanem hrabiego Monte Christo i kocha styl Aleksandra Dumasa (jak ja np.), to nie polecam sięgania po tę część, bo zwyczajnie będzie się rozczarowanym. Myślę, że inne opinie również trochę wyrażają to, co mam na myśli.

Książka sama w sobie jest napisana dobrze, fabuła nie dłuży się (albo nie dłuży się za bardzo), więc jeśli ktoś ma ochotę ją przeczytać dla faktu przeczytania, to nie powinien się zawieść.
Natomiast jeśli ktoś jest fanem hrabiego Monte Christo i kocha styl Aleksandra Dumasa (jak ja np.), to nie polecam sięgania po tę część, bo zwyczajnie będzie się rozczarowanym. Myślę, że...