Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Kod Róży” to jedna z tych książek, które chcesz skończyć czytać i nie chcesz skończyć jednocześnie. A kiedy przerzucasz ostatnią kartkę i zamykasz książkę, nie możesz o niej zapomnieć. Ciągle zastanawiasz się, co by było, gdyby…

Kate Quinn w swej powieści przybliża nam pracę w Bletchley Park. Poznajemy trzy kobiety – Oslę, Mab i Beth, kobiety, które w trakcie wojny stały się najlepszymi przyjaciółkami, niestety pewne wydarzenie burzy to, co tak pieczołowicie przez lata budowały. Po wojnie każda poszła w swoją stronę, no może nie każda, ponieważ Beth nie miała wpływu na własny los. Została umieszczona w zakładzie dla obłąkanych, mało tego miała kategoryczny zakaz wysyłania listów. Jednak pewnego pięknego dnia nadarzyła się okazja przekazania bardzo ważnej informacji. Beth korzystając z niej, wysłała zaszyfrowane listy do dawnych przyjaciółek. Jednocześnie prosi je o pomoc, chociaż nie jest pewna czy byłe przyjaciółki przybędą jej na pomoc. W tym momencie rozpoczyna się nasza przygoda z trzema kobietami, które kiedyś były przyjaciółkami… Co takiego wydarzyło się w ich życiu, że przestały ze sobą rozmawiać? Czy Mab i Osla zdecydują się pomóc Beth? W końcu czy uda im się zdemaskować zdrajcę? Tak, tak Beth trafiła do wariatkowa, tylko dlatego, że odkryła, iż w BP jest zdrajca.

Jeżeli nadal zastanawiasz się, czy przeczytać „Kod Róży”, to przestań myśleć, łap za książkę, gwarantuję, że chwile, jakie spędzisz z Mab, Oslą, Beth będą warte Twojego czasu.

„Kod Róży” to jedna z tych książek, które chcesz skończyć czytać i nie chcesz skończyć jednocześnie. A kiedy przerzucasz ostatnią kartkę i zamykasz książkę, nie możesz o niej zapomnieć. Ciągle zastanawiasz się, co by było, gdyby…

Kate Quinn w swej powieści przybliża nam pracę w Bletchley Park. Poznajemy trzy kobiety – Oslę, Mab i Beth, kobiety, które w trakcie wojny...

Pech nie opuszcza Skawińskiego!! Tym razem wszystkiemu winien Mickiewicz!!

"Latarnik" to krótka nowela napisana przez Henryka Sienkiewicza. Podczas lektury mamy okazję poznać losy pechowca Skawińskiego, Polaka, który przez lata tułał się po świecie, walcząc na frontach lub wykonując przeróżne zawody. Zmęczony ciągłymi podróżami, postanawia osiąść gdzieś na stałe. Udaje mu się objąć posadę latarnia w Aspinwall. Mężczyzna wiedzie spokojne życie, sumiennie wykonuje swoje obowiązki. Można by pomyśleć, że w końcu odnalazł swoje miejsce na ziemi. Nic bardziej mylnego... Pewnego dnia nasz bohater otrzymuje prezent, książkę i to nie byle jaką!! Była to powieść napisana w języku polskim!! Skawiński tak się wzruszył i zaczytał, że zapomniał o latarni. Jak się można domyślić, bohater stracił wymarzoną posadę i po raz kolejny wyruszył w podróż... A to wszystko za sprawą "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza.

Książka jest dobra i interesująca, ale wątpię, czy nadaje się na lekturę dla uczniów siódmej klasy... 

Kochani uczniowie, życzę przyjemności z czytania tejże lektury. Nie poddawajcie się!

Pech nie opuszcza Skawińskiego!! Tym razem wszystkiemu winien Mickiewicz!!

"Latarnik" to krótka nowela napisana przez Henryka Sienkiewicza. Podczas lektury mamy okazję poznać losy pechowca Skawińskiego, Polaka, który przez lata tułał się po świecie, walcząc na frontach lub wykonując przeróżne zawody. Zmęczony ciągłymi podróżami, postanawia osiąść gdzieś na stałe. Udaje mu...

Czy kłamstwo zawsze ma krótkie nogi?
W lipcu na scenę wkroczyła „Dublerka”, powiedzmy, że jest to sztuka dobra, może nawet bardzo dobra, ale czy należą się jej owacje na stojąco?
„Dublerka” została napisana przez cztery autorki – B.A.Paris, C. Mackintosh, S.Hannah i H. Brown. Przyznam szczerze, że nie byłam przekonana, co do tej książki, miałam mieszane uczucia, wydawało mi się, że ciężko będzie połączyć cztery pomysły, cztery różne style w jedną zwartą całość. Teraz wiem, że się myliłam i nie doceniłam autorek. Powieść jest naprawdę spójna i gdyby nie informacja o tym, która mama będzie nam opowiadać swoją historię oraz która pani daną historię opisała to można byłoby uznać, że książka została napisana przez jednego autora.
Zatem zróbmy mały rekonesans.
Znajdujemy się w Akademii Orli Flynn w Londynie, gdzie poznajemy główne bohaterki oraz ich córki, które marzą o karierze scenicznej. Już pierwsza scena pokazuje nam, że nie wszystko jest w porządku, pomiędzy matkami są pewne niesnaski, bowiem w przeszłości wydarzyło się coś, co bardzo poróżniło przynajmniej dwie z nich – mamę Ruby, Kendall oraz mamę Jess, Carolyn. Bonnie, Elise , Kendall i Carolyn w zasadzie nie łączy nic, każda z nich jest inna, począwszy od cech charakteru na zachowaniu i sposobie bycia skończywszy. Niemniej każda z nich jest intrygująca i warta uwagi, a to wszystko za sprawą sekretów, które skrywają. Mimo wszelkich antagonizmów kobiety postanowiły zjednoczyć siły, by dowiedzieć się, co tak naprawdę dzieje się w Akademii Orli Flynn i kim w rzeczywistości jest Imogen Curwood, sprawczyni większości nieszczęść ich córek. Jaką rolę w tym wszystkim odegrał Adam Racki – dyrektor Akademii? Co z tego wszystkiego wyniknie, przekonacie się sami, gdy postanowicie spotkać się z aktorami na ich scenie.
Przyznaję, że „Dublerka” jest dobrą sztuką, ale ja nie wstałabym ze swojego fotela, by bić brawo na stojąco. I nie chodzi tutaj o to, że to jest zła sztuka, nie, ona jest dobra, ale mnie w niej czegoś zabrakło, jakiejś większej intrygi, może efektu wow. Moim zdaniem zakończenie zostało potraktowane po macoszemu. A to wszystko za sprawą historii dyrektora Akademii. Zachowanie Adama Rackiego było trochę irracjonalne, im szybciej zbliżałam się do sceny finałowej, tym większe miałam wrażenie, że dyrektorem nie jest dorosły, poważny mężczyzna tylko nierozsądny nastolatek. Za to Kendall… jej z całą pewnością należą się gromkie brawa.

Czy kłamstwo zawsze ma krótkie nogi?
W lipcu na scenę wkroczyła „Dublerka”, powiedzmy, że jest to sztuka dobra, może nawet bardzo dobra, ale czy należą się jej owacje na stojąco?
„Dublerka” została napisana przez cztery autorki – B.A.Paris, C. Mackintosh, S.Hannah i H. Brown. Przyznam szczerze, że nie byłam przekonana, co do tej książki, miałam mieszane uczucia, wydawało...