Pieśń krwi

Anthony Ryan, szkocki pisarz fantasy i science fiction, z wykształcenia historyk średniowiecza nie osiągnął w zasadzie żadnych znaczących osiągnięć w dziedzinie mediewistyki a i chyba nawet nie podjął żadnych badań związanych z historią średniowiecza. Natomiast spróbował swoich sił jako pisarz i w 2011 roku wydał swoje pierwsze opowiadania cyklu Slab City Blues, niestety w Polsce dotychczas nie wydane. Są to opowiadania typu sf noir. W 2013 roku własnym nakładem wydał powieść „Pieśń krwi”, która cieszyła się sporym zainteresowaniem a po zawarciu umowy z wydawnictwem Penguin na wydanie trzech kolejnych książek, zajął się wyłącznie pisaniem. Takie były początki powstania pierwszego tomu trylogii „Kruczy Cień”.

Dziesięcioletni chłopiec, Vaelin Al Sorna zostaje oddany przez ojca do Szóstego Zakonu, stojącego na straży Wiary i Królestwa. Ma tam zostać wychowany na wojownika. Pozbawiony rodziny, ma odnaleźć swoją nową drogę, pełną wyrzeczeń i poświecenia.

Polityka, religia, wiara, przyjaźń, miłość, wojna. I odrobina magii. Te wszystkie wątki przeplatają się tworząc niesamowitą, epicką wręcz opowieść. Pełna rozmachu, przemyślana, ze znakomicie zarysowanym tłem. Można się doszukiwać pewnych podobieństw do innych autorów, choćby do Glena Cooka i jego „Kronik Czarnej Kompanii” ale to w niczym nie odbiera przyjemności lektury.

Bardzo ciekawie poprowadzona narracja, barwne postacie, emocjonująca akcja – to wszystko, co powinna mieć dobra fantasy.

„Pieśń krwi” po raz pierwszy czytałem jakieś osiem lat temu a do lektury wróciłem, ponieważ Anthony Ryan postanowił kontynuować opowieść o losach swojego bohatera Vaelina Al Sorny w nowym cyklu „Krucze ostrze”, którego pierwszy tom „Zew wilka” ma się ukazać jeszcze w czerwcu tego roku. Ta ponowna lektura pochłonęła mnie równie mocno jak za pierwszym razem. A autor nie jest już debiutantem, jest znany, ceniony i na jego książki czeka się ze sporym zainteresowaniem.

Dla miłośników epickiego, heroicznego fantasy to pozycja godna uwagi.

Polecam.

Anthony Ryan, szkocki pisarz fantasy i science fiction, z wykształcenia historyk średniowiecza nie osiągnął w zasadzie żadnych znaczących osiągnięć w dziedzinie mediewistyki a i chyba nawet nie podjął żadnych badań związanych z historią średniowiecza. Natomiast spróbował swoich sił jako pisarz i w 2011 roku wydał swoje pierwsze opowiadania cyklu Slab City Blues, niestety w...

W pierwszej części tej trylogii poznajemy głównego bohatera, Vaelina Al Sornę. Od 10 roku życia chłopak odbywa musztrę w Szóstym Zakonie, by stać się Bratem, bronić Wiary i Królestwa. Bardzo ciekawa i dobrze napisana część, rozbudowana, spójna fabuła, taki trochę motyw „od zera do bohatera”, bo już od razu wiemy, że Vaelin jest kimś wyjątkowym i ma ważną rolę do odegrania. To najlepsza część trylogii.
Zapraszam do mojego posta na instagramie, gdzie pisałam zbiorczo o całej serii:
https://www.instagram.com/p/CaR0X0ksSM_/

W pierwszej części tej trylogii poznajemy głównego bohatera, Vaelina Al Sornę. Od 10 roku życia chłopak odbywa musztrę w Szóstym Zakonie, by stać się Bratem, bronić Wiary i Królestwa. Bardzo ciekawa i dobrze napisana część, rozbudowana, spójna fabuła, taki trochę motyw „od zera do bohatera”, bo już od razu wiemy, że Vaelin jest kimś wyjątkowym i ma ważną rolę do odegrania....

🙂🙂🙂 wielkie usmiechy dla czytnika.Doskonsle fantasy. Na tej oazie najlepsze sceny .Będę dawkował sobie serię.

🙂🙂🙂 wielkie usmiechy dla czytnika.Doskonsle fantasy. Na tej oazie najlepsze sceny .Będę dawkował sobie serię.

CZYTAJCIE, BO WARTO.
NIESAMOWITA!!! To jedno słowo idealnie opisuję książkę. Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że ta oto książka staje się chyba moją nową ulubioną. Wspaniale wykreowani bohaterowie, intrygi, a także złożony świat. Fabuła jest nieprzeciętna i zaskakująca. Z pozoru wygląda to na strasznie oklepaną historię, gdzie młody chłopiec zostaje oddany na wychowanie by wkrótce stać się wybawicielem całego państwa, ale to w jaki sposób została pociągnięta ta historia jest godne szacunku dla autora.

CZYTAJCIE, BO WARTO.
NIESAMOWITA!!! To jedno słowo idealnie opisuję książkę. Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że ta oto książka staje się chyba moją nową ulubioną. Wspaniale wykreowani bohaterowie, intrygi, a także złożony świat. Fabuła jest nieprzeciętna i zaskakująca. Z pozoru wygląda to na strasznie oklepaną historię, gdzie młody chłopiec zostaje oddany na...

Trzy części tworzą to uniwersum. Ostatnia jest najsłabsza w mojej opinii. Vaelin Al Sorna i jego losy. Warto!

Trzy części tworzą to uniwersum. Ostatnia jest najsłabsza w mojej opinii. Vaelin Al Sorna i jego losy. Warto!

Od razu wszystkie trzy części cyklu, skoro to całość: Pierwsza - nieco sztampowa fantasy o szkole, w której przez krew, pot i łzy kształtuje się megawymiataczy. W tym bohatera. Trochę już tego było, ale właściwie może być.
Druga - zdecydowanie najlepsza - bardzo dobra powieść miecza, lekkich intryg i odrobiny czarów. Taka "Gra o tron" bez większej części obrzydliwości.
I trzecia, niestety, fatalna. Pod każdym względem. Niespójna z poprzednimi częściami, widać, że autorowi naraz całkiem zmieniła się koncepcja i wyłażą szwy. Niespójna z samą sobą, np. kiedy superelitarne oddziały nadwojowników rozbijane są przez grupy po trzymiesięcznym przeszkoleniu, a elitarne nie dają rady regularnej armii. Mało pomysłowa w rozgrywaniu fabuły (metoda "Beznadziejna sytuacja: Było bardzo trudno, no, ale się starali i w końcu się udało") i wyjątkowo, a to mało powiedziane!, niestarannie wydana po polsku.
Ocena całej trylogii "Kruczy cień": słabe 6, raczej nie polecam, chyba, że nie ma nic lepszego. Średnia arytmetyczna wychodzi inna, ale uwzględniam to, że trzecia część najdłuższa i że jednak prawdziwego mężczyznę poznaje się po tym, jak kończy. Przy czym 3 tom z "Kruczym cieniem" nie ma wiele wspólnego.

Od razu wszystkie trzy części cyklu, skoro to całość: Pierwsza - nieco sztampowa fantasy o szkole, w której przez krew, pot i łzy kształtuje się megawymiataczy. W tym bohatera. Trochę już tego było, ale właściwie może być.
Druga - zdecydowanie najlepsza - bardzo dobra powieść miecza, lekkich intryg i odrobiny czarów. Taka "Gra o tron" bez większej części obrzydliwości.
I...

Bardzo dobra powieść oparta na popularnym motywie od zera do bohatera, ale jednak zaskakująca dzięki szeroko zakrojonej intrydze. Głównego bohatera poznajemy, gdy jako dziecko trafia do Szóstego Zakonu, gdzie rozpoczyna szkolenie. Moim zdaniem pierwsza połowa książki była dużo bardziej wciągająca niż druga, ale ciekawe zakończenie sprawiło, że było warto. Duży minus dla wydawnictwa Papierowy Księżyc za beznadziejny skład książki.

Bardzo dobra powieść oparta na popularnym motywie od zera do bohatera, ale jednak zaskakująca dzięki szeroko zakrojonej intrydze. Głównego bohatera poznajemy, gdy jako dziecko trafia do Szóstego Zakonu, gdzie rozpoczyna szkolenie. Moim zdaniem pierwsza połowa książki była dużo bardziej wciągająca niż druga, ale ciekawe zakończenie sprawiło, że było warto. Duży minus dla...

Bardzo udany pierwszy tom trylogii.

Bardzo udany pierwszy tom trylogii.

Jest całkiem ok, niby standardowo, ale czyta się nieźle. Cykl zapowiada się nawet interesująco..

Jest całkiem ok, niby standardowo, ale czyta się nieźle. Cykl zapowiada się nawet interesująco..

Anthony Ryan - Pieśń Krwi - moje wrażenia

Od czego zacząć? Może od tego iż kto by się spodziewał iż pewien element z kreskówki na Fox Kids z lat 90-tych, będzie tutaj odgrywał pewną rolę. Nikt!!! Mimo to jest. Ta pozycja fantasy jest balsamem na moje ciało patrząc na fakap z Dmitry'jem i jego trylogią Metro. 6 dni czytania to taj jakby oglądać Tolkiena w wersji reżyserskiej. Przygoda bardzo dobra, nie zawiera morałów. Solidna fantastyka... nie czułem się znużony światem przedstawionym. Wersję papierową zakupiłem z allegro i wcale nie żałuję. Ktoś wspominał iż wydanie od Papierowy Księżyc jest fatalne, jeśli chodzi o retrospekcje ja akurat miałem takie wydanie, w którym tekst główny od retrospekcji jest wyraźnie oddzielony. W sumie znalazłem dwie literówki.

Co do fabuły mamy rozwój bohatera na naszych oczach, intrygi, tajemnicę, pewne frakcje, walkę, magii aż nadto tam nie ma (chyba, że Ciemność ogarnęła moimi wrażeniami), jedną sugestywną scenę seksu. Warto zaznaczyć iż MVP tej pozycji jest ... Bliźniak :)

Anthony Ryan - Pieśń Krwi - moje wrażenia

Od czego zacząć? Może od tego iż kto by się spodziewał iż pewien element z kreskówki na Fox Kids z lat 90-tych, będzie tutaj odgrywał pewną rolę. Nikt!!! Mimo to jest. Ta pozycja fantasy jest balsamem na moje ciało patrząc na fakap z Dmitry'jem i jego trylogią Metro. 6 dni czytania to taj jakby oglądać Tolkiena w wersji...