Pieśń krwi

Bardzo dobra powieść oparta na popularnym motywie od zera do bohatera, ale jednak zaskakująca dzięki szeroko zakrojonej intrydze. Głównego bohatera poznajemy, gdy jako dziecko trafia do Szóstego Zakonu, gdzie rozpoczyna szkolenie. Moim zdaniem pierwsza połowa książki była dużo bardziej wciągająca niż druga, ale ciekawe zakończenie sprawiło, że było warto. Duży minus dla wydawnictwa Papierowy Księżyc za beznadziejny skład książki.

Bardzo dobra powieść oparta na popularnym motywie od zera do bohatera, ale jednak zaskakująca dzięki szeroko zakrojonej intrydze. Głównego bohatera poznajemy, gdy jako dziecko trafia do Szóstego Zakonu, gdzie rozpoczyna szkolenie. Moim zdaniem pierwsza połowa książki była dużo bardziej wciągająca niż druga, ale ciekawe zakończenie sprawiło, że było warto. Duży minus dla...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo udany pierwszy tom trylogii.

Bardzo udany pierwszy tom trylogii.

Pokaż mimo to

Jest całkiem ok, niby standardowo, ale czyta się nieźle. Cykl zapowiada się nawet interesująco..

Jest całkiem ok, niby standardowo, ale czyta się nieźle. Cykl zapowiada się nawet interesująco..

Pokaż mimo to

Anthony Ryan - Pieśń Krwi - moje wrażenia

Od czego zacząć? Może od tego iż kto by się spodziewał iż pewien element z kreskówki na Fox Kids z lat 90-tych, będzie tutaj odgrywał pewną rolę. Nikt!!! Mimo to jest. Ta pozycja fantasy jest balsamem na moje ciało patrząc na fakap z Dmitry'jem i jego trylogią Metro. 6 dni czytania to taj jakby oglądać Tolkiena w wersji reżyserskiej. Przygoda bardzo dobra, nie zawiera morałów. Solidna fantastyka... nie czułem się znużony światem przedstawionym. Wersję papierową zakupiłem z allegro i wcale nie żałuję. Ktoś wspominał iż wydanie od Papierowy Księżyc jest fatalne, jeśli chodzi o retrospekcje ja akurat miałem takie wydanie, w którym tekst główny od retrospekcji jest wyraźnie oddzielony. W sumie znalazłem dwie literówki.

Co do fabuły mamy rozwój bohatera na naszych oczach, intrygi, tajemnicę, pewne frakcje, walkę, magii aż nadto tam nie ma (chyba, że Ciemność ogarnęła moimi wrażeniami), jedną sugestywną scenę seksu. Warto zaznaczyć iż MVP tej pozycji jest ... Bliźniak :)

Anthony Ryan - Pieśń Krwi - moje wrażenia

Od czego zacząć? Może od tego iż kto by się spodziewał iż pewien element z kreskówki na Fox Kids z lat 90-tych, będzie tutaj odgrywał pewną rolę. Nikt!!! Mimo to jest. Ta pozycja fantasy jest balsamem na moje ciało patrząc na fakap z Dmitry'jem i jego trylogią Metro. 6 dni czytania to taj jakby oglądać Tolkiena w wersji...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem jak ocenić tą książkę,nie wnosi nic nowego do gatunku fantasy,jest powtarzalna,a mimo to ciekawa,główny bohater jest niezły.Wydanie PapierWyKsiężyc to inna bajka,mnóstwo błędów,bohater nagle wspomina przeszłość a to na stronie nie jest nigdzie uwzględnione,przez co panuje ogólny chaos i mind-fuck.Książka niestety dużo przez to traci w moim odczuciu.

Nie wiem jak ocenić tą książkę,nie wnosi nic nowego do gatunku fantasy,jest powtarzalna,a mimo to ciekawa,główny bohater jest niezły.Wydanie PapierWyKsiężyc to inna bajka,mnóstwo błędów,bohater nagle wspomina przeszłość a to na stronie nie jest nigdzie uwzględnione,przez co panuje ogólny chaos i mind-fuck.Książka niestety dużo przez to traci w moim odczuciu.

Pokaż mimo to

Autor już na pierwszych stronach przyznaje się do inspiracji mistrzami heroicznego fantasy, z Davidem Gemmellem na czele, i trzeba przyznać, że te inspiracje są mocno wyczuwalne. Osobiście uznaję to za ogromny plus, powieściami Gemmella zaczytywałam się bowiem nie raz z wypiekami na twarzy, więc odkrycie pisarza, który pisze w podobnym stylu, jednocześnie tworząc zupełnie nową, wciągającą i angażującą czytelnika historię, było dla mnie ogromną przyjemnością! Na pewno sięgnę po kolejny tom, bo pomimo, iż "Pieśń Krwi" to sporych rozmiarów tomiszcze, przeczytałam je błyskawicznie, aż tak bardzo mnie wciągnęło.
Dla fanów epickiego, heroicznego fantasy - pozycja obowiązkowa.

EDIT: Po przeczytaniu drugiego tomu mój zachwyt odrobinkę opadł, ale nadal to bardzo dobre fantasy. Niemniej, pierwszy tom zdecydowanie lepszy, dopracowany.

Autor już na pierwszych stronach przyznaje się do inspiracji mistrzami heroicznego fantasy, z Davidem Gemmellem na czele, i trzeba przyznać, że te inspiracje są mocno wyczuwalne. Osobiście uznaję to za ogromny plus, powieściami Gemmella zaczytywałam się bowiem nie raz z wypiekami na twarzy, więc odkrycie pisarza, który pisze w podobnym stylu, jednocześnie tworząc zupełnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lata temu, gdy przeczytałem Malazańską Księgę Poległych, miałem wrażenie, że fantasy już się dla mnie skończyło. Goeorge RR Martin? Tragedia. Mark Lawrance? O bożem, nie! Sapkowski? Robin Hobb? Jest dobrze, ale tylko tyle. Liczyłem, że Joe Abercrombie podratuje dla mnie gatunek, ale jak na razie mu się to nie udało.
No i coś mnie naszło, żeby dobrze poszukać czegoś interesującego. Znalazłem 3 czy 4 rzeczy i na pierwszy ogień poszła Pieśń Krwi.....i wciągnęła.

800 stronicowe tomisko pochłonąłem dość szybko.
Podoba mi się styl Anthonego Ryana. Ciekawy i bogaty świat, a w zasadzę fragment, który poznajemy, solidnie napisane postaci i wielowątkowa fabuła, choć nie jest ona wybitnie oryginalna to niczego tutaj na prawdę nie brakuje.
Podoba mi się fakt, że pierwszy tom to tak na prawdę retrospekcja wydarzeń. Wiemy, że Vaelin Al Sorna jest znanym zabójcą, który został schwytany przez wojska cesarskie. Ma wiele imion, wzbudza strach, ludzie cesarza go nienawidzą. I powoli poznajemy jego historię, która opowiada cesarskiemu skrybie.

Początek nieco przypominał mi "Ucznia Skrytobojcy" Robin Hobb, ale im dalej w las tym i inaczej i myślę, że lepiej. Dużym plusem jest dla mnie fakt, że akcja dzieje się na przestrzeni około 15 lat. Widzimy jak rozwija się nie tylko główny bohater ale też jego kompania braci. Da się ich lubić, da się na nich też wkurwiać. Czasami jest cukierkowo a innym razem mroczniej i brutalniej. Ale nie ma nudy.

Są też moim zdaniem dwa minusy. Jeden (mniejszy) związany z fabułą/rozwojem postaci. Postać Vaelina szybko obrasta w pewną legendę. I z tym mam mały problem bo robi chłopak swoje. Odgrywa niewątpliwie ważną role w istotnych wydarzeniach. Ale mam wrażenie, że zbyt wiele mu się przypisuje. Może się jednak czepiam. Ale mimo to podoba mi się jak jest starszy i ta sława na dobre czy złe ciągnie się za nim.

Drugi minus to korekta książki. Błędy i literówki to jakaś plaga. Świetnie to opisała koleżanka MRINA, poszukajcie jej recenzji to będzie wszystko wiadomo.

Nie zmienia to wszystko faktu, że Pieś Krwi to bardzo dobra powieść fantasy. Wciągnęła mnie szybko (choć mimo wszystko podchodziłem z pewną rezerwą -patrz powyżej).
Lektura nie wywaliła z butów kompletnie, ale po skończonej pracy po prostu chciałem od razu do niej wrócić i nie żałuję nawet jednej minuty jaką nad nią spędziłem. Jestem bardzo ciekaw dalszych losów naszego zabijaki i bankowo z miłą ochotą sięgnę po tom II.

"Mężczyźni, którzy kochają samych siebie nienawidzą tych, przy których ich chwała przygasa."

Lata temu, gdy przeczytałem Malazańską Księgę Poległych, miałem wrażenie, że fantasy już się dla mnie skończyło. Goeorge RR Martin? Tragedia. Mark Lawrance? O bożem, nie! Sapkowski? Robin Hobb? Jest dobrze, ale tylko tyle. Liczyłem, że Joe Abercrombie podratuje dla mnie gatunek, ale jak na razie mu się to nie udało.
No i coś mnie naszło, żeby dobrze poszukać czegoś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cóż mogę napisać - świetna książka :) jestem bardzo zaskoczony, że nie słyszałem wcześniej o tej pozycji. Na plus: świetnie stworzony świat, bardzo bogaty i rozbudowany, bardzo wyraziści i ciekawi bohaterowie, dużo zwrotów akcji, rozbudowana fabuła. Czyta się lekko i praktycznie każdy fragment jest interesujący, bez przestojów. Gorąco polecam wszystkim fanom fantastyki

Cóż mogę napisać - świetna książka :) jestem bardzo zaskoczony, że nie słyszałem wcześniej o tej pozycji. Na plus: świetnie stworzony świat, bardzo bogaty i rozbudowany, bardzo wyraziści i ciekawi bohaterowie, dużo zwrotów akcji, rozbudowana fabuła. Czyta się lekko i praktycznie każdy fragment jest interesujący, bez przestojów. Gorąco polecam wszystkim fanom fantastyki

Pokaż mimo to

To jest typ fabuły książki, która potrafi zaczarować i przenieść czytelnika do opisywanego świata. Epickie fantasy na bardzo wysokim poziomie.

To jest typ fabuły książki, która potrafi zaczarować i przenieść czytelnika do opisywanego świata. Epickie fantasy na bardzo wysokim poziomie.

Pokaż mimo to

Dobre, poczciwe fantazy. Polecam wszystkim, którzy szukają czegoś "na odstresowanie się". Oczywiście ma też swoje wady - więc - tylko 8!. Fajne jest to, że choć wiemy, że jest to co prawda bajka ale przynajmniej dla dorosłych. Ja w każdym razie czekałem na wieczór i możliwość przeczytania kolejnych rozdziałów. Jutro zaczynam tom 2.

Dobre, poczciwe fantazy. Polecam wszystkim, którzy szukają czegoś "na odstresowanie się". Oczywiście ma też swoje wady - więc - tylko 8!. Fajne jest to, że choć wiemy, że jest to co prawda bajka ale przynajmniej dla dorosłych. Ja w każdym razie czekałem na wieczór i możliwość przeczytania kolejnych rozdziałów. Jutro zaczynam tom 2.

Pokaż mimo to