Jesteśmy społecznością, która kocha książki

CZYTAJCIE, BO WARTO.
NIESAMOWITA!!! To jedno słowo idealnie opisuję książkę. Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że ta oto książka staje się chyba moją nową ulubioną. Wspaniale wykreowani bohaterowie, intrygi, a także złożony świat. Fabuła jest nieprzeciętna i zaskakująca. Z pozoru wygląda to na strasznie oklepaną historię, gdzie młody chłopiec zostaje oddany na wychowanie by wkrótce stać się wybawicielem całego państwa, ale to w jaki sposób została pociągnięta ta historia jest godne szacunku dla autora.

CZYTAJCIE, BO WARTO.
NIESAMOWITA!!! To jedno słowo idealnie opisuję książkę. Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że ta oto książka staje się chyba moją nową ulubioną. Wspaniale wykreowani bohaterowie, intrygi, a także złożony świat. Fabuła jest nieprzeciętna i zaskakująca. Z pozoru wygląda to na strasznie oklepaną historię, gdzie młody chłopiec zostaje oddany na...

Aaaaaaaaaa.... jakie to było przeciętne. Będąc w połowie głęboko wierzyłam , ze uda się coś jeszcze z tej historii wyciągnąć( momentami było wspaniale). Ale ostatnie 30 stron ( na których podobno wszyscy płakali) to jakiś dramat. Rin stała się tak bezduszną i pozbawioną jakiegokolwiek wyrazu bohaterką , że to jest szok. Świetny wątek Nezhy, który mógłby stanowić kompletnie nową serię pominięty no i genialny Kitaj brutalnie stłamszony przez osobowość Rin. Jeśli chodzi o końcówkę, wszyscy wiedzieli, że Rin umrze, a ja miałam tylko nadzieję, że Pani Kuang zrobi to w jakiś sensowny sposób, a koniec końców RIn rozpętała największe bagno i stwierdziła, że zostawi ten bałagan innym( przy tym zabierając najlepszą postać z całej książki).Runnin to absurdalna bohaterka , więc pytam się gdzie jest ten cały szał na tę książkę. MOCNO PRZECIĘTNA POZYCJA!

Aaaaaaaaaa.... jakie to było przeciętne. Będąc w połowie głęboko wierzyłam , ze uda się coś jeszcze z tej historii wyciągnąć( momentami było wspaniale). Ale ostatnie 30 stron ( na których podobno wszyscy płakali) to jakiś dramat. Rin stała się tak bezduszną i pozbawioną jakiegokolwiek wyrazu bohaterką , że to jest szok. Świetny wątek Nezhy, który mógłby stanowić kompletnie...

Wyraźny syndrom drugiego tomu. Jeśli Pani Kuang myśli, ze przez dodanie przekleństw jej historia będzie dla dorosłych to się bardzo myli. Proszę nie spłycajmy tak literatury dla starszych czytelników. Okropnie denerwująca główna bohaterka, która niczym z taniej młodzieżówki myśli, że wszytko może. Typowe zachowania bohaterów no i nieudana próba ukrywania wątku miłosnego. Mega średnie. Po 800 stronach spodziewałam, się nieskończonej i zapierającej dech akcji, a dostałam tylko kilka fajnych wątków. MOCNO ŚREDNIA POZYCJA!!!

Wyraźny syndrom drugiego tomu. Jeśli Pani Kuang myśli, ze przez dodanie przekleństw jej historia będzie dla dorosłych to się bardzo myli. Proszę nie spłycajmy tak literatury dla starszych czytelników. Okropnie denerwująca główna bohaterka, która niczym z taniej młodzieżówki myśli, że wszytko może. Typowe zachowania bohaterów no i nieudana próba ukrywania wątku miłosnego....

Była dobra, ale nie tak dobra jakiej się spodziewałam. Skończyłam obecnie drugi tom i już w tej chwili mogę powiedzieć, że pierwszy jest zdecydowanie lepszy. Niestety nie widzę w tej serii wielkiego nurtu nowej fantastyki, który wszyscy dostrzegają.

Była dobra, ale nie tak dobra jakiej się spodziewałam. Skończyłam obecnie drugi tom i już w tej chwili mogę powiedzieć, że pierwszy jest zdecydowanie lepszy. Niestety nie widzę w tej serii wielkiego nurtu nowej fantastyki, który wszyscy dostrzegają.

Świetnie się przy tej książce bawiłam. Cała seria kwiatu paproci bardzo mi się podobała, ale to jest znacznie lepsze(pomimo tego, że bliżej mi do strachliwej Gosi niż odważnej Jagi). Dopiero teraz zrozumiałam, że ta seria Jarogniewą stoi. NIe daję 10, bo na 10 oceniam książki mojego życia. Każdemu polecam czy to przed czytaniem Kwiatu paproci czy po.( Jeśli czytacie przed to pomińcie prolog i epilog-spoilery).

Świetnie się przy tej książce bawiłam. Cała seria kwiatu paproci bardzo mi się podobała, ale to jest znacznie lepsze(pomimo tego, że bliżej mi do strachliwej Gosi niż odważnej Jagi). Dopiero teraz zrozumiałam, że ta seria Jarogniewą stoi. NIe daję 10, bo na 10 oceniam książki mojego życia. Każdemu polecam czy to przed czytaniem Kwiatu paproci czy po.( Jeśli czytacie przed...

Troszkę się zawiodłam...myślałam, że pójdzie w innym kierunku. Pierwszy tom był cudowny, ale im dalej tym niestety gorzej :(

Troszkę się zawiodłam...myślałam, że pójdzie w innym kierunku. Pierwszy tom był cudowny, ale im dalej tym niestety gorzej :(

No i koniec mojej przygody z Trylogią. Troszkę ciężko pisze mi się tę recenzję, ponieważ książkę skończyłam już jakiś czas temu. Niemniej jednak oceniam ją na 9 gwiazdek(podobnie jak Potop), aczkolwiek trzeba zaznaczyć, że jest to dzieło wybitne. Dlaczego odjęłam tę jedną gwiazdkę? Przede wszystkim za postawę Basi przez większą część książki. Czytają powieść raz ją tolerowałam ,a raz nienawidziłam. Na samym początku jest strasznie irytująca, następnie jak uciekała od Azji to względnie się polubiłyśmy, a później znowu niezbyt pałałam do niej sympatią. Szczególnie przeszkadzało mi ciągłe zachwalanie jej zalet czy to przez Zagłobę czy to przez Wołodyjowskiego. Kolejnym aspektem jest zakończenie. Ja rozumiem, że szlachetna postawa i w ogóle ,ale emocje po śmierci Michałka powinny być bardziej opisane. Nie spodziewałam się, że zakończeniem całej Trylogii będzie bitwa pod Chocimiem. Fajny pomysł, aczkolwiek brakowało mi pewnej wzmianki o dalszych losach Skrzetuskich i Kmiciców(ja wiem -wątek patriotyczny przede wszystkim). No dobra minusy zaliczone to teraz plusy, a są nimi niewątpliwie bohaterowi. O ile za Basią nie przepadam to kocham Azję, Nowowiejskiego, Ketlinga i Muszalksiego. Tak wiem, że Azja to postać negatywna, ale nic nie zrobię -on jest cudowny. Podsumowując, to była bardzo dobra książka i stawiam ją na równi z Potopem, bo mojego ukochanego Ogniem i mieczem chyba nic już nie przebije.

No i koniec mojej przygody z Trylogią. Troszkę ciężko pisze mi się tę recenzję, ponieważ książkę skończyłam już jakiś czas temu. Niemniej jednak oceniam ją na 9 gwiazdek(podobnie jak Potop), aczkolwiek trzeba zaznaczyć, że jest to dzieło wybitne. Dlaczego odjęłam tę jedną gwiazdkę? Przede wszystkim za postawę Basi przez większą część książki. Czytają powieść raz ją...

Aaaaaaa... Po obejrzeniu serialu o Sułtance Kosem bardzo zainteresowałam się jej losami jak i Imperium Osmańskim. Liczyłam więc, że ta książka to coś więcej niż tania historia miłosna. Niestety zawiodłam się. Największe zarzuty mam do głównej bohaterki, która jest po prostu okropna. Z pięknej i uroczej dziewczyny postanawia stąpać po trupach by zostać sułtanką. Ta przemiana następuje dosłownie z dnia na dzień co jest bardzo nienaturalne. Od razu darzy nienawiścią pewne osoby, a wręcz im złorzeczy. Wszyscy zachwycają się jej urodą, a ona sama udaje, że przecież nie jest tak piękna, by po kilku stronach wysławiać swoją urodę. A rzeczą ,którą pogrążyła tą bohaterkę, było zdanie w którym wypowiada się, że nie ważne czy pokocha Ahmeda, ważne jest , że zostanie sułtanką. Nastja serialowa naprawdę kochała sułtana i to było piękne z tej historii, że chciała uciec,ale została, bo odnalazła miłość. Anastazja książkowa od razu wchodząc do pałacu zapomina o rodzinie. Z jedynych plusów mogę wymienić postać Handan, bo o ile w serialu wydała mi się mało interesująca o tyle tu była naprawdę dobra. Kilka ciekawostek historycznych czy słowniczek z tyłu również trzeba zaliczyć do plusów,ale nic poza tym. Podsumowując oglądajcie lepiej serial! Nie wiem czy sięgnę po drugi tom:(

Aaaaaaa... Po obejrzeniu serialu o Sułtance Kosem bardzo zainteresowałam się jej losami jak i Imperium Osmańskim. Liczyłam więc, że ta książka to coś więcej niż tania historia miłosna. Niestety zawiodłam się. Największe zarzuty mam do głównej bohaterki, która jest po prostu okropna. Z pięknej i uroczej dziewczyny postanawia stąpać po trupach by zostać sułtanką. Ta...