Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem ile razy sięgnęłam po Silmarillion, jednak za każdym razem jestem ujęta niezwykłą kreacją J.R.R. Tolkiena. To niezwykłe dzieło wypełnione jest bogactwem postaci, wątkami pełnymi pasji, poświęceń, triumfów i tragedii. Tolkien wykreował bogaty i skomplikowany świat, w którym walka dobra ze złem, zazdrość, nienawiść, zaborczość, poświęcenie, miłość i lojalność splatają się w niezwykłą opowieść. Język użyty przez Tolkiena jest bogaty, poetycki i przesiąknięty archaicznym stylem, co nadaje tej książce epicką aurę i głębię. Czytelnik, który zanurza się w "Silmarillionie", odkrywa świat pełen tajemnic i magii, a także wytrwałości i heroizmu. Jednakże, "Silmarillion" to także wyzwanie dla czytelnika. Jego rozbudowana fabuła, liczne postaci i zawiłe wątki mogą sprawić, że niektórzy poczują się zagubieni w gąszczu mitów i legend. Ci, którzy podejmą to wyzwanie, wynagrodzeni będą podróżą przez jedno z najbardziej fascynujących literackich uniwersów stworzonych przez człowieka.
Podsumowując, "Silmarillion" to arcydzieło literatury fantasy, które zachwyca swoją głębią i bogactwem. Dla fanów Tolkiena i miłośników epickich opowieści jest to lektura obowiązkowa, która pozostawi niezatarte wrażenie na długo po jej zakończeniu. ∞/10

Nie wiem ile razy sięgnęłam po Silmarillion, jednak za każdym razem jestem ujęta niezwykłą kreacją J.R.R. Tolkiena. To niezwykłe dzieło wypełnione jest bogactwem postaci, wątkami pełnymi pasji, poświęceń, triumfów i tragedii. Tolkien wykreował bogaty i skomplikowany świat, w którym walka dobra ze złem, zazdrość, nienawiść, zaborczość, poświęcenie, miłość i lojalność...

Każdy powinien chociażby spróbować zmierzyć się z tą książką. Demaskuje fałsz świata totalitarnego i komunistów, którzy dla własnych korzyści zupełnie przekształcają ideę, według której wszyscy mieli być rowni. Jednak odwołując się do innego dzieła Orwella: "Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre zwierzęta są równiejsze od innych."

Każdy powinien chociażby spróbować zmierzyć się z tą książką. Demaskuje fałsz świata totalitarnego i komunistów, którzy dla własnych korzyści zupełnie przekształcają ideę, według której wszyscy mieli być rowni. Jednak odwołując się do innego dzieła Orwella: "Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre zwierzęta są równiejsze od innych."

Reread po 16 latach. Nie wierzę, że aż tyle lat minęło od mojego ostatniego spotkania z tym tytułem. Podobnie jak wiele lat wcześniej, zwróciłam uwagę na ogromną ilość przemocy na kartach powieści. Doceniam autora za nadanie tej opowieści realiów historycznych, bo czasy, które obrał za tło niestety nie były miłosierne, zwłaszcza dla nędzarzy. W powieści ukazane są także aspekty społeczne, takie jak dysproporcje w traktowaniu różnych klas społecznych. W związku z tym czytelnik może dostrzec okrucieństwo, nieczułość i niesprawiedliwość, które towarzyszą opowieści o zamianie miejscami dwóch chłopców. Przeżycia obu głównych bohaterów pozwalają czytelnikowi zastanowić się nad ludzką naturą oraz konsekwencjami niesprawiedliwości. Chociaż morał tej historii jest prosty, nie jest on prostacki. Prawdą jest, że monarcha powinien najpierw poznać perspektywę swoich poddanych, aby mógł być godziwym i sprawiedliwym władcą. Oczywiście, wszelkie przywileje łączą się z ogromną odpowiedzialnością.
O tym właśnie jest ta książka.

Reread po 16 latach. Nie wierzę, że aż tyle lat minęło od mojego ostatniego spotkania z tym tytułem. Podobnie jak wiele lat wcześniej, zwróciłam uwagę na ogromną ilość przemocy na kartach powieści. Doceniam autora za nadanie tej opowieści realiów historycznych, bo czasy, które obrał za tło niestety nie były miłosierne, zwłaszcza dla nędzarzy. W powieści ukazane są także...

Po kilkunastu latach, postanowiłam odświeżyć sobie znajomość tej książki. Nie pamiętam jakie uczucia pozostawiła we mnie, gdy byłam w piątej klasie podstawówki, jednak teraz, gdy jestem dorosła i zapoznałam się wielokrotnie z jej interpretacjami w formie animacji czy filmów, czuję się lekko...zawiedziona? Może być to spowodowane rozmachem adaptacji z 2016, która otrzymała Oscara. Zatem jest mi bliższa filmowa inspiracja historią przedstawioną w książce. Niemniej, lektura jej to ciekawe porównanie środków stylistycznych, motywów zastosowanych w tej opowieści, zwłaszcza, że książka ta pisana za czasów wiktoriańskiego kolonializmu, pokazuje jak Hindusi pojmowali zjawiska z natury, jako akty nadprzyrodzone(a może dalej pojmują?).

Po kilkunastu latach, postanowiłam odświeżyć sobie znajomość tej książki. Nie pamiętam jakie uczucia pozostawiła we mnie, gdy byłam w piątej klasie podstawówki, jednak teraz, gdy jestem dorosła i zapoznałam się wielokrotnie z jej interpretacjami w formie animacji czy filmów, czuję się lekko...zawiedziona? Może być to spowodowane rozmachem adaptacji z 2016, która otrzymała...