Zwiastun burzy

Cisza przed burzą

Ciemne chmury, rozjaśniające niebo błyskawice oraz strugi ulewnego deszczu są nieodzownymi elementami burzy. Mimo wysoko rozwiniętej cywilizacji nadal odczuwany atawistyczny strach, tak samo jak nasi odlegli przodkowie, przed gniewem nieba potrafiącym zniszczyć na pozór bezpieczne schronienie. Wszelkie krwawe konflikty często porównuje się do nawałnicy, gdyż zarówno jedno i drugie potrafi siać zniszczenie. Jednak zanim zabrzmią pierwsze grzmoty, musi powiać wiatr, muszą pojawić się pierwsze chmury, które w konsekwencji swego nagromadzenia prowadzą do nieuniknionej burzy. Podobnie spoglądając w przeszłość dostrzegamy, że zanim doszło do decydującego wydarzenia, wcześniej pojawiały się sygnały alarmujące o możliwym jego powstaniu. Historia jest naprzemiennym okresem konfliktów oraz pokoju. Szukanie znaków zwiastujących burzę przypomina poszukiwanie przyczyn wojny w okresie pokoju.

Pisać o rzeczach trudnych w sposób zrozumiały i interesujący dla większości jest niezwykłym wyczynem. Tylko nielicznym autorom powieści historycznych udaje się przekazać ducha przeszłości bez epatowania suchymi faktami, nie tracąc po drodze wiarygodności. Bernard Cornwell pierwszym tomem cyklu „Wojny Wikingów” przybliżył swym czytelnikom trudny okres w dziejach Anglii, która o mały włos a przestałaby istnieć zanim w ogóle by powstała. Gawędziarski styl, niezwykli bohaterowie z krwi i kości, dokładne opisy scen bitewnych przypadną do gustu miłośnikom dobrych powieści historycznych. „Zwiastun burzy” będący kontynuacją barwnej historii Uthreda z Bebbanburga nie ustępuje pierwszemu tomowi. Zanim usłyszymy kolejny szczęk oręża, odgłos toporów wbijanych w tarczę, do głosu dojść muszą nowe historie, nowe postaci, których los poprowadzi w stronę nadciągającej nawałnicy.

Anglia IX wiek. Wessex, ostatnie wolne królestwo Anglosasów pod rządami króla Alfreda Wielkiego walczy o przetrwanie, odpierając kolejne najazdy wikingów. Uthred z Bebbanburga, młody dziedzic ziem Northumbrii, zajętej przez Skandynawów, nie wie po której stronie walczyć. Z Duńczykami wiążą go przyjaźnie i pogańska religia. Z kolei saskiemu królowi Alfredowi przysiągł wierność… Od woli Uthreda oraz jego poczucia lojalności będzie zależało, kto zwycięży w tej cały czas od nowa wybuchającej wojnie. Losy Alfreda i Uthreda ciągle się splatają, choć obaj nie są z tego powodu zadowoleni. Ale w ciężkich czasach sprzymierzeńców się nie wybiera. Czy jednak chrześcijański król jest w stanie zawierzyć pogańskiemu wojownikowi? Tylko współdziałanie tych dwóch ludzi może zapewnić Anglii przetrwanie.

W „Zwiastunie burzy” widzimy jak Uthred wchodzi w dorosłe życie, a liczne problemy, które spotyka na swej drodze powodują zmianę w jego zachowaniu. To nie jest ten sam zagubiony chłopiec, a później nastolatek, którego mogliśmy poznać w „Ostatnim królestwie”. Bernard Cornwell łagodnie przedstawił wewnętrzną metamorfozę Uthreda, który wcześniej był targany między powinnością wobec Duńczyków a powinnością wobec Sasów. Czasem na podjęte decyzje nie muszą mieć wpływ wielkie czyny, lecz drobne wyzwania dnia codziennego. Początkowe wolniejsze tempo akcji w porównaniu do krwawych wydarzeń kończących tom pierwszy wynika z chwilowego rozejmu osiągniętego w Wessexie. Autor przybliża codzienność wojownika, który przecież nie wyzbył się swej wojowniczej natury w czasie pokoju. Jednak ta codzienność jest pełna znaków zwiastujących zbieranie się ciemnych chmur nad ostatnim wolnym królestwem Anglii.

W momencie pojawienia się pierwszych sygnałów zwiastujących duńską nawałnicę akcja powieści wraca na tory znane z pierwszego tomu. Podczas kolejnych wyzwań, które czekają Uthreda, autor wprowadza szereg nowych postaci z tajemniczą Iseult na czele. Świat wierzeń w cyklu stworzonym przez Cronwella odgrywa tak samo istotną rolę jak bitwy z orężem w ręku. Walki pomiędzy poganami a chrześcijanami nie cechują się zwykłym podziałem na dobrych i złych, ponieważ w obydwu grupach znajdziemy szereg zarówno tych pierwszych jak i drugich. Tym co wyróżnia drugi tom jest dramatyzm sytuacji, która spotkała Alfreda oraz jego prawie pokonane królestwo. Czytając kolejne strony powieści aż trudno będzie czytelnikom uwierzyć, że tak mało zabrakło, aby Anglia nigdy nie powstała.

Podnoszenie się z odmętów bagien i to dosłownie oraz odwrócenie koła losu dzięki niezłomności oraz heroiczności czynów wydaje się jedynie wymysłem wielu autorów, którzy chcą uwznioślić przebieg fabuły. Jednak fakty nie kłamią, epickie wydarzenia miały miejsce, co jedynie uzmysławia, że nadzieja zawsze tli się w sercach najsilniejszych, nawet wówczas gdy wszyscy inni ją utracili. Bernard Cornwell przedstawił metamorfozę nie tylko Uthreda ale również relacji jakie łączyły go z Alfredem, który także uległ pewnej przemianie. Król mimo swych wad, nie zniechęca czytelników swą świętoszkowatą bigoterią tak jak to czynił w pierwszym tomie, lecz w obliczu zbliżającej się klęski potrafi zjednoczyć wojowników, tchnąć w nich ducha i stawiać opór najeźdźcy.

Najbardziej przemawiają do nas opowieści o ludziach niezwykłych, wręcz można napisać śmiertelnych herosach, którzy pomimo przeciwności losu dążą do ustalonego celu a los często im sprzyja. Czytelnicy cyklu Wojny Wikingów powinni przywyknąć do takiej roli Uthreda, którą narzucił mu sam autor. Owszem czasami splot wydarzeń, czy niezwykłych momentów uniknięcia śmierci wydaje się naiwnością w stosunku do bardziej zaprawionych w bojach wojowników, lecz Cornwell swym cyklem nawiązuje do staroskandynawskich sag, w których pełno bohaterów o nadludzkich zdolnościach. Zakończenie przenosi czytelników na pole krwawej bitwy decydującej o losach przyszłej Anglii. Sceny batalistyczne jak zawsze żywiołowo opisane z najdrobniejszymi szczegółami, nawet tymi krwawymi. Taktyka, łut szczęścia – wszystko miesza się ze sobą, prowadząc czytelnika do wzniosłej chwili, którą ku zaskoczeniu nie wszyscy bohaterowie doczekają.

Podsumowując, „Zwiastun burzy” to bardzo dobra kontynuacja, która posiada wszystkie elementy potrzebne dla porządnej powieści: wartka akcja, nawiązania historyczne, plastyczne opisy scen bitewnych, kreacje postaci. Czytelnicy będą chcieli znów zanurzyć się w historii by poznać dalsze losy Uthreda toczącego wojny na śmierć i życie.

Cisza przed burzą

Ciemne chmury, rozjaśniające niebo błyskawice oraz strugi ulewnego deszczu są nieodzownymi elementami burzy. Mimo wysoko rozwiniętej cywilizacji nadal odczuwany atawistyczny strach, tak samo jak nasi odlegli przodkowie, przed gniewem nieba potrafiącym zniszczyć na pozór bezpieczne schronienie. Wszelkie krwawe konflikty często porównuje się do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Genialna powieść!

Genialna powieść!

Pokaż mimo to

Akcja może nie taka wartka jak w pierwszym tomie, ale trzyma poziom i wciąga. Wielką zaletą są znakomite "sceny" batalistyczne i barwne odwzorowanie świata IX wiecznej Anglii. Kolejny plus za narrację pierwszoplanową dzięki której czytelnik może utożsamić się z bohaterem i bardzo dobrze go poznać i za elementy humorystyczne.

W zakończeniu tomu znajduje się komentarz autora dotyczący historycznych wydarzeń i omówienie co jest jego wytworem a co faktem historycznym. Taki suplement też na plus.

Chętnie sięgnę po kolejne tomy

Akcja może nie taka wartka jak w pierwszym tomie, ale trzyma poziom i wciąga. Wielką zaletą są znakomite "sceny" batalistyczne i barwne odwzorowanie świata IX wiecznej Anglii. Kolejny plus za narrację pierwszoplanową dzięki której czytelnik może utożsamić się z bohaterem i bardzo dobrze go poznać i za elementy humorystyczne.

W zakończeniu tomu znajduje się komentarz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Początkowo byłem lekko zdziwiony, bo główny bohater Uhtred, jakby trochę zbłądził i stał się zwykłym rzezimieszkiem, jednak opaczność oraz głowa B. Cornwella czuwała, by nasz Heros odnalazł właściwą drogę.
Po raz drugi okazało się, że mit doskonałego i niepokonanego w swym fachu Wikinga, nie był do końca prawdziwy. Angielskie/Saskie pospolite ruszenie (więc tylko cześć wojów, to byli "zawodowcy") i do tego mniej liczebni, pokonali pod Ethandum Wikingów. Sądzę, że decydujące znaczenie mieli tutaj dowódcy, a Alfred okazał się, bardziej zdecydowany i lepiej zmotywował swoje wojska.
Jak było "naprawdę" - czytać, bo warto.

Początkowo byłem lekko zdziwiony, bo główny bohater Uhtred, jakby trochę zbłądził i stał się zwykłym rzezimieszkiem, jednak opaczność oraz głowa B. Cornwella czuwała, by nasz Heros odnalazł właściwą drogę.
Po raz drugi okazało się, że mit doskonałego i niepokonanego w swym fachu Wikinga, nie był do końca prawdziwy. Angielskie/Saskie pospolite ruszenie (więc tylko cześć...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kiedy sięgałem po „Zwiastun burzy” byłem ogromnie ciekaw czy autor w drugim tomie cyklu „Wojny Wikingów” będzie w stanie utrzymać wysoki poziom z pierwszego tomu. I wiecie co? Udało mu się!

Po pamiętnej bitwie pod Cyniut wydaje się, że życie Uthreda w końcu zacznie biec prostą scieżką ku zaszczytom i odzyskaniu utraconego dziedzictwa. Jednak tak się nie staje. Sfrustrowany młodzieniec postanawia odreagować krzywdy wyruszając na pokładzie łodzi na wyprawę po złoto i srebro Brytów. Jednak przeznaczenia nie da się oszukać i młody Sas po raz kolejny będzie musiał wybrać po czyjej stronie stanąć do walki.

Od prozy Cornewlla nie sposób się oderwać. Pochłonąłem „Zwiastun burzy” w niecałe trzy wieczory i wierzcie mi, że było warto. Prawdą jest to, że Cornwell jest mistrzem jeżeli chodzi o opisywanie bitew. Pisze tak sugestywnie, że czytelnik wręcz czuje nerwowe napięcie towarzyszące wojownikom, którzy lada moment będą musieli się zmierzyć z wrogim murem tarcz. Momentami tak się zapominałem, że miałem wrażenie iż sam biorę udział w zmaganiach. To właśnie dla takich chwil czytam książki!

„Zwiastun burzy” to bardzo dobra kontynuacja historii Uthreda rozpoczętej w „Ostatnim Królestwie”. Nasz bohater po raz kolejny zostanie wplątany w tarapaty, z których wcale nie tak łatwo się wyrwać. Z pewnością sięgnę po kolejny tom „Wojen Wikingów”.

Kiedy sięgałem po „Zwiastun burzy” byłem ogromnie ciekaw czy autor w drugim tomie cyklu „Wojny Wikingów” będzie w stanie utrzymać wysoki poziom z pierwszego tomu. I wiecie co? Udało mu się!

Po pamiętnej bitwie pod Cyniut wydaje się, że życie Uthreda w końcu zacznie biec prostą scieżką ku zaszczytom i odzyskaniu utraconego dziedzictwa. Jednak tak się nie staje....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cyt.:
„Słowa są jak oddech. Wypowiadasz je i znikają. Ale pismo zamyka je w pułapce. Można pisać całe historie, poematy. To magia”.

Kto choć trochę interesuje się historią, po zetknięciu się z pisarstwem Bernarda Cornwella historię pokocha. To pisarz, który potrafi porwać czytelnika i go zauroczyć. To nic, że czasami przeinacza fakty, lub mówiąc inaczej nagina je tak, by pasowały do narracji. Jest najlepszym propagatorem historii ze współczesnych pisarzy, dorównując sławą niezapomnianemu Robertowi Graves’owi.

Dociekliwi znajdą różnice i pewnie mu wybaczą. A może i nie. Ja mu wybaczam. Ale to poprzez takich pisarzy jak Cornwell historią interesują się tysiące ludzi. Inaczej historia pasjonowałaby jedynie grupkę zapaleńców a spory historyczne toczyłyby się w zamkniętych kręgach fachowców, byłyby nudne jak flaki z olejem i rozpalałyby wyobraźnię nielicznych.

„Zwiastun burzy” to kolejny tom genialnego cyklu Wojny Wikingów, w którym Uhtred z Bebbanburga, po zwycięstwie wojsk saskich pod Cynuit z Wikingami Ubby Ragnarssona, zamiast zyskania sławy, chwały i nagrody zostaje poniżony i upokorzony przez króla Wessexu Alfreda. Guthrum Nieszczęśliwy, wódz Wikingów, obwoławszy się królem Anglii Wschodniej, wsparty oddziałami Sveina z Białego Konia, łamie kolejny rozejm i najeżdża Wessex. Czy królestwo ocaleje? Wszystko rozstrzygnie się w decydującej bitwie pod Ethandun.

„Zwiastun burzy” to nie tylko powieść historyczna. To opowieść o odwadze, honorze, przyjaźni i braterstwie. O poszukiwaniu własnej tożsamości. Kolejna cudowna opowieść Bernarda Cornwella.

Polecam

Cyt.:
„Słowa są jak oddech. Wypowiadasz je i znikają. Ale pismo zamyka je w pułapce. Można pisać całe historie, poematy. To magia”.

Kto choć trochę interesuje się historią, po zetknięciu się z pisarstwem Bernarda Cornwella historię pokocha. To pisarz, który potrafi porwać czytelnika i go zauroczyć. To nic, że czasami przeinacza fakty, lub mówiąc inaczej nagina je tak, by...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Drugi tom "Wojen Wikingów" Bernarda Cornwella jest genialny. O wiele lepszy niż pierwszy, przez który radzę przyszłym czytelnikom tej serii po prostu przebrnąć. W "Zwiastunie burzy" dzieje się, oj dzieje. Jest wartka akcja, charyzmatyczni bohaterowie, epickie starcia, genialne zwroty akcji i wszystko to, co powinno się znaleźć w porywającej powieści historycznej.
Jestem w szoku, że aż tak mnie zachwyca historia Uthreda, bo w pierwszym tomie nie czułam się jakoś bardzo zachęcona do dalszego czytania. Tymczasem tom drugi połknęłam w zastraszającym tempie, myśląc o nim praktycznie non stop i pochłaniając kolejne karty powieści z niecierpliwością i zachwytem. Sama dla siebie cieszę się, że przede mną jeszcze 11 tomów tej historii.
Czytajcie, bo warto!

Drugi tom "Wojen Wikingów" Bernarda Cornwella jest genialny. O wiele lepszy niż pierwszy, przez który radzę przyszłym czytelnikom tej serii po prostu przebrnąć. W "Zwiastunie burzy" dzieje się, oj dzieje. Jest wartka akcja, charyzmatyczni bohaterowie, epickie starcia, genialne zwroty akcji i wszystko to, co powinno się znaleźć w porywającej powieści historycznej.
Jestem w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Akcja książki rozpoczyna się tuż po bitwie pod Cynuit, która miała miejsce pod koniec pierwszego tomu i od samego początku nieustannie coś się dzieje, a kruchy pokój z Duńczykami nie trwa zbyt długo. W pewnym momencie sprawa wygląda wręcz na przegraną. Przez to jednak książka trzyma nieustannie w napięciu, nawet znając z historii, co się dalej stanie. Są bitwy, potyczki, pojedynki, zasadzki i wiele więcej. Nie da się ukryć, że autor bardzo barwnie i bogato opisuje realia IX-wiecznej Anglii i duńskich najazdów. W jego wykonaniu ma się wrażenie, jakby przeniosło się w czasie i przeżywało przygody razem z bohaterami.

Podobnie jak w Ostatnim Królestwie, również w Zwiastunie Burzy, Uthred pełni rolę narratora, który opowiada o swoich przygodach i walkach u boku króla Wessexu. Mamy zatem okazję go jeszcze lepiej poznać, jakie uczucia nim targają, w szczególności do osoby króla i jakie ma plany na przyszłość. W wielu momentach daje się odczuć, że bohater jest wciąż młody, porywczy i szuka własnej drogi w życiu, a przez to popełnia błędy i musi za nie płacić. Przez to wszystko Uthred staje się jeszcze bliższy czytelnikowi i z uwagą śledziłem jego poczynania i przygody. W trakcie lektury spotkamy starych bohaterów, ale również kilkoro nowych, których autor dobrze i ciekawie przedstawia, choć warto pamiętać, że główne skrzypce gra Uthred.

Zwiastun burzy to drugi tom cyklu Wojny Wikingów Bernarda Cornwella. Świetnie spędziłem czas z tą książką, a chwilami nie mogłem się od niej oderwać. Polecam!

https://hrosskar.blogspot.com/2021/01/zwiastun-burzy-bernard-cornwell.html

Akcja książki rozpoczyna się tuż po bitwie pod Cynuit, która miała miejsce pod koniec pierwszego tomu i od samego początku nieustannie coś się dzieje, a kruchy pokój z Duńczykami nie trwa zbyt długo. W pewnym momencie sprawa wygląda wręcz na przegraną. Przez to jednak książka trzyma nieustannie w napięciu, nawet znając z historii, co się dalej stanie. Są bitwy, potyczki,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trzyma poziom pierwszego tomu a może jest nawet lepsza...
czyta się jednym tchem. Polecam

Trzyma poziom pierwszego tomu a może jest nawet lepsza...
czyta się jednym tchem. Polecam

Pokaż mimo to

Lekko się czyta, duży realizm. To lubię ;)

Lekko się czyta, duży realizm. To lubię ;)

Pokaż mimo to