Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie bohaterki jak stłuczona butelka - pełne było odłamków o ostrych krawędziach, ale jednoczenie nie brakowało w nim takich, które potrafią mienić się różnymi kolorami, gdy na moment zechce na nie paść promień słońca.

Książka o tym, że życie trzeba smakować po kawałku, a nie czekać na wielką ucztę, która może nigdy nie nadejść.

Życie bohaterki jak stłuczona butelka - pełne było odłamków o ostrych krawędziach, ale jednoczenie nie brakowało w nim takich, które potrafią mienić się różnymi kolorami, gdy na moment zechce na nie paść promień słońca.

Książka o tym, że życie trzeba smakować po kawałku, a nie czekać na wielką ucztę, która może nigdy nie nadejść.

Spojrzenie na świat z perspektywy kosmosu i świata natury. Dla tych, którzy są wrażliwi na otaczające nas mikroprzestrzenie. Dużo niedomówień, fragmentaryczność. Książka składająca się z przebłysków - gwiazd, które ostatecznie tworzą ciekawą i nie dla wszystkich oczu/uszu dostępna konstelację.

Spojrzenie na świat z perspektywy kosmosu i świata natury. Dla tych, którzy są wrażliwi na otaczające nas mikroprzestrzenie. Dużo niedomówień, fragmentaryczność. Książka składająca się z przebłysków - gwiazd, które ostatecznie tworzą ciekawą i nie dla wszystkich oczu/uszu dostępna konstelację.

Regał na książki: Ugiąłem się pod ciężarem śmieciowej literatury...

Regał na książki: Ugiąłem się pod ciężarem śmieciowej literatury...

Połączenie "Czarodziejskiej góry" T. Manna z "Orlandem" V. Woolf.

Połączenie "Czarodziejskiej góry" T. Manna z "Orlandem" V. Woolf.

Szkoda talentu Michała Rusinka na analizę testów drugiej kategorii.

Szkoda talentu Michała Rusinka na analizę testów drugiej kategorii.

Nie dotrwałam do końca... Słabiutko, słabiutko...

Nie dotrwałam do końca... Słabiutko, słabiutko...

Książka Żulczyka jest produktem swoich czasów - tanim, pospolitym i prostym. Nie chce takiej literatury.

Książka Żulczyka jest produktem swoich czasów - tanim, pospolitym i prostym. Nie chce takiej literatury.

Ładnie opowiedziana historia, której finał nie zaskakuje. Powolna akcja i mądrości z kraju kwitnącej wiśni pozwalają złapać oddech i ćwiczyć się w sztuce "uważności" lub - jak kto woli - "mindfulness". Mocną stroną książki Joanny Bator jest zapoznanie czytelnika z japońską kulturą.

Ładnie opowiedziana historia, której finał nie zaskakuje. Powolna akcja i mądrości z kraju kwitnącej wiśni pozwalają złapać oddech i ćwiczyć się w sztuce "uważności" lub - jak kto woli - "mindfulness". Mocną stroną książki Joanny Bator jest zapoznanie czytelnika z japońską kulturą.

W "Na ramionach olbrzymów" Umberto Eco pisze o zagadnieniach, które zajmowały go przez całe życie, a których wyrazem były książki wydane przez tego włoskiego filozofa na przestrzeni wielu lat. Myślę, że wiele z tych testów powstawało równolegle z pisanymi przez niego powieściami albo stanowiły rodzaj wstępu do przemyśleń bądź podsumowania rozważań. Podziwiam erudycję Eco zwłaszcza w esejach: "Niewidzialność" oraz "Mówić nieprawdę, kłamać, fałszować".

W "Na ramionach olbrzymów" Umberto Eco pisze o zagadnieniach, które zajmowały go przez całe życie, a których wyrazem były książki wydane przez tego włoskiego filozofa na przestrzeni wielu lat. Myślę, że wiele z tych testów powstawało równolegle z pisanymi przez niego powieściami albo stanowiły rodzaj wstępu do przemyśleń bądź podsumowania rozważań. Podziwiam erudycję Eco...

Do Pilcha wracam z sentymentu do jego umiejętności władania frazą, poskramiania języka i przesycania tekstów ironią oraz ze świadomością, że Pilch-dawny nie powróci. Niemałą frajdę sprawiło mi również poszukiwanie wątków autobiograficznych.

Do Pilcha wracam z sentymentu do jego umiejętności władania frazą, poskramiania języka i przesycania tekstów ironią oraz ze świadomością, że Pilch-dawny nie powróci. Niemałą frajdę sprawiło mi również poszukiwanie wątków autobiograficznych.

Naprawdę się ubawiłam. Polecam wszystkim, którzy planują zakup dużego telewizora i remont.

Naprawdę się ubawiłam. Polecam wszystkim, którzy planują zakup dużego telewizora i remont.

Przed przeczytaniem książki polecam zapoznanie się z artykułem: https://newsstand.joomag.com/en/memoria-pl-nr-14-11-2018/0945485001543222422

Jeśli ktoś dzięki tej książce pragnie wzbogacić wiedzę historyczną, to - niestety - się rozczaruje. Pozostaje czytać tę powieść jako historię miłosną luźno związaną z obozową rzeczywistością.

Przed przeczytaniem książki polecam zapoznanie się z artykułem: https://newsstand.joomag.com/en/memoria-pl-nr-14-11-2018/0945485001543222422

Jeśli ktoś dzięki tej książce pragnie wzbogacić wiedzę historyczną, to - niestety - się rozczaruje. Pozostaje czytać tę powieść jako historię miłosną luźno związaną z obozową rzeczywistością.

Mądra, pełna metafor, synestezji i subtelności książka o domu, z którego chce się uciec, a potem się nie wie, jak do niego wrócić; o rodzinie, którą chce się zapomnieć, a później pragnie się o niej wiedzieć wszystko, choć nie ma już kogo o to spytać; o miłości, do której wstydzimy się przyznać, jednocześnie bardzo jej pragnąc.

Mądra, pełna metafor, synestezji i subtelności książka o domu, z którego chce się uciec, a potem się nie wie, jak do niego wrócić; o rodzinie, którą chce się zapomnieć, a później pragnie się o niej wiedzieć wszystko, choć nie ma już kogo o to spytać; o miłości, do której wstydzimy się przyznać, jednocześnie bardzo jej pragnąc.

Urzekło mnie to, co dzieje się w warstwie językowej, magiczni bohaterowie, mityczność Prawieku i rozważania filozoficzne. Konstrukcja fabularna, dość jednak wyeksploatowana (polska wieś, wojna, realia PRL-u), ożywa dzięki realizowi magicznemu.

Urzekło mnie to, co dzieje się w warstwie językowej, magiczni bohaterowie, mityczność Prawieku i rozważania filozoficzne. Konstrukcja fabularna, dość jednak wyeksploatowana (polska wieś, wojna, realia PRL-u), ożywa dzięki realizowi magicznemu.

Barwna postać Olive Kitteridge - nauczycielki matematyki, ironistki, dyktatorki życia rodzinnego - to jedyny element, który mnie w tej książce urzekł. Fabuła rozczarowująca, w stylu Alice Munro.

Barwna postać Olive Kitteridge - nauczycielki matematyki, ironistki, dyktatorki życia rodzinnego - to jedyny element, który mnie w tej książce urzekł. Fabuła rozczarowująca, w stylu Alice Munro.

W książce znajdziemy referaty dotyczące realizacji motywu Kopciuszka w literaturze (między innymi w twórczości Orzeszkowej, Leśmiana, Gombrowicza) i filmie (tu zwłaszcza "Pretty Woman" i "Notting Hill"), a także refleksje psychologiczne i feministyczne.

W książce znajdziemy referaty dotyczące realizacji motywu Kopciuszka w literaturze (między innymi w twórczości Orzeszkowej, Leśmiana, Gombrowicza) i filmie (tu zwłaszcza "Pretty Woman" i "Notting Hill"), a także refleksje psychologiczne i feministyczne.

Melancholijna opowieść o poszukiwaniu dawno przebrzmiałych uczuć.

Melancholijna opowieść o poszukiwaniu dawno przebrzmiałych uczuć.

Sandor Marai może pochwalić się umiejętnością przenikania ludzkiej psychiki. Bohaterowie jego książek drobiazgowo, a wręcz metodycznie analizują swoje minione życie.
Główny bohater powieści "Żar" poszukuje prawdy po czterdziestu jeden latach od momentu, który zmienił jego życie na zawsze. Czy dwa pytania postawione dawnemu przyjacielowi pozwolą mu rozliczyć się z przeszłością? Czytelnik po lekturze powieści węgierskiego pisarza musi postawić sobie pytanie o istotę przyjaźni.

Sandor Marai może pochwalić się umiejętnością przenikania ludzkiej psychiki. Bohaterowie jego książek drobiazgowo, a wręcz metodycznie analizują swoje minione życie.
Główny bohater powieści "Żar" poszukuje prawdy po czterdziestu jeden latach od momentu, który zmienił jego życie na zawsze. Czy dwa pytania postawione dawnemu przyjacielowi pozwolą mu rozliczyć się z...

Są książki, które trudno opisać. Powieść z gatunku Bildungsroman - młody Hans Castorp podczas swojego pobytu w sanatorium w Davos odkrywa siebie. Kształtowany przez dwie wybitne, skrajnie różne jednostki - Naphtę (jezuitę miłującego średniowiecze) i Settembriniego (humanistę, racjonalistę i miłośnika starożytności) - musi stworzyć swój system wartości. Książka obfituje w długie, filozoficzno-polityczne wywody. Niespieszna narracja zmusza do przemyśleń.

Są książki, które trudno opisać. Powieść z gatunku Bildungsroman - młody Hans Castorp podczas swojego pobytu w sanatorium w Davos odkrywa siebie. Kształtowany przez dwie wybitne, skrajnie różne jednostki - Naphtę (jezuitę miłującego średniowiecze) i Settembriniego (humanistę, racjonalistę i miłośnika starożytności) - musi stworzyć swój system wartości. Książka obfituje w...

"451° Fahrenheita" to - obok dzieł Orwella i Huxleya - jedna z najlepszych książek dystopicznych. Opowiada o świecie, w którym książki uznano za niebezpieczne. Mimo upływu lat jest wciąż niebywale aktualna.

"451° Fahrenheita" to - obok dzieł Orwella i Huxleya - jedna z najlepszych książek dystopicznych. Opowiada o świecie, w którym książki uznano za niebezpieczne. Mimo upływu lat jest wciąż niebywale aktualna.